وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)
Andolsun basınca, geceye |
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)
Ve ışıyınca, güne |
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (3)
Ve erkeği ve dişiyi yaratana |
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4)
Şüphe yok ki çalışmanız, elbette çeşitlidir, başkabaşka |
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5)
Ve kim verdi ve çekindiyse |
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6)
Ve en güzel sözü gerçeklediyse |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7)
Artık ona en kolay yolu kolaylaştırırız |
وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8)
Ve ama kim nekeslik etti ve zenginleşmeyi dilediyse |
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9)
Ve en güzel sözü yalanladıysa |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10)
Artık ona da en güç yolu kolaylaştırırız |
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11)
Ve helak olduğu zaman malı, ona bir fayda vermez |
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12)
Şüphe yok ki doğru yolu göstermek, bize düşer |
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13)
Ve şüphe yok ki bizimdir son yaşayış da ve önceki de |
فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14)
Artık sizi korkuttum alevalev parlayan ateşle |
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15)
Oraya da ancak pek bahtsız kişi atılır, yanar |
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16)
Öyle ki yalanlamıştır o ve yüzünü döndürmüştür |
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
Ve ondan, ancak, pek ziyade çekinen uzak kalır |
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18)
Öylesine ki malını verir de özünü tertemiz bir hale kor |
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19)
Ve hiçbir kimseden, bir nimetle mükafatlanmayı dilemez |
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20)
Yaptığını, ancak yücelerden yüce Rabbinin rızası için yapar |
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21)
Ve o da, razı olacaktır ondan |
