وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
And olsun günəşə və onun saçdığı şəfəqə |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
And olsun ondan sonra zühur edən aya |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
And olsun günəşi açıqlığa çıxardan gündüzə |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
And olsun günəşi bürüyən gecəyə |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
And olsun göyə və onu qurana |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
And olsun yerə və onu döşəyənə |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
And olsun nəfsə və onu yaradıb kamilləşdirənə |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
ona günahları və Allahdan qorxmağı təlqin edənə |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Nəfsini günahdan təmizləyən uğur qazanmışdır |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Onu günaha batıran isə ziyana uğramışdır |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Səmud qövmü öz azğınlığı üzündən Allahın elçisini təkzib etdi |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
Onların ən bədbəxti dəvəni kəsməyə qalxdıqda |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Allahın elçisi onlara dedi: “Allahın bu dişi dəvəsinə toxunmayın və onun su içməsinə mane olmayın!” |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Onlar isə peyğəmbəri yalançı sayıb, dəvənin diz vətərini kəsdilər. Onların Rəbbi də bu günahlarına görə onların hamısını qırıb yerlə-yeksan etdi |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
Allah günahkarlara etdiyinin nəticəsindən çəkinməz |
