ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1)
Nun. And olsun qələmə və qələmə alınanlara |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2)
Məhz Rəbbinin mərhəmətinə görə sən dəli deyilsən |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3)
Şübhəsiz ki, sənin üçün tükənməz bir mükafat hazırlanmışdır |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4)
Həqiqətən də, sən böyük əxlaq sahibisən |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5)
Sən də görəcəksən, onlar da – |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6)
hansınızın dəli olduğunu |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7)
Şübhəsiz ki, Rəbbin Onun yolundan azanları və haqq yolda olanları daha yaxşı tanıyır |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8)
Elə isə haqqı yalan sayanlara güzəştə getmə |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9)
Müşriklər istəyirlər ki, sən onlara güzəşt edəsən, onlar da sənə güzəşt etsinlər |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (10)
İtaət etmə hər tez-tez and içənə, alçağa |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
qeybət edənə, dedi-qodu yayana |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
xeyrə mane olana, həddi aşana, günahkara |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
daş ürəkliyə, bunlardan sonra da başqasının adını mənimsəyən fırıldaqçıya – |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
o adam var-dövlət və oğul-uşaq sahibi olsa belə |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
Ayələrimiz ona oxunduğu zaman: “Bu, keçmişdəkilərin əsatirlərindəndir!”– deyər |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
Biz onun burnuna damğa vuracağıq |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
Həqiqətən, Biz bağ sahiblərini sınağa çəkdiyimiz kimi onları da sınağa çəkdik. O zaman bağ sahibləri səhər açılanda bağda olan meyvələri mütləq dərəcəklərinə and içmişdilər |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
və heç bir istisna da etməmişdilər (“inşallah” deməmişdilər) |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
Onlar yuxuda ikən Rəbbinin əzabı o bağı bürüdü |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
Bağ yanıb zülmət gecə kimi qapqara oldu |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ (21)
Onlar səhər qalxdıqda bir-birlərini çağırdılar |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ (22)
“Əgər meyvə dərəcəksinizsə, bağınıza erkən gedin!” |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ (23)
Onlar bağa yollandılar, yol boyu da bir-birlərinə belə pıçıldayırdılar |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ (24)
“Bu gün oraya – yanınıza heç bir kasıb girməsin!” |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ (25)
Onlar bu məqsədlə kasıbları bağa buraxmamağa qadir olacaqlarını zənn edib erkən getdilər |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (26)
Bağı görəndə isə belə dedilər: “Deyəsən, biz düz gəlməmişik |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27)
Xeyr! Biz bu bağın xeyrindən məhrum olmuşuq!” |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28)
Onların ən insaflısı dedi: “Məgər mən sizə Allahın şəninə təriflər söyləyin deməmişdimmi?” |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (29)
Onlar dedilər: “Rəbbimiz pakdır, müqəddəsdir! Həqiqətən də, biz özümüzə zülm etmişik!” |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30)
Onlar dönüb bir-birlərini qınamağa başladılar |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ (31)
və dedilər: “Vay halımıza! Biz həddi aşanlarıq |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32)
Ola bilsin ki, Rəbbimiz bizə bu bağın əvəzinə ondan daha yaxşısını versin. Əlbəttə, biz Rəbbimizə yönəlirik” |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (33)
Dünyadakı əzab belədir. Axirət əzabı isə daha böyükdür! Kaş biləydilər |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (34)
Şübhəsiz ki, müttəqilər üçün Rəbbin dərgahında Nəim bağları hazırlanmışdır |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ (35)
Biz heç müsəlmanları günahkarlara tay tutarıqmı |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (36)
Sizə nə olub, necə hökm verirsiniz |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ (37)
Yoxsa sizin elə bir kitabınız vardır ki, üsyankarla itaətkarın eyni olduğunu ondan oxuyursunuz |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (38)
Ya da onda bəyəndiyiniz hər bir şeyin sizin olacağı yazılmışdır |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (39)
Yaxud Bizimlə Qiyamət gününədək əhd bağlamısınız ki, istədiyiniz hər şey sizin olacaqdır |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ (40)
Onlardan soruş ki, kim buna zamin duracaqdır |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (41)
Yoxsa onların şərikləri vardır? Əgər doğru danışırlarsa, onda qoy şəriklərini gətirsinlər |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ (42)
Ayağın açılacağı və onlar səcdəyə çağırılacaqları, lakin buna qadir ola bilməyəcəkləri gün – |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43)
onların baxışları yazıq görkəm alacaq, özlərini də zillət bürüyəcəkdir. Hərçənd ki, onlar dünyada ikən sağ-salamat halda səcdə qılmağa dəvət olunurdular |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44)
Bu Sözü yalan sayanları Mənim öhdəmə burax. Biz onları tovlayıb bilmədikləri bir yöndən tədricən əzaba sürükləyirik |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)
Hələlik Mən onlara möhlət verirəm. Şübhəsiz ki, Mənim kafirlər üçün qurduğum hiyləm çox güclüdür |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (46)
Yoxsa sən onlardan bir muzd istəyirsən və onlar da ağır bir borca düşüblər |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47)
Yoxsa qeyb onların əlindədir və onlar da ona baxıb istədiklərini yazırlar |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ (48)
Sən öz Rəbbinin hökmünə səbir et və balıq sahibi Yunus kimi olma! O zaman o, qəm-qüssə içində Rəbbinə dua etmişdi |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49)
Əgər Rəbbinin mərhəməti ona yetişməsəydi, o, qınanmış halda heç bir bitki bitməyən boş yerə atılacaqdı |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)
Lakin Rəbbi onu seçib əməlisalehlərdən etdi |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (51)
Həqiqətən, kafirlər Zikri (Quranı) eşitdikləri zaman öz baxışları ilə az qala səni gözə gətirələr. Onlar çarəsizlikdən: “O, dəlidir!”– deyirlər |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)
Halbuki bu Quran aləmlər üçün öyüd-nəsihətdən başqa bir şey deyildir |
