لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (1)
យើង(អល់ឡោះ)ស្បថនឹងទីក្រុងនេះ(ទីក្រុងម៉ាក្កះ)។ |
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (2)
ខណៈដែលអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ជាអ្នកដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងនេះ។ |
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ (3)
ហើយទ្រង់បានស្បថនឹងឪពុកមនុស្សលោក(អាដាំ) និង អ្នកដែលបានកើត(កូនចៅរបស់គាត់)។ |
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ (4)
ជាការពិតណាស់ យើងបានបង្កើតមនុស្សលោកឱ្យស្ថិតនៅ ក្នុងភាពលំបាក។ |
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)
តើគេគិតថា គ្មានអ្នកណាអាចមានអានុភាពលើខ្លួនគេទេឬ |
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا (6)
ដោយគេនិយាយថាៈ ខ្ញុំបានចំណាយទ្រព្យសម្បត្ដិយ៉ាង ច្រើន។ |
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)
តើគេគិតថា គ្មាននរណាម្នាក់បានឃើញគេទេឬ |
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ (8)
តើយើងមិនបានបង្កើតគេឱ្យមានភ្នែកមួយគូ |
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (9)
និងអណ្ដាតមួយ ហើយនិងបបូរមាត់ទេឬ |
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (10)
ហើយយើងថែមទាំងបានចង្អុលបង្ហាញមាគ៌ាពីរ(ល្អ និង អាក្រក់)ដល់គេទៀតផង។ |
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11)
តែគេមិនបានដើរនៅលើមាគ៌ាដែលលំបាក(មាគ៌ាទៅ កាន់ភាពជោគជ័យ)ឡើយ។ |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (12)
តើអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកដឹងថា មាគ៌ាដែលលំបាកជាអ្វីនោះ |
فَكُّ رَقَبَةٍ (13)
គឺការដោះលែងខ្ញុំបម្រើដាច់ថ្លៃឱ្យមានសិទ្ធិសេរីភាព។ |
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14)
ឬផ្ដល់ចំណីអាហារនៅក្នុងថ្ងៃមួយដែលមានគ្រោះទុរភិក្ស។ |
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (15)
(ឬផ្ដល់ចំណីអាហារដល់)កូនកំព្រាដែលជាញាតិសន្ដាន។ |
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (16)
ឬអ្នកក្រីក្រដែលគ្មានអ្វីសោះ។ |
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)
បន្ទាប់មក គេបានក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នក ដែលមានជំនឿ និងបានផ្ដែផ្ដាំគ្នាឱ្យមានការអត់ធ្មត់ ហើយនិងបាន ផ្ដែផ្ដាំគ្នាឱ្យមានក្ដីមេត្ដាករុណា។ |
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (18)
អ្នកទាំងនោះគឺជាក្រុមដែលទទួលបញ្ជីដោយដៃស្ដាំ។ |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (19)
ហើយពួកដែលគ្មានជំនឿនឹងអាយ៉ាត់ៗរបស់យើង ពួក គេគឺជាពួកដែលទទួលបញ្ជីដោយដៃឆេ្វង។ |
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (20)
ភ្លើងនរកគ្របដណ្ដប់លើពួកគេយ៉ាងជិត។ |
