وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)
អល់ឡោះស្បថនឹងពេលយប់នៅពេលដែលវាគ្របដណ្ដប់ ដោយភាពងងឹត។ |
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)
និងពេលថ្ងៃ ពេលដែលវាបានបពោ្ចញពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់។ |
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (3)
និងអ្នកដែលបានបង្កើតឱ្យមានប្រុស និងស្រី។ |
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4)
ពិតប្រាកដណាស់ ការប្រឹងប្រែងរបស់ពួកអ្នក(នៅក្នុង លោកិយ) គឺខុសៗគ្នា។ |
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5)
ចំណែកឯអ្នកណាដែលបានបរិច្ចាគទាន និងកោតខ្លាច អល់ឡោះ |
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6)
ហើយនិងមានជំនឿលើការតបស្នងល្អនោះ |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7)
យើងនឹងរៀបចំឱ្យគេនូវមាគ៌ាដែលងាយស្រួល |
وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8)
រីឯអ្នកណាហើយដែលកំណាញ់ និងមិនត្រូវការជំនួយពី អល់ឡោះ |
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9)
ហើយនិងបានបដិសេធនឹងការតបស្នងល្អនោះ |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10)
យើងនឹងរៀបចំឱ្យគេនូវមាគ៌ាដែលលំបាក។ |
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11)
ហើយទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គេមិនផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់ គេឡើយ នៅពេលដែលគេបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងនរកហើយនោះ។ |
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12)
ពិតប្រាកដណាស់ ភារកិច្ចរបស់យើងគឺផ្ដល់ការចង្អុលបង្ហាញ។ |
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13)
ហើយពិតប្រាកដណាស់ ថ្ងៃអវសាននៃលោកិយ និងថ្ងៃដំបូងនៃលោកិយ គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់យើង។ |
فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14)
ដូចេ្នះ យើងបានដាស់តឿនព្រមានពួកអ្នកអំពីភ្លើងនរក ដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ |
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15)
ដែលគ្មានអ្នកណាចូលទៅក្នុងនោះ ក្រៅពីជនទុច្ចរិត |
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16)
ដែលគេបានបដិសេធ(នឹងអ្នកនាំសារ) និងបានបែរចេញ (ពីជំនឿលើអល់ឡោះ)នោះឡើយ។ |
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
ហើយគេនឹងបញ្ចៀសអ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះអំពីវា(នរក) |
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18)
ដែលបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គេដើម្បីសំអាតខ្លួន។ |
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19)
ហើយគេមិនត្រូវការការតបស្នងនៀកម៉ាត់ពីអ្នកណាម្នាក់ ឡើយ។ |
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20)
លើកលែងតែដើម្បីស្វែងរកការយល់ព្រមពីម្ចាស់របស់ គេដ៏មហាឧត្ដុង្គឧត្ដមប៉ុណ្ណោះ។ |
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21)
ហើយគេពិតជានឹងពេញចិត្ដជាមិនខាន(អ្វីដែលយើង តបស្នងដល់គេ)។ |
