| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) (اى نبي) ته ووایه: زه په رب د سبا پورې پناه نيسم |
| مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2) د هر هغه شي له شر نه چې ده پیدا كړى دى |
| وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) او د تیارې شپې له شر نه كله چې تكه توره (او خوره) شي |
| وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) او له شره د هغو (جادوګرو) ښځو چې په غوټو كې پوكي وهونكې دي |
| وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) او د حسد كوونكي له شر نه كله چی دى حسد (شروع او ښكاره) كړي |