وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Tako Mi Sunca i svjetla njegova |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
i Mjeseca kada ga prati |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
i dana kada ga vidljivim ucini |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
i noci kada ga zakloni |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
i neba i Onoga koji ga sazda |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
i Zemlje i Onoga koji je ravnom ucini |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
i duse i Onoga koji je stvori |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
pa joj put dobra i put zla shvatljivim ucini |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
uspjece samo onaj ko je ocisti |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
a bice izgubljen onaj ko je na stranputicu odvodi |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Semud je zbog obijesti svoje poricao |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
kad se jedan nesretnik između njih podigao |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Allahov poslanik im je doviknuo: "Brinite se o Allahovoj kamili i vremenu kad treba da pije |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
ali mu oni nisu povjerovali, vec su je zaklali – i Gospodar njihov ih je zbog grijeha njihovih unistio i do posljednjeg istrijebio |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
i ne strahujuci zbog toga od odgovornosti |
