| قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) Ono sto zele – vjernici ce postici |
| الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) oni koji molitvu svoju ponizno obavljaju |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) i koji ono sto ih se ne tice izbjegavaju |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4) i koji milostinju udjeljuju |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) i koji stidna mjesta svoja cuvaju – |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) osim od zena svojih ili onih koje su u posjedu njihovu, oni, doista, prijekor ne zasluzuju – |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7) a oni koji i pored toga traze, oni u zlu sasvim pretjeruju – |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8) i koji o povjerenim im amanetima i obavezama svojim brigu brinu |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9) i koji molitve svoje na vrijeme obavljaju – |
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10) oni su dostojni nasljednici |
| الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11) koji ce Dzennet naslijediti, oni ce u njemu vjecno boraviti |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (12) Mi covjeka od biti zemlje stvaramo |
| ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (13) zatim ga kao kap sjemena na sigurno mjesto stavljamo |
| ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14) pa onda kap sjemena ugruskom ucinimo, zatim od ugruska grudu mesa stvorimo, pa od grude mesa kosti napravimo, a onda kosti mesom zaodjenemo, i poslije ga, kao drugo stvorenje, ozivimo – pa neka je uzvisen Allah, najljepsi Stvoritelj |
| ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15) Vi cete, poslije toga, pomrijeti |
| ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16) zatim cete, na onome svijetu, ozivljeni biti |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17) Mi smo sedam nebesa iznad vas stvorili, i Mi bdijemo nad onim sto smo stvorili |
| وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18) Mi s neba s mjerom kisu spustamo, i u zemlji je zadrzavamo – a kadri smo da je i odvedemo – |
| فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19) i pomocu nje basce za vas podizemo od palmi i loze vinove – u njima mnogo voca imate, i vi ga jedete – |
| وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ (20) i drvo koje na Sinajskoj gori raste, koje zejtin daje i zacin je onima koji jedu |
| وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21) I stoka vam je pouka: Mi vam dajemo da pijete ono sto se nalazi u utrobama njezinim, i vi od nje mnogo koristi imate i vi se njome hranite |
| وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22) i na njima, i na lađama se vozite |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23) Mi smo poslali Nuha narodu njegovu, i on je govorio: "O narode moj, Allahu se samo klanjajte, vi drugog boga osim Njega nemate; zar se ne bojite |
| فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24) Ali su glavesine naroda njegova, koje nisu vjerovale, govorile: "Ovo je samo covjek kao i vi, samo hoce da je od vas ugledniji. Da je Allah htio, meleke bi poslao; ovako nesto nismo culi od nasih predaka davnih |
| إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25) on je lud covjek, pa pustite ga neko vrijeme |
| قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26) Gospodaru moj" – rece on – "pomozi mi, oni me u laz utjeruju |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (27) I Mi mu objavismo: "Gradi lađu pod Nasom paznjom i prema Nasem nadahnucu, pa kad zapovijed Nasa dođe i voda na povrsinu zemlje izbije, ti u nju ukrcaj od svake vrste po par, muzjaka i zenku, i celjad svoju, ali ne one o kojima je vec sud donesen, i ne obracaj Mi se za nevjernike, jer ce, doista, biti potopljeni |
| فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (28) Pa kad se smjestis u lađu, ti i oni koji su uz tebe – reci: 'Hvala Allahu, koji nas je spasio naroda koji ne vjeruje |
| وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ (29) I reci: 'Gospodaru moj, iskrcaj me na blagoslovljeno mjesto, Ti to najbolje umijes |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ (30) U tome su, zaista, pouke, a Mi smo, doista, stavljali na kusnju |
| ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (31) Poslije njih smo druga pokoljenja stvarali |
| فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (32) i jednog između njih bismo im kao poslanika poslali: "Allahu se samo klanjajte, vi drugog boga osim Njega nemate, zar se ne bojite |
| وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33) Ali bi glavesine naroda njegova, koji nisu vjerovali, koji su poricali da ce na onome svijetu biti ozivljeni i kojima smo dali da u zivotu na ovome svijetu raskosno zive, govorili: "On je covjek kao i vi; jede ono sto i vi jedete, i pije ono sto i vi pijete |
| وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (34) i ako se budete pokoravali covjeku kao sto ste vi, sigurno cete biti izgubljeni |
| أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ (35) Zar vama on da prijeti da cete, posto pomrete i zemlja i kosti postanete, doista ozivljeni biti |
| ۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ (36) Daleko je, daleko ono cime vam se prijeti |
| إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37) Postoji samo zivot na ovome svijetu, mi zivimo i umiremo, a ozivljeni necemo biti |
| إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38) On je covjek koji o Allahu iznosi lazi, i mi mu ne vjerujemo |
| قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (39) Gospodaru moj" – zamolio bi on – "pomozi mi, oni me u laz utjeruju |
| قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40) Uskoro ce se oni pokajati!" – odgovorio bi On |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41) I zasluzeno bi ih pogodio strasan glas, i Mi bismo ih kao sto je nanos rijecni ucinili – stradao bi narod nasilnicki |
| ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ (42) A zatim bismo, poslije njih, druga pokoljenja stvarali – |
| مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (43) nijedan narod ne moze ni ubrzati ni usporiti vrijeme propasti svoje – |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (44) i poslanike, jedne za drugim slali. Kad bi jednom narodu dosao njegov poslanik, u laz bi ga utjerivali, i Mi smo ih zato jedne drugima smjenjivali, i samo u pricama o njima spomen sacuvali – daleko bili ljudi koji nisu vjerovali |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (45) Poslije smo poslali Musaa i brata mu Haruna sa znamenjima Nasim i dokazom ociglednim |
| إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ (46) faraonu i glavesinama njegovim, ali su se oni uzoholili, bili su to ljudi nadmeni |
| فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (47) Zar da povjerujemo dvojici ljudi koji su isti kao i mi, a narod njihov je roblje nase?" – govorili su |
| فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ (48) i njih dvojicu su lazljivcima proglasili, pa su zato unisteni bili |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (49) Musau smo onda Knjigu dali da bi sinovi Israilovi Pravim putem isli |
| وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ (50) I sina Merjemina i majku njegovu smo znakom ucinili. Mi smo njih na jednoj visoravni sa tekucom vodom nastanili |
| يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51) O poslanici, dozvoljenim i lijepim jelima se hranite i dobra djela cinite, jer Ja dobro znam sto vi radite |
| وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (52) Ova vasa vjera – jedina je prava vjera, a Ja sam Gospodar vas, pa Me se pricuvajte |
| فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (53) A oni su se u pitanjima vjere svoje podijelili na skupine, svaka stranka radosna onim sto ispovijeda |
| فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ (54) zato ostavi ove u zabludi njihovoj jos neko vrijeme |
| أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ (55) Misle li oni – kad ih imetkom i sinovima pomazemo |
| نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (56) da zurimo da im neko dobro ucinimo? Nikako, ali oni ne opazaju |
| إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (57) Oni koji iz bojazni prema Gospodaru svome strahuju |
| وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58) i oni koji u dokaze Gospodara svoga vjeruju |
| وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ (59) i oni koji druge Gospodaru svome ravnim ne smatraju |
| وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60) i oni koji od onoga sto im se daje udjeljuju, i cija su srca puna straha zato sto ce se vratiti svome Gospodaru – |
| أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61) oni hitaju da cine dobra djela, i radi njih druge preticu |
| وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62) Mi nikoga ne opterecujemo preko njegovih mogucnosti; u Nas je Knjiga koja istinu govori, i nikome se nepravda nece uciniti |
| بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63) Ali, srca nevjernika su prema ovom sasvim ravnodusna, a pored toga i ruzna djela stalno cine |
| حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64) A kada smo na muke stavili one među njima koji su raskosnim zivotom zivjeli, oni su odmah zapomagali |
| لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ (65) Sada ne zapomazite, Mi vam necemo pomoc ukazati |
| قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ (66) vama su ajeti Moji kazivani, ali vi ste uzmicali |
| مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67) diceci se Hramom i sijeleci, vi ste ruzne rijeci govorili |
| أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68) Zasto oni o Kur'anu ne razmisle? Zar im dolazi nesto sto nije dolazilo njihovim precima davnim |
| أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (69) Ili oni ne poznaju Poslanika svoga, pa ga zato poricu |
| أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70) Kako govore: "Dzini su u njemu!" Međutim, on im istinu donosi, ali vecina njih prezire istinu |
| وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ (71) Da se Allah za prohtjevima njihovim povodi, sigurno bi nestalo poretka na nebesima i na Zemlji i u onom sto je na njima; Mi smo im dali Kur'an, slavu njihovu, ali oni za slavu svoju ne haju |
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72) Ili od njih trazis nagradu? Ta nagrada Gospodara tvoga bolja je, On najbolje nagrađuje |
| وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (73) Ti njih pozivas na Pravi put |
| وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74) ali oni koji u onaj svijet nece da vjeruju s Pravog puta, doista, skrecu |
| ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) I kad bismo im se smilovali i nevolje ih oslobodili, opet bi oni u zabludi svojoj jednako lutali |
| وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) Mi smo ih na muke stavljali, ali se oni Gospodaru nisu pokorili, niti su molitve upucivali |
| حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) tek kad im kapiju teske patnje otvorimo, oni ce nadu izgubiti i u ocajanje zapasti |
| وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (78) On vam daje sluh, i vid, i pameti; a kako malo vi zahvaljujete |
| وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) On vas na Zemlji stvara, i pred Njim cete se sakupiti |
| وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) On zivot i smrt daje i samo od Njega zavisi izmjena noci i dana, pa zasto ne shvatite |
| بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) Ali, oni govore kao sto su govorili oni prije njih |
| قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) Govorili su: "Zar kada pomremo i kad prah i kosti postanemo, zar cemo, zaista, biti ozivljeni |
| لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) I nama i jos davno precima nasim time se prijetilo, ali, to su samo izmisljotine naroda drevnih |
| قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (84) Upitaj: "Cija je Zemlja i sve ono sto je na njoj, znate li |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) Allahova!" – odgovorice, a ti reci: "Pa zasto onda ne dođete sebi |
| قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) Upitaj: "Ko je Gospodar sedam nebesa i ko je Gospodar svemira velicanstvenog |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) Allah!" – odgovorice, a ti reci: "Pa zasto se onda ne bojite |
| قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (88) Upitaj: "U cijoj je ruci vlast nad svim, i ko uzima u zastitu, i od koga niko ne moze zasticen biti, znate li |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) Od Allaha!" – odgovorice, a ti reci: "Pa zasto onda dopustate da budete zavedeni |
| بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (90) Da, Mi im Istinu donosimo, a oni su zaista lazljivci |
| مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (91) Allah nije uzeo Sebi sina, i s Njim nema drugog boga! Inace, svaki bi bog, s onim sto je stvorio – radio sto bi htio, i jedan drugog bi pobjeđivao. – Hvaljen neka je Allah koji je daleko od onoga sto oni iznose |
| عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (92) koji zna i nevidljivi i vidljivi svijet, i On je vrlo visoko iznad onih koje Njemu ravnim smatraju |
| قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ (93) Reci: "Gospodaru moj, ako mi hoces pokazati ono cime se njima prijeti |
| رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94) onda me, Gospodaru moj, ne ostavi s narodom nevjernickim |
| وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (95) A Mi ti zaista mozemo pokazati ono cime im prijetimo |
| ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ (96) Ti lijepim zlo uzvrati, Mi dobro znamo sta oni iznose |
| وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97) i reci: "Tebi se ja, Gospodaru moj, obracam za zastitu od priviđenja sejtanskih |
| وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ (98) i Tebi se, Gospodaru moj, obracam da me od njihova prisustva zastitis |
| حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99) Kad nekome od njih smrt dođe, on uzvikne: "Gospodaru moj, povrati me |
| لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100) da uradim kakvo dobro u onome sto sam ostavio!" – Nikada! To su rijeci koje ce on uzalud govoriti – pred njima ce prepreka biti sve do dana kada ce ozivljeni biti |
| فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ (101) Pa kad se u Rog puhne, tada rodbinskih veza među njima nece biti i jedni druge nece nista pitati |
| فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102) Oni cija dobra djela budu teska, oni ce zelje svoje ostvariti |
| وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103) a oni cija dobra djela budu lahka, oni ce posve izgubljeni biti, u Dzehennemu ce vjecno boraviti |
| تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (104) vatra ce im lica prziti i iskezenih zuba ce u njemu ostati |
| أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (105) Zar vam ajeti Moji nisu kazivani, a vi ste ih poricali |
| قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ (106) Gospodaru nas" – reci ce – "nasi prohtjevi su bili od nas jaci, te smo postali narod zalutali |
| رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ (107) Gospodaru nas, izbavi nas iz nje; ako bismo ponovo zlo radili, sami bismo sebi nepravdu ucinili |
| قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ (108) Ostanite u njoj prezreni i nista Mi ne govorite!" – reci ce On |
| إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (109) Kad su neki robovi Moji govorili: 'Gospodaru nas, mi vjerujemo, zato nam oprosti i smiluj nam se, jer Ti si najmilostiviji!' – |
| فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ (110) vi ste im se toliko rugali da ste zbog toga na Mene zaboravljali i uvijek ste ih ismijavali |
| إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (111) Njih sam Ja danas nagradio za ono sto su trpjeli, oni su, doista, postigli ono sto su zeljeli |
| قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ (112) A koliko ste godina na Zemlji proveli?" – upitace On |
| قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ (113) Proveli smo dan ili samo dio dana" – odgovorice – "pitaj one koji su brojali |
| قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (114) Pa da, kratko ste proveli" – reci ce On – "da ste samo znali |
| أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (115) Zar ste mislili da smo vas uzalud stvorili i da Nam se necete povratiti |
| فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ (116) I neka je uzvisen Allah, Vladar istiniti, nema drugog boga osim Njega, Gospodara svemira velicanstvenog |
| وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (117) A onaj koji se, pored Allaha, moli drugom bogu, bez ikakva dokaza o njemu, pred Gospodarom svojim ce racun polagati, i nevjernici ono sto zele nece postici |
| وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (118) I reci: "Gospodaru moj, oprosti i smiluj se, Ti si najmilostiviji |