ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1)
Nun. Tako Mi kalema i onoga sto oni pisu |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2)
ti nisi, miloscu Gospodara svoga, lud |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3)
ti ces, sigurno, nagradu neprekidnu dobiti |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4)
jer ti si, zaista, najljepse cudi |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5)
i ti ces vidjeti, a i oni ce vidjeti |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6)
ko je od vas lud |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7)
Gospodar tvoj dobro zna onoga koji je s puta Njegova skrenuo i On dobro zna one koji su na Pravome putu |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8)
zato ne slusaj one koji nece da vjeruju |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9)
oni bi jedva docekali da ti popustis, pa bi i oni popustili |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (10)
i ne slusaj nijednog krivokletnika, prezrena |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
klevetnika, onoga koji tuđe rijeci prenosi |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
skrca, nasilnika, velikog grjesnika |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
surova i, osim toga, u tuđe pleme uljeza |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
samo zato sto je bogat i sto ima mnogo sinova |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
koji govori, kad mu se ajeti Nasi kazuju: "To su samo naroda drevnih price |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
Na nos cemo Mi njemu biljeg utisnuti |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
Mi smo ih na kusnju stavili, kao sto smo vlasnike jedne basce na kusnju stavili kad su se zakleli da ce je, sigurno, rano izjutra obrati |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
a nisu rekli: "Ako Bog da |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
I dok su oni spavali, nju od Gospodara tvoga zadesi nesreca |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
i ona osvanu opustosena |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ (21)
A u zoru oni su jedni druge dozivali |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ (22)
Poranite u bascu svoju ako je mislite obrati |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ (23)
I oni krenuse tiho razgovarajuci |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ (24)
Neka vam danas u nju nikako nijedan siromah ne ulazi |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ (25)
I oni poranise uvjereni da ce moci to provesti |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (26)
a kad je ugledase, povikase: "Mi smo zalutali |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27)
ali ne, ne – svega smo liseni |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28)
Ponajbolji između njih rece: "Nisam li vam ja govorio da je trebalo na Allaha misliti |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (29)
Hvaljen neka je Gospodar nas!" – rekose – "mi smo, uistinu, nepravedni bili |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30)
I onda pocese jedni druge koriti |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ (31)
Tesko nama!" – govorili su – "mi smo, zaista, obijesni bili |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32)
Gospodar nas nam moze bolju od nje dati, samo od Gospodara naseg mi se nadamo naknadi |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (33)
Eto takva je bila kazna, a na onome je svijetu, nek znaju, kazna jos veca |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (34)
Za one koji se budu bojali Allaha bice, zaista, dzenneti uzivanja u Gospodara njihova – |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ (35)
zar cemo muslimane sa nevjernicima izjednaciti |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (36)
Sta vam je, kako rasuđujete |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ (37)
Imate li vi Knjigu, pa u njoj citate |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (38)
da cete imati ono sto vi izaberete |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (39)
Ili, zar smo vam se zakleli zakletvama koje ce do Sudnjeg dana vrijediti da cete ono sto vi odredite imati |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ (40)
Upitaj ih ko je od njih jamac za to |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (41)
Ili, imaju li oni druge jamce? Pa neka jamce svoje dovedu, ako govore istinu |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ (42)
Na Dan kada bude nepodnosljivo i kada budu pozvani da licem na tle padnu pa ne budu mogli |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43)
oborenih pogleda i sasvim ponizeni bice nevjernici – a bili su pozivani da licem na tle padaju dok su zivi i zdravi bili |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44)
Zato ostavi Mene i one koji ovaj Govor poricu, Mi cemo ih postepeno odakle se i ne nadaju patnji priblizavati |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)
i vremena im davati, jer je obmana Moja, zaista, jaka |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (46)
Trazis li ti od njih nagradu, pa su nametom optereceni |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47)
Ili je u njih iskonska knjiga, pa prepisuju |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ (48)
Ti strpljivo cekaj presudu Gospodara svoga i ne budi kao Zunnun koji je u ogorcenju zavapio |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49)
I da ga nije stigla Allahova milost, na pusto mjesto bi izbacen bio i prijekor bi zasluzio |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)
ali, Gospodar njegov ga je odabrao i ucinio ga jednim od onih koji su dobri |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (51)
Skoro da te nevjernici pogledima svojim obore kad Kur'an slusaju, govoreci: "On je, uistinu, luda |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)
A Kur'an je svijetu cijelome opomena |
