القرآن باللغة البوسنية - سورة الشعراء مترجمة إلى اللغة البوسنية، Surah Shuara in Bosnian. نوفر ترجمة دقيقة سورة الشعراء باللغة البوسنية - Bosnian, الآيات 227 - رقم السورة 26 - الصفحة 367.
طسم (1) Ta Sin Mim |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) Ovo su ajeti Knjige jasne |
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3) Zar ces ti sebe unistiti zato sto ovi nece da postanu vjernici |
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) Kad bismo htjeli, Mi bismo im s neba jedan znak poslali pred kojim bi oni sije svoje sagnuli |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5) I njima ne dođe nijedna nova opomena od Milostivoga, a da se od nje ne okrenu |
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6) Oni poricu – pa, stici ce ih sigurno posljedice onoga cemu se izruguju |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7) Zar oni ne vide kako cinimo da iz zemlje nice svakovrsno bilje plemenito |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (8) To je, doista, dokaz, ali vecina njih ne vjeruje |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10) A kad je Gospodar tvoj Musaa zovnuo: "Idi narodu koji se prema sebi ogrijesio |
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11) narodu faraonovu, ne bi li se Allaha pobojao" – |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (12) on je rekao: "Gospodaru moj, bojim se da me oni u laz ne utjeraju |
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13) da mi ne postane tesko u dusi i da mi se jezik ne saplete; zato podaj poslanstvo i Harunu |
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (14) a ja sam njima i odgovoran, pa se plasim da me ne ubiju |
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ (15) Nece!" – rece On. "Idite obojica sa dokazima Nasim, Mi cemo s vama biti i slusati |
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16) Otiđite faraonu i recite: 'Mi smo poslanici Gospodara svjetova |
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17) dopusti da sinovi Israilovi pođu s nama |
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18) Zar te među nama nismo gojili dok si dijete bio i zar među nama tolike godine zivota svoga nisi proveo?" – rece faraon – |
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19) i uradio si nedjelo koje si uradio i jos si nezahvalnik |
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20) Ja sam onda ono uradio nehotice" – rece – |
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21) a od vas sam pobjegao zato sto sam se vas bojao, pa mi je Gospodar moj mudrost darovao i poslanikom me ucinio |
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22) A dobrocinstvo koje mi prebacujes – da nije to sto si sinove Israilove robljem ucinio |
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23) A ko je Gospodar svjetova?" – upita faraon |
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (24) Gospodar nebesa i Zemlje i onoga sto je između njih, ako vjerujete" – odgovori on |
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25) Cujete li?" – rece onima oko sebe faraon |
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26) Gospodar vas i Gospodar vasih davnih predaka" – rece Musa |
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27) Poslanik koji vam je poslan uistinu je lud" – rece faraon |
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (28) Gospodar istoka i zapada i onoga sto je između njih, ako pameti imate" – rece Musa |
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29) A faraon rece: "Ako budes kao boga nekog drugog osim mene priznavao, sigurno cu te u tamnicu baciti |
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ (30) Zar i onda kad ti budem ocigledan dokaz donio?" – upita on |
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31) Pa daj ga, ako istinu govoris!" – rece faraon |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (32) I Musa baci stap svoj, kad on – zmija prava |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33) a onda izvadi ruku iz njedara, kad ona, onima koji su gledali – bijela |
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34) Ovaj je zaista vjest carobnjak" – rece glavesinama oko sebe faraon – |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35) hoce da vas carolijom svojom iz zemlje vase izvede. Pa sta savjetujete |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36) Ostavi njega i brata njegova!" – rekose – "a u gradove posalji da sakupljaju |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37) sve carobnjake vjeste ce ti dovesti |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (38) I carobnjaci se u određeno vrijeme i oznacenog dana sabrase |
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (39) a narodu bi receno: "Hocete li se iskupiti |
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40) da budemo uz carobnjake, ako oni budu pobjednici |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41) A kad dođose, carobnjaci faraona upitase: "Da li ce nama, doista, pripasti nagrada ako mi budemo pobjednici |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42) Hoce" – odgovori on – "bicete tada sigurno meni najblizi |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (43) Musa im rece: "Bacite ono sto zelite baciti |
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44) I oni pobacase konope svoje i stapove svoje i rekose: "Tako nam dostojanstva faraonova, mi cemo svakako pobijediti |
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45) Zatim Musa baci svoj stap, koji, odjednom, proguta ono sto su oni lazno izveli |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46) Carobnjaci se onda na tle bacise |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47) i rekose: "Mi vjerujemo u Gospodara svjetova |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48) Gospodara Musaova i Harunova |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49) Da povjerujete njemu prije dopustenja moga!" – viknu faraon. – "On je vas ucitelj, on vas je carobnjastvu naucio – a vi cete zapamtiti; poodsijecacu vam ruke i noge vase unakrst i sve cu vas porazapinjati |
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (50) Nista strasno!" – rekose oni – "mi cemo se Gospodaru svome vratiti |
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51) Mi se nadamo da ce nam Gospodar nas grijehe nase oprostiti zato sto smo prvi vjernici |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (52) I Mi objavismo Musau: "Kreni nocu s robovima Mojim, ali bicete gonjeni |
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53) I faraon posla po gradovima sakupljace |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54) Ovih je zaista malo |
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55) i rasrdili su nas |
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56) a mi smo svi budni |
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57) I Mi ih izvedosmo iz vrtova i rijeka |
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58) iz riznica i dvoraca divnih |
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59) Eto tako je bilo, i Mi dadosmo da to naslijede sinovi Israilovi |
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ (60) I oni ih, kad se sunce rađalo, sustigose |
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) pa kad jedni druge ugledase, drugovi Musaovi povikase: "Samo sto nas nisu stigli |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) Nece!" – rece on – "Gospodar moj je sa mnom, On ce mi put pokazati |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) I Mi objavismo Musau: "Udari stapom svojim po moru!" – i ono se rastavi i svaki bok njegov bijase kao veliko brdo |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) i Mi onda tamo one druge priblizismo – |
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ (65) a Musaa i sve one koji bijahu s njim spasismo – |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) i one druge potopismo |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (67) To je, zaista, pouka, a vecina njih nisu bili vjernici |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) a Gospodar tvoj je, doista, silan i milostiv |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) I kazi im vijest o Ibrahimu |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) kada je oca svoga i narod svoj upitao: "Cemu se vi klanjate |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) a oni odgovorili: "Klanjamo se kumirima i povazdan im se molimo |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) on je rekao: "Da li vas oni cuju kad se molite |
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) ili, da li vam mogu koristiti ili naskoditi |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) Ne" – odgovorise – "ali mi smo upamtili pretke nase kako tako postupaju |
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (75) A da li ste razmisljali" – upita on – "da su oni kojima se klanjate |
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) vi i kojima su se klanjali davni preci vasi |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) doista, neprijatelji moji? Ali, to nije Gospodar svjetova |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) koji me je stvorio i na Pravi put uputio |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) i koji me hrani i poji |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) i koji me, kad se razbolim, lijeci |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) i koji ce mi zivot oduzeti, i koji ce me poslije oziviti |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) i koji ce mi, nadam se, pogreske moje na Sudnjem danu oprostiti |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) Gospodaru moj, podari mi znanje i uvrsti me među one koji su dobri |
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84) i ucini da me po lijepom spominju oni sto ce poslije mene doci |
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) i ucini me jednim od onih kojima ces dzennetske blagodati darovati – |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86) i ocu mome oprosti, on je jedan od zalutalih – |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87) i ne osramoti me na Dan kad ce ljudi ozivljeni biti |
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) na Dan kada nece nikakvo blago, a ni sinovi od koristi biti |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89) samo ce onaj koji Allahu srca cista dođe spasen biti |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90) I Dzennet ce se cestitima pribliziti |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91) a Dzehennem zalutalima ukazati |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (92) i reci ce im se: "Gdje su oni kojima ste se klanjali |
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (93) a niste Allahu; mogu li vam oni pomoci, a mogu li i sebi pomoci |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94) pa ce i oni i oni koji su ih u zabludu doveli u nj biti baceni |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95) i vojske Iblisove – svi zajedno |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96) I oni ce, svađajuci se u njemu, govoriti |
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (97) Allaha nam, bili smo, doista, u ocitoj zabludi |
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98) kad smo vas s Gospodarom svjetova izjednacavali |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99) a na stranputicu su nas naveli zlikovci |
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (100) pa nemamo ni zagovornika |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101) ni prisna prijatelja – |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102) da nam je samo da se povratimo, pa da postanemo vjernici |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (103) U tome je pouka, ali vecina ovih nisu vjernici |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105) I Nuhov narod je smatrao laznim poslanike |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106) Kad im brat njihov Nuh rece: "Kako to da se Allaha ne bojite |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107) Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109) Za ovo od vas ne trazim nikakve nagrade, mene ce Gospodar svjetova nagraditi |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni!" – |
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111) oni rekose: "Kako da te poslusamo, kad te slijede oni koji su najmizerniji |
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112) Ne znam ja sta su oni radili" – rece on |
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113) svi ce pred Gospodarom mojim, da znate, racun polagati |
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114) a ja vjernike necu otjerati |
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (115) ja samo javno opominjem |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116) Ako se ne okanis, o Nuhu!" – rekose oni – "bices sigurno kamenovan |
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117) Gospodaru moj" – rece on – "narod moj me u laz utjeruje |
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118) pa Ti meni i njima presudi i mene i vjernike koji su sa mnom spasi |
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119) I Mi smo njega i one koji su bili uz njega u lađi krcatoj spasili |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120) a ostale potopili |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (121) To je pouka, ali vecina ovih nisu vjernici |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122) a Gospodar tvoj je zaista silan i milostiv |
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) I Ad je smatrao laznim poslanike |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124) Kad im brat njihov Hud rece: "Kako to da se Allaha ne bojite |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127) Za ovo od vas ne trazim nikakve nagrade, mene ce Gospodar svjetova nagraditi |
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) Zasto na svakoj uzvisici palate zidate, druge ismijavajuci |
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) i podizete utvrde kao da cete vjecno zivjeti |
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) a kad kaznjavate, kaznjavate kao silnici |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131) Bojte se Allaha i meni budite poslusni |
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (132) Bojte se Onoga koji vam daruje ono sto znate |
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133) daruje vam stoku i sinove |
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134) i basce i izvore |
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) Ja se, doista, bojim za vas na Velikom danu patnje" – |
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (136) rekose oni: "Nama je svejedno savjetovao ti ili ne bio savjetnik |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137) ovako su i narodi davnasnji vjerovali |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) i mi necemo biti muceni |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (139) I oni su ga nastavili u laz utjerivati, pa smo ih Mi unistili. To je pouka, ali vecina ovih nece da vjeruje |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141) I Semud je smatrao laznim poslanike |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142) Kad im brat njihov Salih rece: "Kako to da se Allaha ne bojite |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143) Ja sa vam, sigurno, poslanik pouzdani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145) Za ovo od vas ne trazim nikakve nagrade, mene ce Gospodar svjetova nagraditi |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146) Zar mislite da cete ovdje biti ostavljeni sigurni |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147) u vrtovima i među izvorima |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148) u usjevima i među palmama sa plodovima zrelim |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149) Vi u brdima vrlo spretno kuce klesete |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150) zato se bojte Allaha i poslusni meni budite |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151) i ne slusajte naredbe onih koji u zlu pretjeruju |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152) koji na Zemlji ne zavode red vec nered uspostavljaju" – |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153) rekose oni: "Ti si samo opcinjen |
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154) ti si covjek, kao i mi; zato nam donesi jedno cudo ako je istina to sto govoris |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (155) Evo, to je kamila" – rece on – "u određeni dan ona ce piti, a u poznati dan vi |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156) i ne ucinite joj nikakvo zlo da vas ne bi stigla patnja na Velikom danu |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157) Ali, oni je zaklase i potom se pokajase |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (158) I stize ih kazna. To je pouka, ali vecina ovih nece da vjeruje |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) I Lutov narod je smatrao laznim poslanike |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161) Kad im njihov brat Lut rece: "Kako to da se ne bojite |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164) Za ovo od vas ne trazim nikakve nagrade, mene ce Gospodar svjetova nagraditi |
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165) Zasto vi, mimo sav svijet, sa muskarcima opcite |
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166) a zene svoje, koje je za vas Gospodar vas stvorio, ostavljate? Vi ste ljudi koji svaku granicu zla prelazite" – |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) rekose oni: "Ako se ne okanis, o Lute, bices sigurno prognan |
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168) Ja se gnusam toga sto vi radite!" – rece on |
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169) Gospodaru moj, sacuvaj mene i porodicu moju kazne za ono sto oni rade |
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) I Mi smo sacuvali njega i porodicu njegovu – sve |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171) osim starice koja je ostala sa onima koji su kaznu iskusili |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) a zatim smo ostale unistili |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173) spustivsi na njih kisu – a strasne li kise za one koji su opomenuti bili |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174) To je pouka, ali vecina ovih nece da vjeruje |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) I stanovnici Ejke su u laz ugonili poslanike |
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177) Kad im Suajb rece: "Kako to da se ne bojite |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) Ja sam vam, sigurno, poslanik pouzdani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179) zato se bojte Allaha i budite poslusni meni |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180) Za ovo od vas ne trazim nikakve nagrade, mene ce Gospodar svjetova nagraditi |
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) Pravo mjerite na litru i ne zakidajte |
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) a na kantaru ispravnom mjerom mjerite |
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) i ljudima prava njihova ne umanjujte i zlo po Zemlji, nered praveci, ne cinite |
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) i Onoga koji je stvorio vas i narode davnasnje bojte se" – |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185) rekose oni: "Ti si samo opcinjen |
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186) i ti si samo covjek kao i mi; za nas si ti, doista, lazac pravi |
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) zato spusti na nas kaznu s neba, ako istinu govoris |
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188) Gospodar moj dobro zna sta vi radite" – rece on |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) I oni su nastavili da ga u laz utjeruju pa ih je stigla kazna iz oblaka; a to je bila kazna jednog strasnog dana |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190) To je pouka, ali vecina ovih nece da vjeruje |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv |
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192) I Kur'an je, sigurno, objava Gospodara svjetova |
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193) donosi ga povjerljivi Dzibril |
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194) na srce tvoje, da opominjes |
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195) na jasnom arapskom jeziku |
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196) on je spomenut u knjigama poslanika prijasnjih – |
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197) zar ovima nije dokaz to sto za njega znaju uceni ljudi sinova Israilovih |
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198) A da ga objavljujemo i nekom nearapu |
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199) pa da im ga on cita, opet u nj ne bi povjerovali |
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200) Eto, tako to Mi u srca grjesnika uvodimo |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201) oni u nj nece vjerovati dok ne dozive patnju nesnosnu |
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202) koja ce im iznenada doci, kad je najmanje budu ocekivali |
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203) pa ce reci: "Hoce li nam se imalo vremena dati |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204) Zasto oni kaznu Nasu pozuruju |
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205) Sta ti mislis, ako im Mi dopustamo da godinama uzivaju |
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206) i naposljetku ih snađe ono cime im se prijeti |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207) zar ce imati sta od slatkog zivota koji su provodili |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (208) Mi nijedan grad nismo razorili prije nego su im dosli oni koji su ih opominjali |
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209) da bi pouku primili; Mi nismo nepravedni bili |
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210) Kur'an ne donose sejtani |
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211) nezamislivo je da to oni cine; oni to nisu kadri |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212) oni ga nikako ne mogu prisluskivati |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213) Zato se, mimo Allaha, ne moli drugom bogu – da ne bi bio jedan od onih koji ce biti muceni |
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214) I opominji rodbinu svoju najblizu |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215) i budi ljubazan prema vjernicima koji te slijede |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (216) A ako te ne budu poslusali, ti reci: "Ja nemam nista s tim sto vi radite |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) I pouzdaj se u Silnoga i Milostivoga |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218) koji te vidi kada ustanes |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219) da sa ostalima molitvu obavis |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220) jer On, doista, sve cuje i sve zna |
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221) Hocu li vam kazati kome dolaze sejtani |
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222) Oni dolaze svakome lascu, grjesniku |
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223) oni prisluskuju – i vecinom oni lazu |
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224) A zavedeni slijede pjesnike |
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225) Zar ne znas da oni svakom dolinom blude |
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226) i da govore ono sto ne rade |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (227) tako ne govore samo oni koji vjeruju i dobra djela cine, i koji cesto Allaha spominju, i koji uzvracaju kad ih ismijavaju. A mnogobosci ce, sigurno, saznati u kakvu ce se muku uvaliti |