طه (1)
Ta Ha |
مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (2)
Ne objavljujemo Kur'an da se mucis |
إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (3)
vec da bude pouka onome koji se boji – |
تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى (4)
objavljuje ga Stvoritelj Zemlje i nebesa visokih |
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ (5)
Milostivi, koji upravlja svemirom svim |
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ (6)
Njegovo je sto je na nebesima i sto je na Zemlji i sto je između njih i sto je pod zemljom |
وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (7)
Ako se ti glasno molis – pa, On zna i sto drugom tajno reknes i sto samo pomislis |
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (8)
Allah, drugog boga osim Njega nema, najljepsa imena ima |
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (9)
A da li je do tebe doprla vijest o Musau |
إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (10)
kada je vatru ugledao pa celjadi svojoj rekao: "Ostanite vi tu, ja sam vatru vidio, mozda cu vam nekakvu glavnju donijeti ili cu pored vatre naci nekoga ko ce mi put pokazati |
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ (11)
A kad do nje dođe, neko ga zovnu: "O Musa |
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (12)
Ja sam, uistinu, Gospodar tvoj! Izuj, zato, obucu svoju, ti si, doista, u blagoslovljenoj dolini Tuva |
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ (13)
Tebe sam izabrao, zato ono sto ti se objavljuje slusaj |
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي (14)
Ja sam, uistinu, Allah, drugog boga, osim Mene, nema; zato se samo Meni klanjaj i molitvu obavljaj – da bih ti uvijek na umu bio |
إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَىٰ (15)
Cas ozivljenja ce sigurno doci – od svakog ga tajim – kad ce svaki covjek prema trudu svome nagrađen ili kaznjen biti |
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَن لَّا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَىٰ (16)
I neka te zato nikako ne odvrati od vjerovanja u nj onaj koji u njega ne vjeruje i koji slijedi strast svoju, pa da budes izgubljen |
وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَىٰ (17)
A sta ti je to u desnoj ruci, o Musa |
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ (18)
Ovo je moj stap" – odgovori on – "kojim se postapam i kojim lisce ovcama svojim skidam, a sluzi mi i za druge potrebe |
قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَىٰ (19)
Baci ga, o Musa!" – rece On |
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَىٰ (20)
I on ga baci, kad on – zmija koja mili |
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَىٰ (21)
Uzmi je i ne boj se" – rece On – "Mi cemo je vratiti u ono sto je bila prije |
وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَىٰ (22)
I uvuci ruku pod pazuho svoje, ruka ce se pojaviti bijela, ali ne bolesna; i eto – znamenje drugo |
لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى (23)
da ti pokazemo neka od Nasih velikih cuda |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (24)
Idi faraonu jer je u zlu svaku mjeru prevrsio |
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (25)
Gospodaru moj" – rece Musa – "ucini prostranim prsa moja |
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي (26)
i olaksaj zadatak moj |
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي (27)
odrijesi uzao sa jezika moga |
يَفْقَهُوا قَوْلِي (28)
da bi razumjeli govor moj |
وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي (29)
i podaj mi za pomocnika iz porodice moje |
هَارُونَ أَخِي (30)
Haruna, brata mog |
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي (31)
osnazi me njime |
وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي (32)
i ucini drugom u zadatku mome |
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا (33)
da bismo Te mnogo hvalili |
وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا (34)
i da bismo Te mnogo spominjali |
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا (35)
Ti, uistinu, znas za nas |
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَىٰ (36)
Udovoljeno je molbi tvojoj, o Musa!" – rece On – |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَىٰ (37)
a ukazali smo ti milost Svoju jos jednom |
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰ (38)
kada smo majku tvoju nadahnuli onim sto se samo nadahnucem stjece |
أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ ۚ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَىٰ عَيْنِي (39)
Metni ga u sanduk i u rijeku baci, rijeka ce ga na obalu izbaciti, pa ce ga i Moj i njegov neprijatelj prihvatiti.' I Ja sam ucinio da te svako voli i da rastes pod okom Mojim |
إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ مَن يَكْفُلُهُ ۖ فَرَجَعْنَاكَ إِلَىٰ أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ ۚ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا ۚ فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ يَا مُوسَىٰ (40)
Kada je sestra tvoja otisla i rekla: 'Hocete li da vam pokazem onu koja ce se o njemu brinuti?' – Mi smo te majci tvojoj povratili da se raduje i da vise ne tuguje. A ti si ubio jednog covjeka, pa smo te Mi brige oslobodili i iz raznih nevolja te spasili. I ti si ostao godinama među stanovnicima Medjena, zatim si, o Musa, u pravo vrijeme dosao |
وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي (41)
i Ja sam te za Sebe izabrao |
اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي (42)
Idite ti i brat tvoj, sa dokazima Mojim, i neka sam vam Ja uvijek na pameti |
اذْهَبَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (43)
idite faraonu, on se, doista, osilio |
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ (44)
pa mu blagim rijecima govorite, ne bi li razmislio ili se pobojao |
قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَىٰ (45)
Gospodaru nas" – rekose oni – "bojimo se da nas odmah na muke ne stavi ili da svaku mjeru zla ne prekoraci |
قَالَ لَا تَخَافَا ۖ إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَىٰ (46)
Ne bojte se!" – rece On – "Ja sam s vama, Ja sve cujem i vidim |
فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ ۖ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ ۖ وَالسَّلَامُ عَلَىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَىٰ (47)
Idite k njemu i recite: 'Mi smo poslanici Gospodara tvoga, pusti sinove Israilove da idu s nama i nemoj ih muciti! Donijeli smo ti dokaz od Gospodara tvoga, a nek zivi u miru onaj koji Pravi put slijedi |
إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (48)
Nama se objavljuje da ce, sigurno, stici kazna onoga koji ne povjeruje i glavu okrene |
قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَىٰ (49)
Pa ko je Gospodar vas, o Musa?" – upita faraon |
قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ (50)
Gospodar nas je Onaj koji je svemu onom sto je stvorio dao ono sto mu je potrebno, zatim ga, kako da se time koristi, nadahnuo |
قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَىٰ (51)
A sta je sa narodima davnasnjim?" – upita on |
قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى (52)
O njima zna sve Gospodar moj, u Knjizi je, Gospodaru mome nista nije skriveno i On nista ne zaboravlja |
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّىٰ (53)
On je za vas Zemlju posteljom ucinio i po njoj vam prolaze utro, i On spusta s neba kisu!" – Samo Mi dajemo da uz njenu pomoc u parovima nice bilje raznovrsno |
كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ (54)
Jedite i napasajte stoku svoju! To su dokazi za one koji pameti imaju |
۞ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ (55)
Od zemlje vas stvaramo i u nju vas vracamo i iz nje cemo vas po drugi put izvesti |
وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ (56)
I Mi smo faraonu sve dokaze Nase pokazali, ali je on ipak porekao i da povjeruje odbio |
قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَىٰ (57)
Zar si dosao da nas pomocu vradzbine svoje iz zemlje nase izvedes, o Musa?" – upitao je |
فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنتَ مَكَانًا سُوًى (58)
I mi cemo tebi vradzbinu slicnu ovoj doista pripremiti! Zakazi nam rociste koga cemo se i mi i ti pridrzavati, onako kako odgovara i nama i tebi |
قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَن يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59)
Neka rociste bude za praznik" – rece Musa – "i nek se narod izjutra sakupi |
فَتَوَلَّىٰ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَىٰ (60)
I faraon ode, sakupi carobnjake svoje i poslije dođe |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُم بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَىٰ (61)
Tesko vama!" – rece im Musa. "Ne iznosite lazi o Allahu, pa da vas On kaznom unisti; a, sigurno, nece uspjeti onaj koji lazi iznosi |
فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَىٰ (62)
I oni se, tiho sapcuci, stadose o svome poslu između sebe raspravljati |
قَالُوا إِنْ هَٰذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَن يُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ (63)
Ova dvojica su carobnjaci" – rekose jedni drugima – "hoce vas vradzbinama svojim iz zemlje vase izvesti i unistiti vjeru vasu prelijepu |
فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ (64)
zato lukavstvo svoje pametno pripremite, a onda u red stanite. Ko danas pobijedi, sigurno ce postici sta zeli |
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ (65)
O Musa" – rekose oni – "hoces li ti ili cemo najprije mi baciti |
قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ (66)
Bacite vi!" – rece on – i odjednom mu se pricini da se konopi njihovi i stapovi njihovi, zbog vradzbine njihove, krecu |
فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَىٰ (67)
i Musa u sebi osjeti zebnju |
قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَىٰ (68)
Ne boj se!" – rekosmo Mi – "ti ces, doista, pobijediti |
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ (69)
Samo baci to sto ti je u desnoj ruci, progutace ono sto su oni napravili, jer je ono sto su oni napravili samo varka carobnjaka, a carobnjak nece, ma gdje dosao, uspjeti |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَىٰ (70)
I carobnjaci se bacise licem na tle govoreci: "Mi vjerujemo u Musaova i Harunova Gospodara |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَىٰ (71)
Vi ste mu povjerovali" – viknu faraon – "prije nego sto sam vam ja dopustio! On je ucitelj vas, on vas je vradzbini naucio i ja cu vam, zacijelo, unakrst ruke i noge vase odsjeci i po stablima palmi vas razapeti i sigurno cete saznati ko je od nas u mucenju strasniji i istrajniji |
قَالُوا لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا ۖ فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ ۖ إِنَّمَا تَقْضِي هَٰذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (72)
Mi necemo tebe staviti iznad jasnih dokaza koji su nam dosli, tako nam Onoga koji nas je stvorio!" – odgovorise oni – "pa cini sto hoces; to mozes uciniti samo u zivotu na ovome svijetu |
إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ ۗ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (73)
Mi vjerujemo u Gospodara naseg da bi nam grijehe nase oprostio i vradzbine na koje si nas ti primorao. A Allah bolje nagrađuje i kaznjava trajnije |
إِنَّهُ مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (74)
Onoga koji pred Gospodara svoga kao nevjernik iziđe ceka Dzehennem, u njemu nece ni umrijeti ni zivjeti |
وَمَن يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَىٰ (75)
a one koji pred Njega iziđu kao vjernici, a koji su dobra djela cinili – njih sve cekaju visoki stepeni |
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ مَن تَزَكَّىٰ (76)
edenski vrtovi kroz koje ce rijeke teci, u njima ce oni vjecno ostati, i to ce biti nagrada za one koji se budu od grijeha ocistili |
وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77)
I Mi objavismo Musau: "Nocu izvedi robove Moje i s njima suhim putem kroz more prođi, ne strahujuci da ce te oni stici i da ces se utopiti |
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُم مِّنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78)
A faraon je za njima s vojskama svojim krenuo, ali su ih talasi mora prekrili |
وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79)
faraon je narod svoj u zabludu doveo, a nije na Pravi put izveo |
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80)
O sinovi Israilovi, Mi smo vas od neprijatelja vaseg izbavili, i na desnu stranu Tura vas doveli, i manu i prepelice vam slali |
كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81)
Jedite ukusna jela kojima vas opskrbljujemo i ne budite u tome obijesni da vas ne bi snasla srdzba Moja; a koga snađe srdzba Moja – nastradao je |
وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82)
Ja cu sigurno oprostiti onome koji se pokaje i uzvjeruje i dobra djela cini, i koji zatim na Pravome putu istraje |
۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83)
A zasto si prije naroda svoga pozurio, o Musa |
قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84)
Evo ide za mnom" – odgovori on – "a pozurio sam k Tebi, Gospodaru moj, da budes zadovoljan |
قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِن بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85)
Mi smo narod tvoj poslije tvog odlaska u iskusenje doveli" – rece On – "njega je zaveo Samirija |
فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِي (86)
I Musa se narodu svome vrati srdit i zalostan. "O narode moj" – rece – "zar vam Gospodar vas nije dao lijepo obecanje? Zar vam se vrijeme oduljilo, ili hocete da vas stigne srdzba Gospodara vaseg, pa se zato niste drzali obecanja koje ste mi dali |
قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87)
Nismo prekrsili dato ti obecanje od svoje volje" – odgovorise. "Bili smo natovareni teretima, nakitom narodnim, pa smo to bacili." A to isto uradio je i Samirija |
فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَٰذَا إِلَٰهُكُمْ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ (88)
pa im izlio tele koje je davalo glas kao da muce, i oni su onda rekli: "Ovo je vas bog i Musaov bog, on ga je zaboravio |
أَفَلَا يَرَوْنَ أَلَّا يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَلَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا (89)
Zar oni nisu vidjeli da im ono ni rijeci ne odgovara i da od njih ne moze nikakvu nevolju otkloniti niti im ikakvu korist pribaviti |
وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِن قَبْلُ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِ ۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَٰنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوا أَمْرِي (90)
A njima je Harun jos prije govorio: "O narode moj, vi ste njime samo u iskusenje dovedeni; Gospodar vas je Milostivi, zato slijedite mene i slusajte naređenje moje |
قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّىٰ يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَىٰ (91)
Mi cemo mu se klanjati sve dok nam se ne vrati Musa" – odgovorili su oni |
قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا (92)
O Harune" – povika Musa – "sta te je sprijecilo, kad si ih vidio da su zalutali |
أَلَّا تَتَّبِعَنِ ۖ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي (93)
da za mnom nisi posao? Zasto nisi naređenje moje poslusao |
قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي ۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي (94)
O sine majke moje" – rece Harun – "ne hvataj me za bradu i za kosu moju! Ja sam se plasio da ti ne reknes: 'Razdor si među sinovima Israilovim posijao i nisi postupio onako kako sam ti rekao |
قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَا سَامِرِيُّ (95)
A sta si to ti htio, o Samirija?" – upita Musa |
قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي (96)
Ja sam vidio ono sto oni nisu vidjeli" – odgovori on – "pa sam saku zemlje ispod izaslanikove stope uzeo i to bacio, i eto tako je u mojoj dusi ponikla zla misao |
قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ ۖ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّن تُخْلَفَهُ ۖ وَانظُرْ إِلَىٰ إِلَٰهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا ۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا (97)
E onda se gubi!" – rece Musa – "citavog svog zivota ces govoriti: 'Neka me niko ne dotice!', a ceka te jos i određeni cas koji te nece mimoici. Pogledaj samo ovog tvog 'boga' kojem si se klanjao; mi cemo ga, sigurno, spaliti i po moru mu prah rasuti |
إِنَّمَا إِلَٰهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا (98)
Vas bog je – Allah, drugog boga, osim Njega, nema! On sve zna |
كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ ۚ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْرًا (99)
I tako, eto, kazujemo ti neke vijesti o onima koji su bili i nestali, i objavljujemo ti od Sebe Kur'an |
مَّنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا (100)
Ko za njega ne bude mario, na Sudnjem danu ce doista tesko breme ponijeti |
خَالِدِينَ فِيهِ ۖ وَسَاءَ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلًا (101)
vjecno ce u muci ostati, a jeziv tovar ce im na Sudnjem danu biti |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ۚ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا (102)
na Dan kada ce se u Rog puhnuti. Toga dana cemo nevjernike modre sakupiti |
يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا (103)
i jedan drugom ce tiho govoriti: "Niste ostali vise od deset dana |
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْمًا (104)
Mi dobro znamo o cemu ce oni govoriti kad najrazboritiji između njih rekne: "Ostali ste samo dan jedan |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفًا (105)
A pitaju te o planinama, pa ti reci: "Gospodar moj ce ih u prah pretvoriti i razasuti |
فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا (106)
a mjesta na kojima su bile ravnom ledinom ostaviti |
لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا (107)
ni udubina ni uzvisina na Zemlji neces vidjeti |
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ ۖ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَٰنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا (108)
Toga dana ce se oni glasniku odazvati, morace ga slijediti i pred Milostivim glasovi ce se stisati i ti ces samo sapat cuti |
يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا (109)
Toga dana ce biti od koristi posredovanje samo onoga kome Milostivi dopusti i dozvoli da za nekoga govori |
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا (110)
On zna sta su radili i sta ih ceka, a oni znanjem ne mogu Njega obuhvatiti |
۞ وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا (111)
Ljudi ce se Zivom i Vjecnom pokoriti, onaj koji Mu je druge ravnim smatrao svaku nadu ce izgubiti |
وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا (112)
a onaj ko je dobra djela cinio, a vjernik bio, nece se nepravde ni zakidanja nagrade plasiti |
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا وَصَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا (113)
I eto tako, Mi Kur'an na arapskom jeziku objavljujemo i u njemu opomene ponavljamo da bi se oni grijeha klonili ili da bi ih na poslusnost pobudio |
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۗ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَىٰ إِلَيْكَ وَحْيُهُ ۖ وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا (114)
Neka je uzvisen Allah, Vladar Istiniti! I ne zuri s citanjem Kur'ana prije nego sto ti se objavljivanje njegovo ne zavrsi, i reci: "Gospodaru moj, Ti znanje moje prosiri |
وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا (115)
A Ademu smo odmah u pocetku naredili; ali on je zaboravio, i nije odlucan bio |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ (116)
A kad smo melekima rekli: "Sedzdu ucinite Ademu!" – svi su sedzdu ucinili, samo Iblis nije htio |
فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ (117)
O Ademe" – rekli smo – "ovaj je doista neprijatelj tebi i tvojoj zeni, zato nikako ne dozvoli da on bude uzrok vasem izlasku iz Dzenneta, pa da se onda mucis |
إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ (118)
U njemu neces ni ogladnjeti, ni go biti |
وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ (119)
u njemu neces ni ozednjeti, ni zegu osjetiti |
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَىٰ (120)
Ali sejtan mu poce bajati i govoriti: "O Ademe, hoces li da ti pokazem drvo besmrtnosti i carstvo koje nece nestati |
فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ ۚ وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ (121)
I njih dvoje pojedose s njega i ukazase im se stidna mjesta njihova pa pocese po njima lisce dzennetsko stavljati – tako Adem nije Gospodara svoga poslusao i s Puta je skrenuo |
ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَىٰ (122)
Poslije ga je Gospodar njegov izabranikom ucinio, pa mu oprostio i na Pravi put ga uputio |
قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ (123)
Izlazite iz njega svi" – rece On – "jedni drugima cete neprijatelji biti!" Od Mene ce vam uputa dolaziti, i onaj ko bude slijedio uputu Moju nece zalutati i nece nesretan biti |
وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ (124)
A onaj ko okrene glavu od Knjige Moje, taj ce teskim zivotom zivjeti i na Sudnjem danu cemo ga slijepim oziviti |
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (125)
Gospodaru moj" – reci ce – "zasto si me slijepa ozivio kada sam vid imao |
قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ (126)
Evo zasto" – reci ce On: "Dokazi Nasi su ti dolazili, ali si ih zaboravljao, pa ces danas ti isto tako biti zaboravljen |
وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ (127)
I tako cemo Mi kazniti sve one koji se pohotama previse odaju i u dokaze Gospodara svoga ne vjeruju. A patnja na onome svijetu bice, uistinu, bolnija i vjecna |
أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ (128)
Zar njima nije poznato koliko smo naroda prije njih unistili, onih po cijim nastambama oni hode! To su, zaista, dokazi za ljude pametne |
وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّى (129)
I da nije ranije izrecene rijeci Gospodara tvoga, kazna bi vec bila neminovna |
فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا ۖ وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ (130)
Zato otrpi njihove rijeci i obavljaj molitvu, hvaleci Gospodara svoga, prije izlaska Sunca i prije zalaska njegova, i obavljaj je u nocnim satima, i na krajevima dana – da bi bio zadovoljan |
وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (131)
I nikako ne gledaj dugo ljepote ovoga svijeta koje Mi kao uzitak raznim sortama nevjernika pruzamo, da ih time na kusnju stavimo, ta nagrada Gospodara tvoga je bolja i vjecna |
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا ۖ لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكَ ۗ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ (132)
Naredi celjadi svojoj da molitvu obavljaju i istraj u tome! Mi ne trazimo od tebe da se sam hranis, Mi cemo te hraniti! A samo one koji se budu Allaha bojali i grijeha klonili ceka lijep svrsetak |
وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (133)
Mnogobosci govore: "Zasto nam ne donese kakvo cudo od Gospodara svoga?" A zar im ne dolazi objasnjenje o onome sto ima u davnasnjim listovima |
وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ (134)
A da smo ih kakvom kaznom prije njega unistili, sigurno bi rekli: "Gospodaru nas, zasto nam nisi poslanika poslao, pa bismo rijeci Tvoje slijedili prije nego sto smo ponizeni i osramoceni postali |
قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ (135)
Reci: "Svi mi cekamo, pa cekajte i vi, a sigurno cete saznati ko su bili sljedbenici prave vjere i ko je bio na Pravome putu |
