اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ (1)
Blizi se Cas i Mjesec se raspolutio! – |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ (2)
a oni, uvijek kada vide cudo, okrecu glave i govore: "Carolija neprestana |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ (3)
Oni ne vjeruju i povode se za prohtjevima svojim, a sve je vec određeno |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ (4)
I dolaze im vijesti koje ih trebaju odvratiti – |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (5)
mudrost savrsena, ali opomene ne koriste |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ (6)
zato se okreni od njih! Na Dan kad ih glasnik pozove na nesto uzasno |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ (7)
oni ce oborenih pogleda iz grobova izlaziti, kao skakavci rasuti |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ (8)
i, netremice gledajuci u glasnika i zureci, nevjernici ce govoriti: "Ovo je tezak dan |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ (9)
Prije njih Nuhov narod nije vjerovao i roba Naseg je u laz utjerivao, govoreci: "Luđak!" – i Nuh je onemogucen bio |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ (10)
I on je Gospodara svoga zamolio: "Ja sam pobijeđen, Ti se osveti |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ (11)
I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je neprestano lila |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (12)
i ucinili da iz zemlje izvori provru, i vode su se sastajale kako je određeno bilo |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ (13)
a njega smo nosili na onoj od dasaka i klinaca sagrađenoj |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ (14)
koja je plovila pod brigom Nasom – nagrada je to bila za onoga koji je odbacen bio |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (15)
I Mi to ostavismo kao pouku – pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (16)
I kakve su bile kazna Moja i opomene Moje |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (17)
A Mi smo Kur'an ucinili dostupnim za pouku – pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (18)
I Ad nije vjerovao – pa kakve su bile kazna Moja i opomene Moje |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (19)
Jednog kobnog dana poslali smo na njih leden vjetar koji je neprestano puhao |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (20)
i ljude dizao, kao da su palmina stabla iscupana |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (21)
i kakve su bile kazna Moja i opomene Moje |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (22)
A Mi smo Kur'an ucinili dostupnim za ucenje napamet i pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (23)
I Semud u opomene nije vjerovao |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (24)
Zar da slijedimo jednog od nas!" – govorili su. "Tada bismo, uistinu, bili u zabludi i bili bismo ludi |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ (25)
Zar bas njemu, između nas, da bude poslana Objava?! Ne, on je lazljivac oholi |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (26)
Vrlo brzo ce oni saznati ko je lazljivac oholi |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ (27)
Mi cemo poslati kamilu da bismo ih iskusali, pa pricekaj ih i budi strpljiv |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (28)
I upozori ih da ce se voda između njih i nje dijeliti, svakom obroku pristupice onaj ciji je red |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (29)
Ali oni pozvase jednog od svojih, pa se on spremi i prekla je – |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (30)
i kakve su bile kazna Moja i opomene Moje |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (31)
Mi poslasmo na njih jedan jedini krik, i oni postadose poput zdrobljenog suhog lisca koje sakuplja onaj koji ima tor |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (32)
A Mi smo Kur'an ucinili dostupnim za pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)
I Lutov narod u opomene nije vjerovao |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ (34)
Na njih vjetar, pun pijeska, poslasmo – samo ne na Lutovu porodicu, nju u svitanje spasismo |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ (35)
iz milosti Nase. Eto, tako Mi nagrađujemo one koji zahvaljuju |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (36)
A on im je bio prijetio silom Nasom, ali su oni u prijetnje sumnjali |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (37)
Oni su od njega goste njegove trazili, pa smo ih im oslijepili: "Iskusite kaznu Moju i prijetnje Moje |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ (38)
A rano izjutra stize ih kazna koju ce neprestano osjecati |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (39)
Iskusite kaznu Moju i prijetnje Moje |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (40)
A Mi smo Kur'an ucinili dostupnim za ucenje napamet i pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)
I faraonovim ljudima su opomene dosle |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ (42)
ali oni porekose sva znacenja Nasa, pa ih Mi kaznismo onako kako kaznjava Silni i Mocni |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43)
Da li su nevjernici vasi imalo jaci od njih, ili vi u knjigama nebeskim imate kakvu povelju |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ (44)
Zar ovi da govore: "Mi smo skup nepobjedivi |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45)
Skup ce, sigurno, porazen biti, a oni ce se u bijeg dati |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ (46)
Međutim, Smak svijeta im je rok, a Smak svijeta je uzasniji i gorci |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (47)
Grjesnici ce, sigurno, stradati i u ognju biti |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48)
na Dan kada budu u vatru odvuceni, s licima dolje okrenutim: "Iskusite vatru dzehennemsku |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (49)
Mi sve s mjerom stvaramo |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50)
i naređenje Nase je samo jedna rijec – sve bude u tren oka |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (51)
A Mi smo vec slicne vama unistili, pa ima li ikoga ko bi pouku primio |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52)
I sve sto su uradili u listovima je |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ (53)
i sve, i malo i veliko, u retke je stavljeno |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (54)
Oni koji su se Allaha bojali bice u dzennetskim bascama i pored rijeka |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ (55)
na mjestu u kome ce biti zadovoljni, kod Vladara Svemocnoga |
