| إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (1) Mi smo poslali Nuha narodu njegovu: "Opominji narod svoj prije nego sto ga stigne patnja nesnosna |
| قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (2) O narode moj" – govorio je on – "ja vas otvoreno opominjem |
| أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ (3) Allahu se klanjajte i Njega se bojte i meni poslusni budite |
| يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ ۖ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (4) On ce vam grijehe vase oprostiti i u zivotu vas do određenog casa ostaviti, a kada Allahov određeni cas dođe zaista se nece, neka znate, odgoditi |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا (5) On rece: "Gospodaru moj, ja sam narod svoj i nocu i danju, doista, pozivao |
| فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا (6) ali ga je pozivanje moje jos vise udaljilo |
| وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا (7) I kad god sam ih pozivao da im oprostis, prste su svoje u usi stavljali i haljinama svojim se pokrivali – bili su uporni i pretjerano oholi |
| ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا (8) Zatim, ja sam ih otvoreno pozivao |
| ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا (9) a onda sam im javno objavljivao i u povjerenju im saputao |
| فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا (10) i govorio: 'Trazite od Gospodara svoga oprost jer On, doista, mnogo prasta |
| يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا (11) On ce vam kisu obilnu slati |
| وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا (12) i pomoci ce vas imanjima i sinovima, i dace vam basce, i rijeke ce vam dati |
| مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا (13) Sta vam je, zasto se Allahove sile ne bojite |
| وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا (14) a On vas postepeno stvara |
| أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15) Zar ne vidite kako je Allah sedam nebesa, jedno iznad drugog, stvorio |
| وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16) i na njima Mjesec svijetlim dao, a Sunce svjetiljkom ucinio |
| وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا (17) Allah vas od zemlje poput bilja stvara |
| ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا (18) zatim vas u nju vraca i iz nje ce vas, sigurno, izvesti |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا (19) Allah vam je Zemlju ucinio ravnom |
| لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا (20) da biste po njoj hodili putevima prostranim |
| قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا (21) Nuh rece: "Gospodaru moj, oni mene ne slusaju i povode se za onima cija bogatstva i djeca samo njihovu propast uvecavaju |
| وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا (22) i spletke velike snuju |
| وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا (23) i govore: 'Nikako bozanstva svoja ne ostavljajte, i nikako ni Vedda, ni Suvaa, a ni Jegusa, ni Jeuka, ni Jesra ne napustajte |
| وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا (24) a vec su mnoge u zabludu doveli, pa Ti njima, inadzijama, samo propast povecaj |
| مِّمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا (25) I oni su zbog grijehova svojih potopljeni i u vatru ce biti uvedeni i nikoga sebi, osim Allaha, kao pomagaca nece naci |
| وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا (26) I Nuh rece: "Gospodaru moj, ne ostavi na Zemlji nijednog nevjernika |
| إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (27) jer, ako ih ostavis, oni ce robove Tvoje u zabludu zavoditi i samo ce grjesnika i nevjernika rađati |
| رَّبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا (28) Gospodaru moj, oprosti meni, i roditeljima mojim, i onome koji kao vjernik u dom moj uđe, i vjernicima i vjernicama, a nevjernicima samo propast povecaj |