| وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ (1) وای بر هر طعنه‌زنِ عیب‌جو |
| الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (2) آن که مال را جمع کرد و آن را شمارید |
| يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (3) گمان می‌کند که مالش او را جاودانه می‌دارد |
| كَلَّا ۖ لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ (4) نه، چنین نیست (بلکه) در حطمه انداخته خواهد شد |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ (5) و تو را چه چیز آگاه ساخت که حطمه چیست؟ |
| نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (6) (آن) آتش الله است که برافروخته شده |
| الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ (7) آتشی که بر دل‌ها مسلط می‌شود |
| إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ (8) البته (دروازۀ) آن آتش بر آن‌ها بسته شده است |
| فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ (9) (در حالی که بند و قید اند) در ستون‌های (آتشین) دراز |