| بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) قسم به انجیر و زیتون |
| وَطُورِ سِينِينَ (2) و قسم به طور سینا |
| وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) و قسم به این شهر امن (مکه) |
| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) بی‌گمان انسان را در بهترین صورت (و ترکیب) آفریدیم |
| ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) باز او را به پست‌ترین مرحله (حقیرترین مرتبه؛ به سبب کفر) بازگردانیدیم |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) مگر آنانی که ایمان آوردند و کارهای نیک انجام دادند، پس برای آن‌ها اجریست قطع ناشدنی |
| فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) پس چه چیز سبب می‌شود (ای انسان) که قیامت را تکذیب کنی |
| أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8) آیا الله بزرگ‌ترین فرمانروایان نیست؟ (بلی هست! و من بر آن از جملۀ گواهانم) |