الرَّحْمَٰنُ (1)
الله بخشنده (است) |
عَلَّمَ الْقُرْآنَ (2)
قرآن را (به محمد) آموخت |
خَلَقَ الْإِنسَانَ (3)
انسان را آفرید |
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4)
به او نطق و بیان آموخت |
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5)
آفتاب و ماه طبق حساب مقرر روانند |
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (6)
و گیاه و درخت برای او سجده می‌کنند |
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (7)
و آسمان را بلند برد و ترازو را مقرر کرد |
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (8)
تا در ترازو از حد تجاوز نکنید |
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (9)
و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در ترازو کم نگذارید |
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10)
و زمین را برای خلق گسترانید |
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11)
که در آن میوه (های فراوان) هست و درختهای خرمای غلافدار |
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12)
(و در آن) دانۀ برگدار و گیاه خوشبو است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (14)
انسان (آدم) را از گل خشک مانند سفال آفرید |
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ (15)
و جن را از شعلۀ آتش آفرید |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17)
(اوست) پروردگار دو مشرق و دو مغرب |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19)
دو دریا (شور و شیرین) را (در کنار هم) روان کرد که با یکدیگر متصل می‌شوند |
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ (20)
(اما) بين آن دو حجابی است که (به محدودۀ هم دیگر) تجاوز نمی‌کنند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22)
از آن دو (دریا) مروارید و مرجان بیرون می‌آید |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24)
و او (الله) در بحر کشتی‌های ساخته شده مانند کوه دارد |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26)
هر چه بر آن (زمین) است، فناپذیر است |
وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27)
و (تنها) پروردگارت صاحب صورت، که دارای شکوه و اکرام است، باقی می‌ماند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29)
هرکس که در آسمان‌ها و زمین است از او (کمک) می‌خواهد و هر روزی او در کاری است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31)
ای انس و جن! به زودی به حساب شما می‌پردازیم |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا ۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33)
ای گروه‌های جن و انس! اگر می‌توانید از کناره‌های آسمان و زمین بگذرید، پس بگذرید، (اما) نمی‌توانید بگذرید مگر به واسطۀ قدرت (که شما آن قدرت را ندارید) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ (35)
در آن روز شعله‌ای از آتش و دود بر شما فرستاده می‌شود. پس نمی‌توانید انتقام بگیرید |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37)
پس وقتی آسمان بشکافد پس (مانند( گل سرخ، همچون روغن گداخته شود) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ (39)
پس آن روز هیچ انس و جن از گناهش پرسیده نمی‌شود. (بلکه به علامت شناخته می‌شوند) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ (41)
(گناهکاران از سیما و قیافه‌هایشان شناخته می‌شوند، پس از موهای پیشانی و قدم‌هایشان گرفته می‌شوند )و در دوزخ انداخته می‌شوند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (42)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (43)
(گفته شود) این همان دوزخی است که مجرمان آن را دروغ می‌شمردند |
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (44)
بین آتش و آب گرم جوشان می‌گردند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (45)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ (46)
و برای کسیکه از ایستادن (در حضور) پروردگار خود ترسیده باشد، دو باغ است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (47)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ (48)
(آن دو باغ که درختانش) شاخه‌های بسیار دارد |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (49)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (50)
در آن دو (باغ) دو چشمه جاری است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (51)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ (52)
در آن دو (باغ) از هر میوه‌ای دو نوع است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (53)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (54)
بر فرش‌هایی تکیه کرده‌اند که آسترهایش از ابریشم ضخیم است. و میوۀ آن دو باغ برای چیدن در دسترس است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (55)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (56)
در آن (کاخ‌ها و باغها حوریان) همسران‌شان است که نگاه‌شان را از دیگران فرو می‌اندازند (و) پیش از آنان دست هیچ انس و جن به آنها نرسیده است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (57)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ (58)
آن زنان چنان زیبا اند که( گویا یاقوت و مرجان‌اند) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (59)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ (60)
آیا پاداش نیکوکاری جز جزای نیکو است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (61)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ (62)
و غیر از آن دو باغ (برایشان( دو باغ دیگر هم است) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (63)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
مُدْهَامَّتَانِ (64)
و آن دو باغ از شدت سبزی سیاه معلوم می‌شوند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (65)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ (66)
در آن دو باغ دو چشمه فواره کنان است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (67)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68)
در آن دو (باغ) میوه‌ها و درختهای خرما و انار است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (69)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (70)
در آن باغها زنان نیک‌سیرت و خوبصورت است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (71)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (72)
(حوریان نگه داشته شده‌اند )برای نشستن همرای ازواج خود) در خیمه‌ها |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (73)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (74)
در حالیکه دست هیچ انس و جن پیش از آنان (مؤمنان) به آنان نرسیده است |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (75)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (76)
در حالیکه (جنتیان) بر بالش‌های سبز و بسترهای بی‌نظیر و زیبا تکیه زده‌اند |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (77)
پس کدام نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ |
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (78)
بسیار بابرکت است نام پروردگارت که صاحب جلال و اکرام است |
