إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
وقتی که آفتاب پیچانیده شود (بی‌نور گردد) |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
و وقتی که ستاره‌ها بی‌نور و تاریک شوند |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
و وقتی که کوه‌ها را روان سازند |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
و وقتی که ماده شترانِ باردار معطل گذاشته شوند |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
و وقتی که حیوانات وحشی حشر شوند |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
و وقتی که بحرها به جوش آیند |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
و وقتی که اجساد را با ارواح یکجا کنند |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
و وقتی که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
(که) به کدام گناه کشته شده است؟ |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
و وقتی که نامه‌های اعمال گشوده شود |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
و وقتی که آسمان از جای کنده شود |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
و وقتی که دوزخ شعله‌ور شود |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
و وقتی که جنت (برای اهلش) نزدیک آورده شود |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
هرکس آنچه (از نیکی و بدی) را که آماده (و حاضر) کرده است بداند |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
پس قسم به ستاره‌های که بازمی‌گردند |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
(ستارگان) حرکت کننده (باز در افق) نهان شونده |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
و قسم به شب چون برود |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
و قسم به صبح چون بدمد |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
یقیناً (قرآن) سخن رسول گرامی است |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
(که) او نیرومند است و در بارگاه صاحب عرش (الله) دارای منزلت والایی است |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
از او فرمان می‌برند، در آن جا (او) امین است |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
و هم صحبت شما (محمد) دیوانه نیست |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
و البته (او) آن (فرشته) را در کنارۀ آشکار آسمان دید |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
و او بر رسانیدن سخن‌های غیب بخیل نیست |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
و قرآن سخن شیطانِ رانده‌شده نیست |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
پس (قرآن را گذاشته) به کجا می‌روید؟ |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
آن قرآن جز پند و اندرز برای جهانیان نیست |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
برای کسی از شما که بخواهد (کردارش) به راه راست، مستقیم شود |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
و شما چیزی را نمی‌خواهید مگر آن که الله، پروردگار جهانیان آن را بخواهد |
