وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
सूर्यको कसम र त्यसको तापको । |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
र चन्द्रको कसम, जब त्यसको पछाडि उदाउँछ । |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
र दिनको कसम जब सूर्यलाई प्रकट गरिदिन्छ । |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
र रातीको कसम जब उसलाई लुकाउँछ । |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
आकाश र त्यसलाई बनाउनेको कसम । |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
कसम छ धरतीको, र त्यसलाई समथर बनाउनेको । |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
कसम छ इन्द्रियहरूको र तिनलाई दुरुस्त बनाउने (काम) को । |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
फेरि समझ दियो उसलाई व्यभिचार र त्यसबाट बाँचेर अलग रहनुको । |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
जसले (त्यस) इन्द्रियलाई शुद्ध राख्यो, त्यो सफल भयो । |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
र जसले त्यसलाई माटोमा मिलायो, त्यो असफल भयो । |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
समूदले आफ्नो अटेरीपनको कारणले (संदेष्टालाई) झुठ्लायो । |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
जब उनीहरूमध्येबाट सबैभन्दा दुर्भाग्यशाली उभियो । |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
(तब) अल्लाहको रसूलले उसलाई भने, ‘‘सावधान अल्लाहको ऊँटनी र उसले पिउने पालोको रक्षा गर’’ । |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
तर उनीहरूले आफ्ना पैगम्बरलाई असत्य सम्झेर त्यस ऊँट्नीको कुर्कुच्चाको नसा काटिदिए्, तब अल्लाहले उनीहरूका पापको कारणले उनीहरूमाथि बर्बादी पठायो र फेरि सबैलाई नष्ट गरी त्यस बस्तीलाई बराबर गरिदियो । |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
उसलाई त्यसको विनाशकारी परिणामको कुनै भय छैन । |
