وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ (1)
سوگند به آسمان که دارای برجها و باروها است |
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2)
و سوگند به روز وعده داده شده (برای حساب و کتاب و سزا و جزا) |
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ (3)
و سوگند به هر که و هرچه گواهی دهد و به هر که و هرچه مورد گواهی قرار گیرد |
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4)
نفرین بر صاحبان گودال (شکنجه) باد |
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5)
گودال پر از آتش و دارای هیمه و افروزینه‌ی فراوان |
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ (6)
وقتی آنان بر کناره‌ی گودال آتش (به نظاره‌گری سوختن و جزغاله شدن مؤمنان) نشسته بودند |
وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7)
و ایشان چیزی را تماشا می‌کردند که بر سر مؤمنان می‌آوردند |
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8)
شکنجه‌گران هیچ ایرادی و عیبی و جرمی بر مؤمنان نمی‌دیدند جز این که ایشان به خداوند قادر و چیره، و شایسته‌ی هرگونه ستایشی، ایمان داشتند |
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (9)
خداوندی که سلطنت و سرزمین آسمانها و زمین از آن او است، و بر هر چیزی حاضر و ناظر است |
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (10)
بی‌گمان کسانی که مردان مؤمن و زنان مؤمن را شکنجه می‌دهند تا از دین الهی برگردند، و سپس توبه نمی‌کنند و از کرده‌ی خویش پشیمان نمی‌شوند، قطعاً عذاب دوزخ دامنگیر ایشان خواهد شد و همچنین عذاب آتش سوزان بهره‌ی آنان خواهد بود |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (11)
مسلّماً کسانی که ایمان می‌آورند و کارهای شایسته می‌کنند، بدون شکّ باغهای بهشت از آن ایشان است که از زیر (کاخها و درختان) آن رودبارها روان است، و رستگاری و کامیابی بزرگ این است |
إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ (12)
بی‌گمان پروردگارت یورش و تاخت بردن و درهم کوبیدن و به کیفر رساندنش سخت و شدید است |
إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ (13)
او است که قبلاً آفرینش را آغازیده است، و او است که بعداً آفرینش را دوباره باز می‌گرداند |
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)
خدا آمرزگار و دوستدار (بندگان مؤمن) است |
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ (15)
و او صاحب تخت (حکومت مطلقه بر عالم هستی) و دارای مجد و عظمت است |
فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (16)
آنچه بخواهد، هرچه زودتر و باقدرت هرچه بیشتر به انجام می‌رساند |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ (17)
آیا خبر لشکرها و سپاهیان (کفّار) به تو رسیده است؟ |
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ (18)
لشکرهای فرعون و قوم ثمود؟ |
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ (19)
اصلاً کافران پیوسته کارشان تکذیب (حق و حقیقت) است |
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ (20)
خداوند، از پشت سر، ایشان را دَور زده‌است و احاطه کرده است (و راه فراری برای ایشان باقی نگذاشته است و کاملاً مراقب اوضاع و احوالشان است) |
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ (21)
(این سخن سحر و دروغ نیست) بلکه این، قرآن بزرگوار و عالیقدر است |
فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ (22)
در لوح محفوظ جای دارد (و دست نااهلان و شیاطین و کاهنان هرگز به آن نمی‌رسد، و از هرگونه تغییر و تبدیل و زیاده و نقصانی برکنار و در امان است) |
