سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
تسبیح و تقدیس کن پروردگار والا مقام خود را |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
همان خداوندی که (چیزها را) می‌آفریند و سپس (آنها را هماهنگ می‌کند و) می‌آراید |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
خداوندی که اندازه‌گیری می‌کند و (هرچیزی را آن گونه که شایسته و بایسته است می‌آفریند، و آن گاه آن را به کاری) رهنمود می‌نماید (که باید بکند) |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
خداوندی که چَراگاه را (برای تغذیه‌ی جانداران از زمین می‌رویاند و) بیرون می‌آورد |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
سپس آن را خشک و سیاه می‌گرداند |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
ما قرآن را بر تو خواهیم خواند و به تو خواهیم آموخت، و تو دیگر آن را فراموش نخواهی کرد |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
مگر چیزی را که خدا بخواهد. قطعاً او آشکارا و نهان را می‌داند. (چنین خدائی نگاهبان قرآن است و آنچه مورد نیاز بشر بوده و هست از طریق وحی قرآن به تو می‌رساند، و چیزی را در این زمینه فروگذار نمی‌کند) |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
ما تو را برای شریعت ساده و آسان (آئین اسلام) آماده می‌سازیم (و کارهای خیری را برای تو آسان می‌نمائیم و در انجام آنها توفیقت می‌دهیم) |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
اگر پند و اندرز سودمند باشد، پند و اندرز بده |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
کسی که (احساس مسؤولیّت می‌کند و از خدا) می‌ترسد، پند و اندرز خواهد گرفت |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
و بدبخت‌ترین فرد (پند و اندرز را کنار خواهد گذاشت و) از آن دوری خواهد گزید |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
آن کسی که داخل عظیم‌ترین (و هولناکترین) آتش خواهد شد و بدان خواهد سوخت |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
سپس در آن آتش (برای همیشه می‌ماند و) نه می‌میرد (و آسوده می‌گردد) و نه زنده (بشمار می‌آید و حالتی که در آن است زندگی نامیده) می‌شود |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
قطعاً رستگار می‌گردد کسی که خویشتن را (از کثافت کفر و معاصی) پاکیزه دارد |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
و نام پروردگار خود را ببرَد و نماز بگزارد و فروتنی کند |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
بلکه (بنا به سرشت انسانی) زندگی دنیا را (که محسوس و نقد است، بر زندگی آخرت که نامحسوس و نسیه است) ترجیح می‌دهید و برمی‌گزینید |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
در حالی که آخرت (از دنیا) بهتر و پاینده‌تر است (عاقل چرا باید فانی و گذرا را بر باقی و پایا ترجیح دهد؟) |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
این (چیزها منحصر به این کتاب آسمانی نیست، بلکه) در کتابهای پیشین (نیز آمده و) بوده است |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
(از جمله در) کتابهای ابراهیم و موسی |
