سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Prijs de naam van jouw Heer, de hoogste |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
die geschapen heeft en gevormd |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
en die geordend heeft en de goede richting gewezen |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
en die het weidegras laat opkomen |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
en het daarna dor en grauw maakt |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
Wij zullen jou laten voorlezen en jij zult het niet vergeten |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
behalve wat God wil -- Hij kent wat openbaar is en wat verborgen blijft |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
Wij leggen jou namelijk een gemakkelijke taak op |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Vermaan dus, als de vermaning nut heeft |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
Wie vreest zal zich laten vermanen |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
Maar vermijden zal het de ellendeling |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
die in het grote vuur zal braden |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
Hij zal daarin dan niet sterven en niet leven |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
Maar welgaan zal het wie zich loutert |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
de naam van zijn Heer noemt en de salaat bidt |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
Maar nee, jullie verkiezen het tegenwoordige leven |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
Maar het hiernamaals is beter en onvergankelijker |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
Dit staat al in de eerdere bladen |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
de bladen van Ibrahiem en Moesa |
