وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1)
Bij de zich in rijen opstellenden |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2)
de scheldend afschrikkenden |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3)
en een vermaning voorlezenden |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4)
Voorwaar, jullie god is één |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5)
de Heer van de hemelen, de aarde en wat er tussen beide is en de Heer van de plaatsen van opkomst |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6)
Wij hebben de dichtstbijzijnde hemel met de pracht van de sterren opgesierd |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7)
om ook elke opstandige satan af te weren |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8)
zodat zij niet naar de allerhoogste raad van voornaamsten kunnen luisteren. En er wordt van elke kant tegen hen aan gegooid |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9)
om hen te verjagen -- en voor hen is er een voortdurende bestraffing |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10)
behalve als iemand toch iets opvangt; hij wordt dan achtervolgd door een brandende staartster |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11)
Vraag hun maar om uitsluitsel of zij het moeilijkst te scheppen zijn of anderen die Wij geschapen hebben; hen hebben Wij van kleverige klei geschapen |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12)
Nee, jij bent verbaasd, maar zij schimpen |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13)
Wanneer zij vermaand worden gedenken zij niet |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14)
Wanneer zij een teken zien lachen zij schamper |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15)
en zeggen: "Dit is duidelijk slechts toverij |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16)
Wanneer wij gestorven zijn en stof en botten geworden, zullen wij dan opgewekt worden |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17)
En onze vaderen dan, die er eertijds waren |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18)
Zeg: "Ja zeker, en jullie zullen onderdanig zijn |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19)
Dan klinkt slechts één afschrikkende kreet en dan zullen zij [staan te] kijken |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20)
en zeggen: "Wee ons, dit is de oordeelsdag |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
Dit is de dag van de schifting die jullie hebben geloochend |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22)
Verzamelt hen die onrecht hebben gepleegd, hun echtgenoten en wat zij hebben gediend |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23)
in plaats van God. Voert hen dan op de weg naar het hellevuur |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24)
En laat hen zich opstellen, want zij moeten verantwoording afleggen |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25)
Waarom hebben jullie elkaar niet geholpen |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26)
Maar nee, vandaag geven zij zich over |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27)
Zij komen op elkaar toe om elkaar te ondervragen |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28)
Zij zeggen: "Jullie kwamen altijd van rechts op ons toe |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29)
Zij zeggen: "Welnee, wij waren geen gelovigen |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30)
en wij hadden geen macht over jullie, maar jullie waren onbeschaamde mensen |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
En dus is de uitspraak van onze Heer tegen ons bewaarheid. Wij zullen het proeven |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
Wij hebben jullie misleid, maar wij waren zelf misleid |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
Op die dag zijn zij dus deelgenoten in de bestraffing |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
Zo doen Wij met de boosdoeners |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
Toen tot hen gezegd werd: "Er is geen god dan God" waren zij hoogmoedig |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36)
en zeiden: "Zullen wij onze goden voor een bezeten dichter verlaten |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37)
Welnee, hij is met de waarheid gekomen en bevestigt de gezondenen |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38)
Maar jullie zullen de pijnlijke bestraffing proeven |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39)
En aan jullie wordt slechts vergolden wat jullie gedaan hebben |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
Maar [dat geldt] niet voor de toegewijde dienaren van God |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41)
Zij zijn het voor wie er een vastgestelde voorziening is |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42)
Vruchten; en zij worden geëerd |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43)
in de tuinen van de gelukzaligheid |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44)
op rustbanken zitten zij tegenover elkaar |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45)
terwijl een drinkbeker bij hen wordt rondgegeven [waarin een drank is] uit een bron |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46)
die helderwit is en aangenaam voor de drinkers |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47)
zonder iets schadelijks erin en waarvan zij niet beneveld raken |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48)
En bij hen zijn gezellinnen met afgewende blikken en met grote ogen |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49)
alsof zij goed bewaarde eieren zijn |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50)
Zij komen op elkaar toe om elkaar te ondervragen |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
Iemand uit hun midden zegt: "Ik had een kameraad |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52)
die zei: 'Ben jij echt een van hen die denken dat het waar is |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53)
Wanneer wij gestorven zijn en stof en botten geworden, zullen wij dan geoordeeld worden |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54)
Hij zegt: "Willen jullie naar beneden kijken |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55)
Dan kijkt hij naar beneden en ziet hem midden in het hellevuur |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56)
Hij zegt: "Bij God, bijna had jij mij in het verderf gestort |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57)
Zonder Gods genade zou ik een van hen geweest zijn die voorgeleid worden |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58)
Maar wij zijn toch niet dood |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59)
Alleen onze eerste dood hebben we gehad. En wij worden toch ook niet gestraft |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60)
Dit is de geweldige triomf |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61)
Iets dergelijks, daar moet men naar toewerken |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62)
Is dat beter als gastverblijf of de zakkoemboom |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63)
Wij hebben die tot een verzoeking gemaakt voor de onrechtplegers |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64)
Het is een boom die uit de oorsprong van het hellevuur tevoorschijn komt |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65)
waarvan de knoppen zijn als satanskoppen |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66)
Daar eten zij van en vullen hun buiken ermee |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67)
Daaroverheen krijgen zij dan een mengsel van gloeiend water |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68)
Hun terugkeer is dan naar het hellevuur |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69)
Zij hebben hun vaderen in dwaling aangetroffen |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70)
en zijn hen achterna gesneld |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71)
Voor hun tijd verkeerden de meesten van hen die er eertijds waren al in dwaling |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72)
hoewel Wij in hun midden waarschuwers hadden gezonden |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
Kijk dan hoe het einde was van de gewaarschuwden |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74)
Maar [dat geldt] niet voor de toegewijde dienaren van God |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
Noeh had tot Ons geroepen; een voortreffelijk verhoorder [zijn Wij] |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
En Wij redden hem en zijn familie uit de geweldige benardheid |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77)
en maakten dat het zijn nakomelingen waren die overbleven |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
En Wij lieten voor hem een goede naam bij het nageslacht na |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
Vrede zij met Noeh onder de wereldbewoners |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
Zo belonen Wij hen die goed doen |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
Hij behoort tot Onze gelovige dienaren |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
Toen lieten Wij de anderen verdrinken |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83)
Tot zijn groepering behoorde ook Ibrahiem |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84)
Toen hij tot zijn Heer kwam met een zuiver hart |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85)
Toen hij tot zijn vader en zijn volk kwam en zei: "Wat dienen jullie toch |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86)
Wensen jullie iets lasterlijks: andere goden in plaats van God |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87)
En wat is jullie mening over de Heer van de wereldbewoners |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88)
Toen keek hij opmerkzaam naar de sterren |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)
en zei: "Ik ben ziek |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90)
Dus keerden zij hem de rug toe |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91)
Toen wendde hij zich tersluiks tot hun goden en zei: "Eten jullie dan niet |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92)
Waarom spreken jullie niet |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93)
En hij begon ze met zijn rechterhand kapot te slaan |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94)
Toen kwamen zij wel op hem toe rennen |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95)
Hij zei: "Dienen jullie wat jullie zelf uitgehouwen hebben |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96)
Maar God heeft jullie en wat jullie maken geschapen |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97)
Zij zeiden: "Trekt voor hem een gebouw op en werpt hem dan in het helse vuur |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
Zij wilden tegen hem graag een list beramen, maar Wij maakten hen tot de onderliggenden |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99)
En hij zei: "Ik ga tot mijn Heer, Hij zal mij op het goede pad brengen |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100)
Mijn Heer, schenk mij iemand die rechtschapen is |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101)
Daarop verkondigden Wij hem het goede nieuws van een zachtmoedige jongen |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
Toen die zover was dat hij met hem mee kon gaan zei hij: "Mijn zoon, ik heb in de slaap gezien dat ik je zal offeren. Zie eens wat jij ervan vindt." Hij zei: "Mijn vader, doe wat je bevolen is. Je zult merken dat ik, als God het wil, iemand ben die geduldig volhardt |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
Toen zij zich beiden [aan Gods wil] overgegeven hadden en hij hem op zijn voorhoofd had neergelegd |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
riepen Wij hem: "Ibrahiem |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
Jij hebt de droom doen uitkomen. Zo belonen Wij hen die goed doen |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106)
Dit was duidelijk een beproeving |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107)
En Wij gaven voor hem een geweldig offer in de plaats |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108)
En Wij lieten voor hem een goede naam bij het nageslacht na |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109)
Vrede zij met Ibrahiem |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110)
Zo belonen Wij hen die goed doen |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111)
Hij behoort tot Onze gelovige dienaren |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112)
En Wij verkondigden hem het goede nieuws van Ishaak die een profeet uit het midden van de rechtschapenen zou zijn |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113)
Wij zegenden hem en Ishaak. En onder hun nageslacht zijn er die goed doen en die zich duidelijk onrecht aandoen |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114)
Wij hebben aan Moesa en Haroen een gunst bewezen |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115)
En Wij redden hen beiden en hun volk uit de geweldige benardheid |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116)
Wij hielpen hen en dus waren zij de overwinnaars |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117)
En Wij gaven hun beiden het overduidelijke boek |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)
en leidden hen op de juiste weg |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119)
En Wij lieten voor hen een goede naam bij het nageslacht na |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120)
Vrede zij met Moesa en Haroen |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121)
Zo belonen Wij hen die goed doen |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)
Zij behoren tot Onze gelovige dienaren |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123)
Ook Iljaas behoorde tot de gezondenen |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Toen hij tot zijn volk zei: "Zullen jullie niet godvrezend worden |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125)
Roepen jullie Baäl aan en verlaten jullie de beste van de scheppers |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126)
God, jullie Heer en de Heer van jullie vaderen die er eertijds waren |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
Maar zij betichtten hem van leugens en dus worden zij zeker voorgeleid |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
Maar [dat geldt] niet voor de toegewijde dienaren van God |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
En Wij lieten voor hem een goede naam bij het nageslacht na |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
Vrede zij met Il-jasien |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
Zo belonen Wij hen die goed doen |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
Hij behoort tot Onze gelovige dienaren |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
Ook Loet behoorde tot de gezondenen |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
Toen Wij hem en zijn familie allen tezamen redden |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
behalve een oude vrouw [die] bij de achterblijvers [bleef] |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
Toen vernietigden Wij de anderen |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137)
Jullie komen er immers nog voorbij, 's morgens |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
en 's nachts. Hebben jullie dan geen verstand |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
Ook Joenoes behoorde tot de gezondenen |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
Toen hij naar het volbeladen schip wegliep |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
en het lot wierp; maar hij was een van de verliezers |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
Toen slokte de vis hem op, laakbaar als hij was |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
En als hij niet tot hen die lofprijzen behoord had |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
dan was hij in zijn buik gebleven tot de dag waarop men wordt opgewekt |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
Wij wierpen hem toen, ziek als hij was, op een onbegroeide plaats |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146)
En Wij lieten boven hem een pompoenplant groeien |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
En Wij zonden hem naar honderdduizend [mensen] -- of het waren er nog meer |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
die toen geloofden. Hen lieten Wij toen nog een tijd genieten |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
Vraag hun dan om uitsluitsel of jouw Heer de dochters heeft en zij de zonen |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
Of hebben Wij de engelen als vrouwelijke wezens geschapen terwijl zij er getuige van waren |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Met hun lasterlijke leugen zeggen zij immers |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
God heeft kinderen verwekt." Leugenaars zijn zij |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
Heeft Hij de dochters boven de zonen verkozen |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
Wat is er met jullie? Hoe kunnen jullie oordelen |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
Laten jullie je dan niet vermanen |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156)
Of hebben jullie een duidelijke machtiging |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157)
Brengt dan jullie boek als jullie gelijk hebben |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
En zij hebben verwantschap tussen Hem en de djinn gefabriceerd, maar de djinn weten dat zij zullen worden voorgeleid |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
God zij geprezen, verheven als Hij is boven wat zij toeschrijven |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
alleen niet de toegewijde dienaren van God |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
En jullie dan, en wat jullie dienen |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
Jullie kunnen niemand tegen Hem ophitsen |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
behalve dan wie er braadt in het hellevuur |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164)
Er is niemand van ons of hij heeft een vastgestelde positie |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
Maar wij, wij zijn het die zich in rijen opstellen |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
en wij, wij zijn het die lofprijzen |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
Zij zeiden steeds |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168)
Als wij maar een vermaning hadden als van hen die er eertijds waren |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
dan zouden wij Gods toegewijde dienaren zijn |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Toch hechtten zij er geen geloof aan, maar zij zullen het weten |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
Ons woord was al eerder tot Onze dienaren, de gezondenen, gekomen |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172)
Zij waren het aan wie hulp werd verleend |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
En Onze troepenmacht, zij zijn de overwinnaars |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
Keer je dus tijdelijk van hen af |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
En kijk naar hen, zij zullen naar jou kijken |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
Willen zij dan Onze bestraffing verhaasten |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177)
En wanneer die in hun gebied neerkomt zal dat een slechte morgen voor de gewaarschuwden zijn |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
Keer je tijdelijk van hen af |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
En kijk, zij zullen naar jou kijken |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
Geprezen zij jouw Heer, de Heer van de macht, verheven als Hij is boven wat zij toeschrijven |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
En vrede zij met de gezondenen |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
En lof zij God, de Heer van de wereldbewoners |
