| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) Is het verhaal van de bedekking tot jou gekomen |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) Terneergeslagen gezichten zijn er op die dag |
| عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3) die zwoegen en zich afsloven |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) die in een heet vuur braden |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) en die te drinken krijgen uit een gloeiende bron |
| لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6) Hun voedsel bestaat slechts uit doornstruiken |
| لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7) Die maken niet vet en stillen de honger niet |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8) Zalige gezichten zijn er op die dag |
| لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) die met hun streven tevreden zijn |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) in een hooggelegen tuin |
| لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) waarin je geen onzin hoort |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) Daar is een stromende bron |
| فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13) Daar zijn verhoogde rustbedden |
| وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14) klaargezette bekers |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) rijen van kussens |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) en uitgespreide tapijten |
| أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) Kijken zij dan niet naar de kamelen hoe zij zijn geschapen |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) En naar de hemel hoe hij is opgeheven |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) En naar de bergen hoe zij zijn opgericht |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) En naar de aarde hoe zij is geëffend |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21) Vermaan dan; jij bent slechts een vermaner |
| لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22) En jij bent geen heerser over hen |
| إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) Maar wie zich afkeert en ongelovig is |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) hem zal God straffen met de grootste bestraffing |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) Tot Ons is hun terugkeer |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26) Dan is bij Ons hun afrekening |