إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
Чун хуршед бефурӯғ (хира) шавад |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
ва чун ситорагон фурӯ резанд |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
ва чун кӯҳҳо аз ҷои худ беҷо бишаванд |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
ва чун шутурони ҳомила ба ҳоли худ гузошта шаванд |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
ва чун ҷонварони ваҳшӣ ҷамъ оварда шаванд |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
ва чун дарёҳо оташ гиранд |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
ва чун рӯҳҳо бо танҳо якҷоя гардганд |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
ва чун аз духтари зинда ба гӯр шуда пурсида шавад, ки |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
ба чӣ гуноҳе кушта шудааст |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
ва чун саҳифаҳо боз шаванд |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
ва чун осмон аз ҷои худ канда шавад |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
ва чун ҷаҳаннам афрӯхта гардад |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
ва чун биҳиштро пеш оваранд |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
ҳар кас бидонад, ки чӣ ҳозир овардааст |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
Савганд ба ситорагони бозгарданда |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
сайркунандаи ғойбшаванда |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
ва савганд ба шаб, чун торик шавад |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
ва савганд ба субҳ чун бидамад |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
ки ин сухани расуле бузургвор (Ҷибрил (а)) аст |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
нерӯманд, дар назди Худованди арш соҳибобрӯ |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
он ҷо (дар назди Худо) фармонравои боваринокаст |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
Ва ҳамсӯҳбати шумо девона нест |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
Албатта Ӯро (Ҷибрилро) дар уфуқи равшан дидааст |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
Ва он чиро аз ғайб ба ӯ гӯянд, дареғ намедорад |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
Ва он сухан сухани шайтони раҷим нест |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
Пас ба куҷо меравед |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
Ин китоб пандест барои ҷаҳониён |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
барои ҳар кас аз шумо, ки бихоҳад ба роҳи рост афтад |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
Ва шумо намехоҳед, ғайри он чиро, ки Парвардигори ҷаҳониён хоста бошад |
