| ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1) Kaf. Tako Mi Kur'ana slavnog |
| بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2) oni se cude sto im je dosao jedan od njih da ih opominje, pa, nevjernici, govore: "To je cudna stvar |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3) zar kad pomremo i zemlja postanemo…? Nezamisliv je to povratak |
| قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4) Mi znamo sta ce od njih zemlja oduzeti, u Nas je Knjiga u kojoj se sve cuva |
| بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ (5) Oni, međutim, poricu Istinu koja im dolazi i smeteni su |
| أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ (6) A zasto ne pogledaju nebo iznad sebe? – kako smo ga sazdali i ukrasili i kako u njemu nema nereda |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7) A Zemlju smo rasprostrli i po njoj nepomicna brda pobacali i dali da iz nje nice raznovrsno prekrasno bilje |
| تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (8) da bi razmislio i opomenuo se svaki rob koji se Gospodaru svome obraca |
| وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9) Mi s neba spustamo vodu kao blagoslov, i cinimo da, uz pomoc njenu, nicu vrtovi i zito koje se zanje |
| وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ (10) i visoke palme u kojih su zameci nagomilani jedni iznad drugih |
| رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11) kao hranu robovima, i Mi njome ozivljavamo mrtav predjel; takvo ce biti i ozivljenje |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) Prije njih poricali su narod Nuhov, i stanovnici Ressa, i Semud |
| وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) i Ad, i narod faraonov, i narod Lutov |
| وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14) i stanovnici Ejke i narod Tubba'; svi su oni poslanike laznim smatrali i kaznu Moju zasluzili |
| أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15) Pa zar smo prilikom prvog stvaranja malaksali? Ne, ali oni u ponovno stvaranje sumnjaju |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16) Mi stvaramo covjeka i znamo sta mu sve dusa njegova haje, jer Mi smo njemu blizi od vratne zile kucavice |
| إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17) Kad se dvojica sastanu i sjednu jedan s desne, a drugi s lijeve strane |
| مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18) on ne izusti nijednu rijec, a da pored njega nije prisutan onaj koji bdije |
| وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19) Smrtne muke ce zbilja doci – to je nesto od cega ne mozes pobjeci |
| وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20) i u Rog ce se puhnuti – to je Dan kojim se prijeti – |
| وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ (21) i svako ce doci, a s njim i vodic i svjedok |
| لَّقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22) Ti nisi mario za ovo, pa smo ti skinuli koprenu tvoju, danas ti je ostar vid |
| وَقَالَ قَرِينُهُ هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (23) A drug njegov ce reci: "Ovaj, pored mene, spreman je |
| أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) Baci u Dzehennem svakog nezahvalnika, inadziju |
| مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (25) koji je branio da se cine dobra djela i koji je nasilnik i podozriv bio |
| الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26) koji je pored Allaha u drugog boga vjerovao – zato ga baci u patnju najtezu |
| ۞ قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27) A drug njegov ce reci: "Gospodaru nas, ja ga nisam silom zaveo, sam je u velikoj zabludi bio |
| قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ (28) Ne prepirite se preda Mnom!" – reci ce On – "jos davno sam vam zaprijetio |
| مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (29) Moja Rijec se ne mijenja i Ja nisam prema robovima Svojim nepravican |
| يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ (30) Na dan kada upitamo Dzehennem: "Jesi li se napunio?" – on ce odgovoriti: "Ima li jos |
| وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) A Dzennet ce biti primaknut cestitima, nece biti ni od jednog daleko – |
| هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) Ovo je ono sto vam je obecano, svakome onome koji se kajao i cuvao |
| مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ (33) koji se Milostivoga bojao, iako Ga nije vidio, i koji je srce odano donio |
| ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) Uđite u nj, u miru, ovo je Dan vjecni |
| لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35) U njemu ce imati sto god zazele – a od Nas i vise |
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ (36) A koliko smo naroda prije ovih unistili, koji su mocniji od njih bili, pa su po svijetu utociste trazili – od propasti spasa ima li |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) U tome je, zaista, pouka za onoga ko razum ima ili ko slusa, a priseban je |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ (38) Mi smo stvorili nebesa i Zemlju i ono sto je između njih – za sest vremenskih razdoblja, i nije Nas ophrvao nikakav umor |
| فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) Zato strpljivo podnosi ono sto oni govore i velicaj Gospodara svoga i zahvaljuj Mu prije sunceva izlaska i prije zalaska |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) i velicaj Ga nocu i poslije obavljanja molitvi |
| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ (41) I osluskuj! Dan kada ce glasnik pozvati iz mjesta koje je blizu |
| يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) Dan kada ce oni cuti istinit glas – to ce biti Dan ozivljenja |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) Mi, zaista, dajemo zivot i dajemo smrt, i sve ce se Nama vratiti |
| يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) A na Dan kada ce nad njima zemlja popucati oni ce zurno izici; bice to ozivljenje, za Nas lahko |
| نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ (45) Mi dobro znamo sta oni govore; ti ih ne mozes prisiliti, nego podsjeti Kur'anom onoga koji se prijetnje Moje boji |