| الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ (1) Alif. Lam. Ra. To su znaci Kitaba i Kur’ana jasnog |
| رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ (2) Cesto ce voljeti oni koji ne vjeruju, da su muslimani |
| ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3) Ostavi ih da jedu i uzivaju i neka ih zavara nada. Pa saznace |
| وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ (4) I nismo unistili nijedan grad, a da mu Knjiga nije bila poznata |
| مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (5) Nece preteci nijedna umma rok svoj, i nece zadrzati |
| وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ (6) I govore: “O ti kojem se objavljuje Zikr, uistinu si ti luđak |
| لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (7) Zasto nam ne dovedes meleke, ako si od istinitih?” |
| مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُّنظَرِينَ (8) Ne spustamo meleke, izuzev s Istinom, a tad se njima ne bi odlozilo |
| إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9) Uistinu! Mi, Mi objavljujemo Zikr, i uistinu!, Mi smo njegovi cuvari |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ (10) I doista, slali smo prije tebe (poslanike) među stranke ranijih (naroda) |
| وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (11) I nije im dosao nijedan poslanik, a da se nisu njime ismijavali |
| كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (12) Tako tome cinimo put u srca zlocinaca |
| لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ (13) Ne vjeruju u njega, a vec je prosao sunnet ranijih |
| وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ (14) I da im otvorimo kapiju neba, pa da stalno kroz nju uzlaze |
| لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ (15) Sigurno bi rekli: “Samo su opijeni vidovi nasi. Sta vise, mi smo ljudi opcinjeni.” |
| وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (16) I doista, nacinili smo u nebu galaksije i uljepsali ih za posmatrace |
| وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (17) I cuvamo ga od svakog sejtana prokletog |
| إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ (18) Izuzev ko ukrade ono sta se cuje - tad ga slijedi svjetlica ocita |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ (19) I Zemlju - prostrli smo je i razbacali po njoj stabilne planine, i dali da na njoj izraste svaka stvar odmjereno |
| وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (20) I nacinili smo u njoj sredstva za zivot vama i onom kome niste opskrbitelji |
| وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ (21) I nema niti jedne stvari, a da kod Nas nisu riznice njene, a spustamo je samo s mjerom poznatom |
| وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (22) I saljemo vjetrove oplođavajuce, pa spustamo s neba vodu, te vas njome napajamo; a niste vi njeni riznicari |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23) A uistinu! Mi, Mi ozivljavamo i usmrcujemo i Mi smo Nasljednici |
| وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24) I doista znamo prethodnike vase, i doista znamo one koji slijede |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (25) A uistinu, Gospodar tvoj, On ce ih sakupiti. Uistinu! On je Mudri, Znalac |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (26) I doista, stvorili smo covjeka od gline zvecece, od blata oblikovanog |
| وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ (27) A dzinna - stvorili smo ga ranije od vatre vrele |
| وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (28) I kad rece Gospodar tvoj melecima: “Uistinu! Ja cu stvoriti smrtnika od zvecece ilovace, od blata oblikovanog |
| فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (29) Pa kad ga sredim i udahnem u njega od Duha Svog, tad mu padnite nicice.” |
| فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (30) Pa su pali na sedzdu meleci, svaki od njih, zajedno |
| إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (31) Izuzev Iblisa. Odbio je da bude sa onima koji padaju na sedzdu |
| قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (32) (Allah) rece: “O Iblise! [ta ti je, zar neces biti sa onima koji padaju na sedzdu?”] |
| قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (33) Rece: “Nije za mene da cinim sedzdu smrtniku kojeg si stvorio od zvecece ilovace, od blata oblikovanog.” |
| قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (34) (Allah) rece: “Onda izlazi iz njega, pa uistinu, ti si proklet |
| وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (35) I uistinu, na tebi ce biti prokletstvo do Dana sudnjeg.” |
| قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (36) Rece: “Gospodaru moj! Ta odlozi mi do Dana kad ce (mrtvi) biti podignuti.” |
| قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ (37) (Allah) rece: “Pa uistinu, ti si od onih kojima se odlaze |
| إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (38) Do Dana, wakta poznatog.” |
| قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (39) Rece: “Gospodaru moj! Zato sto si me zaveo, sigurno cu im (zlo) uciniti lijepim na Zemlji i sigurno cu ih sve zavesti |
| إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (40) Izuzev robova Tvojih - od njih odanih.” |
| قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (41) (Allah) rece: “Ovo je put Moj ispravan |
| إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (42) Uistinu, robovi Moji - nemas ti nad njima vlast, izuzev ko te bude slijedio od zalutalih.” |
| وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ (43) A uistinu, Dzehennem je obecano mjesto njih svih |
| لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ (44) Ima on sedam kapija. Svaka od tih kapija ima dio odijeljen |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (45) Uistinu, bogobojazni ce biti u bascama i (među) izvorima |
| ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (46) “Uđite u njih sa selamom, sigurni.” |
| وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (47) I istrgnucemo ono sto je u grudima njihovim od zlobe, (kao) braca ce biti na sofama, naspramni |
| لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ (48) Nece ih u njima dotaci umor, i nece oni iz njih biti izvedeni |
| ۞ نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (49) Obavijesti robove Moje da sam Ja, Ja Oprosnik, Milosrdni |
| وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ (50) I kazna Moja - da je to kazna bolna |
| وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ (51) I obavijesti ih o gostima Ibrahimovim |
| إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ (52) Kad mu uđose, pa rekose: “Selam!” Rece: “Uistinu, mi vas se plasimo.” |
| قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (53) Rekose: “Ne boj se! Uistinu, mi cemo te obradovati djecakom, znalcem.” |
| قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54) (Ibrahim) rece: “Zar cete me obradovati kad me je pritiskla starost? Pa cime cete me obradovati?” |
| قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ (55) Rekose: “Obradovacemo te Istinom, zato ne budi od ocajnih.” |
| قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ (56) Rece: “A ko gubi nadu u milost Gospodara svog, osim zalutalih?” |
| قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (57) Rece: “Pa sta je posao vas, o izaslanici?” |
| قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (58) (Meleci) rekose: “Uistinu, mi smo poslani narodu zlocinaca |
| إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ (59) Izuzev porodice Lutove. Uistinu, Mi cemo ih sve spasiti |
| إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ (60) Osim zene njegove; odredili smo da ona uistinu bude od izostalih.” |
| فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ (61) Pa posto izaslanici dođose porodici Lutovoj |
| قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (62) Rece: “Uistinu, vi ste ljudi neznani.” |
| قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ (63) Rekose: “Naprotiv, dosli smo ti s onim u sto sumnjaju |
| وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (64) A donijeli smo ti Istinu, i doista, mi smo istiniti |
| فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ (65) Zato otputuj s porodicom svojom u dijelu noci, i slijedi zacelja njihova, i nek se niko od vas ne okrece, i idite kamo vam se naređuje.” |
| وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَٰلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ (66) I javili smo mu tu odredbu, da ce korijen takvih biti odsjecen u zoru |
| وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ (67) I dođose stanovnici grada, radujuci se |
| قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ (68) (Lut) rece: “Uistinu, ovo su moji gosti, zato me ne sramotite |
| وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ (69) I bojte se Allaha, i ne ponizavajte me!” |
| قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ (70) Rekose: “Zar ti nismo zabranili svjetove?” |
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (71) Rece: “Evo kceri mojih, ako ste izvrsitelji.” |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) Tako mi zivota tvog, uistinu su oni u opijenosti svojoj lutali |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) Pa ih pogodi krik dok se Sunce rađalo |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ (74) Te ucinismo visoko njegovo niskim njegovim, i sasusmo na njih kamenje od gline otvrdnute |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ (75) Uistinu! U tome su znaci za pazljive promatrace |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ (76) I uistinu! Oni su uz put postojeci |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ (77) Uistinu! U tome je znak za vjernike |
| وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) A doista su stanovnici Ejke bili zalimi |
| فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ (79) Zato smo im se osvetili. A uistinu, njih dvoje su na drumu vidljivom |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) I doista su stanovnici Hidzra poricali izaslanike |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) A dali smo im znakove Nase, pa su od njih bili odvraceni |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) I klesali su iz brda kuce sigurni |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) Pa ih je pogodio krik jutrom |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) Te im nije koristilo ono sto su stekli |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) I stvorili smo nebesa i Zemlju i ono sto je između njih samo s Istinom. A uistinu, Cas dolazi, zato prastaj oprostom lijepim |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) Uistinu! Gospodar tvoj, On je Tvorac, Znalac |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) I doista smo ti dali sedam (ajeta) ponavljajucih, i Kur’an velicanstveni |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) Ne upravljaj oci svoje onome sto smo dali da uzivaju parovi između njih, i ne zali za njima, i spusti krilo svoje vjernicima |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) I reci: “Uistinu! Ja, ja sam opominjac jasan.” |
| كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) Kao sto smo objavili djeliteljima |
| الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ (91) Koji su Kur’an ucinili odlomcima |
| فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (92) Pa tako mi Gospodara tvog, sigurno cemo ih sve pitati |
| عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93) O onom sta su radili |
| فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (94) Zato iznesi sta ti se naređuje i kloni se musrika |
| إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ (95) Uistinu! Mi smo ti dovoljni protiv podrugljivaca |
| الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96) Koji uz Allaha stavljaju boga drugog; pa saznace |
| وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ (97) I doista znamo da ti steze grudi tvoje ono sta govore |
| فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ (98) Zato slavi sa hvalom Gospodara svog, i budi od onih koji padaju na sedzdu |
| وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (99) I obozavaj Gospodara svog, dok ti nije doslo zagarantovano |