| عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1) Namrstio se i okrenuo |
| أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2) Jer mu je slijepac dosao |
| وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3) A sta znas ti - mozda se on cisti |
| أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4) Ili podsjeca, pa mu koristi Opomena |
| أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5) A sto se tice onog koji se smatra neovisnim |
| فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6) Ta ti se njime bavis |
| وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7) A nije do tebe ako se ne ocisti |
| وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8) A onaj ko ti dođe zureci |
| وَهُوَ يَخْشَىٰ (9) I on strahuje |
| فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10) Pa ti se na njega ne osvrces |
| كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11) Nikako! Uistinu, on je Opomena |
| فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12) Pa ko hoce imace ga na umu |
| فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13) Na listovima casnim |
| مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14) Uzvisenim, prociscenim |
| بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15) U rukama pisara |
| كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16) Plemenitih, cestitih |
| قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17) Proklet bio covjek! Kako je on nezahvalan |
| مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18) Od koje stvari ga stvori |
| مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19) Od kapi sjemena ga stvara, pa mu razmjer da |
| ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20) Zatim mu put olaksa |
| ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21) Potom ga usmrti, pa ga sahrani |
| ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22) Zatim, kad htjedne, prozivice ga |
| كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23) Nikako! Jos nije izvrsio sta mu je naredio |
| فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24) Pa nek pogleda covjek hranu svoju |
| أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) Da mi lijemo vodu izlivom |
| ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) Zatim iscjepkamo zemlju pucanjem |
| فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27) Pa damo da iznikne iz nje zrno |
| وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28) I grozđe i jestivo bilje |
| وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29) I masline i palme |
| وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30) I basce bujne |
| وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31) I voce i ispasu |
| مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32) Uzivanje za vas i stoku vasu |
| فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33) Pa kad dođe glas zaglusujuci |
| يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34) Na Dan kad bude bjezao covjek od brata svog |
| وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35) I majke svoje i oca svog |
| وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36) I zene svoje i sinova svojih |
| لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37) Svaki covjek između njih ce Tog dana imati stvar koja ce ga zaokupiti |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38) Lica ce Tog dana biti svijetla |
| ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39) Nasmijana, radosna |
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40) I bice lica Tog dana - na njima prasina |
| تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41) Pokrice ih tama |
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42) To ce oni - nevjernici, razvratnici biti |