| حم (1) Ha. Mim |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) Tako mi Kitaba jasnog |
| إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (3) Uistinu, Mi smo ga ucinili Kur’anom na arapskom, da biste vi razumjeli |
| وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ (4) A uistinu, on je u Majci-knjizi kod Nas uzvisen, mudar |
| أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ (5) Pa zar da potpuno okrenemo od vas Opomenu jer ste narod pretjerujucih |
| وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ (6) A koliko smo vjerovjesnika poslali ranijima |
| وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (7) I nije im dosao nijedan vjerovjesnik, a da mu se nisu rugali |
| فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ (8) Zato smo unistavali (one) zesce od ovih u sili, i prosao bi primjer ranijih |
| وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (9) A ako ih upitas: “Ko je stvorio nebesa i Zemlju?” - sigurno ce reci: “Stvorio ih je Mocni, Znalac” |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (10) Onaj koji je za vas Zemlju ucinio lezajem, i nacinio vam na njoj puteve, da biste se vi uputili |
| وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (11) I Koji s neba spusta vodu po mjeri, pa njome prozivljujemo predio mrtvi - tako cete biti izvedeni |
| وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ (12) I Koji je stvorio parove svega, i nacinio vam plovila i stoku sto jasete |
| لِتَسْتَوُوا عَلَىٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13) Da se smjestite na leđa njena, potom sjetite blagodati Gospodara svog kad se na njoj uspravite, i reknete: “Slava Onom koji nam je ovo potcinio, a ne bismo mi bili njeni ukrotitelji.” |
| وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (14) A uistinu, mi smo Gospodaru nasem povratnici |
| وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا ۚ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ (15) I pripisuju Mu od robova Njegovih dio! Uistinu, covjek je nezahvalnik ociti |
| أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُم بِالْبَنِينَ (16) Zar uzima od onog sta stvara, kceri, a vas odlikuje sinovima |
| وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (17) A kad se neki od njih obraduje onim sta je Milostivom navodio kao primjer, zasjeni lice njegovo crnilom, i on je potisten |
| أَوَمَن يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (18) Zar onaj ko se podize u nakitu, a koji nije u prepirci jasan |
| وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (19) I tretiraju meleke - one koji su robovi Milostivog - zenskima. Jesu li bili svjedoci stvaranja njihovog? Zapisace se svjedocenje njihovo i bice pitani |
| وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَاهُم ۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (20) I govore: “Da je htio Milostivi, ne bismo ih obozavali.” Nemaju oni o tome nikakvo znanje, oni samo nagađaju |
| أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (21) Zar smo im dali Knjigu prije njega, pa je se oni pridrzavaju |
| بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ (22) Naprotiv, govore: “Uistinu, mi smo nasli oceve nase u ummetu i uistinu, mi smo na tragove njihove upuceni.” |
| وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ (23) I isto tako, nismo u grad poslali nijednog od opominjaca prije tebe, a da nisu rekli raskosnici njegovi: “Uistinu, mi smo nasli oceve nase u ummetu, i uistinu, mi smo tragova njihovih sljedbenici.” |
| ۞ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ ۖ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (24) Rekao bi: “Zar iako sam vam donio bolju Uputu od onog na cemu ste nasli oceve svoje?” Rekli bi: “Uistinu, mi smo u ono s cim ste poslati, nevjernici.” |
| فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (25) Zato bismo im se osvetili, pa pogledaj kakav je bio kraj poricatelja |
| وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاءٌ مِّمَّا تَعْبُدُونَ (26) I kad rece Ibrahim ocu svom i narodu svom: “Uistinu, ja sam slobodan od onog sta obozavate |
| إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ (27) Izuzev Onog koji me je stvorio, pa uistinu, On ce me uputiti.” |
| وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (28) I ucinio je to rijecju trajnom u potomstvu svom, da bi se oni povratili |
| بَلْ مَتَّعْتُ هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِينٌ (29) Naprotiv, dao sam da uzivaju ovi i ocevi njihovi, dok im nije dosla Istina i Poslanik jasni |
| وَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ (30) I posto im je dosla Istina, rekose: “Ovo je sihr, i uistinu, mi smo u njega nevjernici.” |
| وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَٰذَا الْقُرْآنُ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ (31) I rekose: “Sto ovaj Kur’an nije objavljen velikom covjeku iz dva grada?” |
| أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا ۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (32) Dijele li oni milost Gospodara tvog? Mi raspodjeljujemo između njih njihova sredstva za izdrzavanje u zivotu Dunjaa, a uzdigli smo ih jedne nad drugima stepenima, da jedni druge uzimaju u sluzbu. A milost Gospodara tvog je bolja od onog sta skupljaju |
| وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ (33) A da ljudi ne bi postali jedna zajednica, sigurno bismo onom ko ne vjeruje u Milostivog, za kuce njihove nacinili krovove od srebra i stepenista uz koja se penju |
| وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ (34) I za kuce njihove vrata i sofe na koje se naslanjaju |
| وَزُخْرُفًا ۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35) I zlatne ukrase. A sve je to samo uzitak zivota Dunjaa. A Ahiret je kod Gospodara tvog za bogobojazne |
| وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36) A ko bude slijep na sjecanje Milostivog, dodijelit cemo mu sejtana, pa ce mu on biti drug |
| وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (37) I uistinu, oni ce ih odvracati od puta, a racunaju da su oni upuceni |
| حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) Dok, kad Nam dođe, reci ce: “O da je između mene i između tebe rastojanje dvaju istoka. Pa los si drug!” |
| وَلَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (39) I nece vam koristiti (ovaj) Dan - kad ste zulm cinili - sto ste vi u kazni saucesnici |
| أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (40) Pa zar ti da procujes gluhe ili uputis slijepce i onog ko je u zabludi ocitoj |
| فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ (41) Pa ako uklonimo tebe, pa uistinu, Mi cemo njima biti Osvetnici |
| أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُونَ (42) Ili ti pokazemo ono cime im prijetimo; pa uistinu, Mi smo nad njima Svemocni |
| فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (43) Zato se drzi onoga sta ti je objavljeno. Uistinu, ti si na putu pravom |
| وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44) I uistinu, on je Opomena tebi i narodu tvom; a bicete pitani |
| وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ (45) I pitaj onog koga smo poslali prije tebe od poslanika Nasih, jesmo li ucinili mimo Milostivog bogove da budu obozavani |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46) I doista smo poslali Musaa sa znakovima Nasim faraonu i uglednicima njegovim, pa je rekao: “Uistinu, ja sam poslanik Gospodara svjetova.” |
| فَلَمَّا جَاءَهُم بِآيَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ (47) Pa posto im dođe sa znakovima Nasim, gle - oni su im se ismijavali |
| وَمَا نُرِيهِم مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (48) I nismo im pokazali nijedan znak, a da on nije bio veci od sestre svoje, i dograbili smo ih kaznom, da bi se oni povratili |
| وَقَالُوا يَا أَيُّهَ السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ (49) I rekose: “O carobnjace! Zovi nam Gospodara svog s onim sto je s tobom sklopio. Uistinu, mi cemo biti upuceni.” |
| فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (50) Pa posto smo otklonili od njih kaznu, gle - oni prekrsise |
| وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (51) I objavi faraon u narodu svom, rece: “O narode moj! Zar nije moja vlast Egipta, i ovih rijeka (sto) teku ispod mene? Pa zar ne vidite |
| أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ (52) Zar (nisam) ja bolji od ovog - njega koji je prezren i jedva jasan |
| فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ (53) Pa zasto na njega nisu stavljene narukvice od zlata ili s njim dosli meleci pratioci?” |
| فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (54) Tad ucini lahkim narod svoj, te ga poslusase. Uistinu, oni su bili narod grjesnika |
| فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (55) Pa posto su Nas rasrdili, osvetili smo im se, te ih sve potopili |
| فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِّلْآخِرِينَ (56) Pa ih ucinili (stvari) proslom, i primjerom kasnijima |
| ۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ (57) I posto je naveden sin Merjemin kao primjer - gle! narod tvoj na to zagalami |
| وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ (58) I rekose: “Jesu li bogovi nasi bolji ili on?” Naveli su ti ga samo radi rasprave. Sta vise, oni su narod svađalacki |
| إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ (59) On je samo rob kojeg smo obdarili i ucinili ga primjerom sinovima Israilovim |
| وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ (60) A da smo htjeli, sigurno bismo od vas nacinili meleke na Zemlji, da naslijede |
| وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (61) I uistinu, to je znanje o Casu, zato nikako ne sumnjajte u to, i slijedite Mene. Ovo je put pravi |
| وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (62) I neka vas nikako ne odvrati sejtan; uistinu, on vam je neprijatelj otvoreni |
| وَلَمَّا جَاءَ عِيسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (63) I posto Isa dođe sa dokazima jasnim, rece: “Doista sam vam dosao s mudroscu i da vam objasnim dio onog o cemu se razilazite. Zato se bojte Allaha i mene poslusajte |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (64) Uistinu, Allah! On je Gospodar moj i Gospodar vas, zato Njega obozavajte. Ovo je put pravi.” |
| فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ (65) Tad su se razisle stranke među njima. Pa tesko onima koji cine zulm, od kazne Dana bolnog |
| هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (66) Cekuju li samo Cas da im dođe iznenada, a oni ne opaze |
| الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ (67) Prijatelji ce Tog dana jedni drugima neprijatelji biti - izuzev bogobojaznih |
| يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ (68) “O robovi Moji! Nema za vas straha Danas, niti cete vi tugovati |
| الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ (69) Oni koji su vjerovali u ajate Nase i bili muslimani |
| ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ (70) Uđite u Dzennet vi i zene vase, veseleci se.” |
| يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ ۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ ۖ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (71) Obilazice se oko njih sa posudama od zlata i peharima; a u njima ce biti ono sta zazele duse i naslađuju oci; a u njemu cete vi vjecito biti |
| وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (72) A to je Dzennet koji vam je dat u naslijeđe zbog onog sta ste radili |
| لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِّنْهَا تَأْكُلُونَ (73) Imacete u njemu mnogo voca koje cete jesti |
| إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74) Uistinu, zlocinci ce u kazni Dzehennema vjecito biti |
| لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75) Nece im se ublaziti, a oni ce u njoj biti ocajnici |
| وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76) I nismo im ucinili zulm, nego su oni bili zalimi |
| وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ (77) I dozivat ce: “O Malik! Nek svrsi s nama Gospodar tvoj.” Reci ce: “Uistinu, vi ste ti koji ostajete!” |
| لَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (78) Doista, donijeli smo vam Istinu, međutim, vecina vas ste mrzitelji Istine |
| أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ (79) Zar oni sređuju stvar? Pa uistinu, Mi smo Sređivatelji |
| أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم ۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (80) Zar racunaju da Mi ne cujemo tajnu njihovu i sasaptavanje njihovo? Svakako! A izaslanici Nasi su kod njih - zapisuju |
| قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ (81) Reci: “Kad bi Milostivi imao dijete, pa ja bih bio prvi od obozavatelja.” |
| سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (82) Slava neka je Gospodaru nebesa i Zemlje, Gospodaru Arsa, nad onim sta pripisuju |
| فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (83) Zato ih ostavi - upustaju se i zabavljaju, dok ne sretnu Dan njihov kojim im se prijeti |
| وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (84) A On je Taj koji je na nebu Bog i na Zemlji Bog, i On je Mudri, Znalac |
| وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (85) I neka je blagoslovljen Onaj cija je vlast nebesa i Zemlje i onog sto je između njih. A kod Njega je znanje Casa i Njemu cete biti vraceni |
| وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (86) I oni koje mimo Njega prizivaju, ne vladaju posrednistvom - izuzev ko svjedoci Istinu - a oni znaju |
| وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (87) A ako ih upitas ko ih je stvorio, sigurno ce reci: “Allah!” Pa kud se odvracaju |
| وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ (88) I govor njegov je: “O Gospodaru moj! Uistinu, ovo su ljudi koji ne vjeruju.” |
| فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (89) Pa okreni se od njih i reci: “Selam!” Pa saznat ce |