| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (1) Hvala Allahu Koji je stvorio nebesa i Zemlju i nacinio tmine i svjetlost. Opet oni koji ne vjeruju, Gospodaru svom izjednacuju (ortake) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ۖ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ (2) On je Taj koji vas je stvorio od ilovace, zatim odredio rok. A rok određeni je kod Njega. Opet vi sumnjate |
| وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (3) A On je Allah, na nebesima i na Zemlji. Zna tajno vase i javno vase, i zna sta sticete |
| وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (4) I nije im dosao nijedan znak od znakova Gospodara njihovog, a da nisu bili od njega odvraceni |
| فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (5) Pa doista su porekli Istinu posto im je dosla. Pa doci ce im vijesti o onom cemu su se rugali |
| أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (6) Zar nisu vidjeli koliko smo unistili narastaja prije njih, (koje) smo ucvrstili na Zemlji onako kako nismo ucvrstili vas? A slali smo nebo na njih obilno i ucinili da rijeke teku ispod njih, pa smo ih unistili zbog grijeha njihovih, i stvorili smo poslije njih druga pokoljenja |
| وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7) A da smo ti spustili Knjigu na papiru, pa da je opipaju rukama svojim, sigurno bi rekli oni koji ne vjeruju: “Ovo je samo sihr ociti.” |
| وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ (8) I govore: “Zasto mu se ne spusti melek?” A da spustimo meleka, sigurno bi bila svrsena stvar, zatim im se ne bi odlozilo |
| وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ (9) A da smo ga ucinili melekom, sigurno bismo ga ucinili covjekom i sigurno bismo im zbrkali ono sta brkaju |
| وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (10) A doista su ismijavani poslanici prije tebe, pa je snaslo one od onih koji su se rugali, ono cemu su se rugali |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (11) Reci: “Putujte po Zemlji, zatim pogledajte kakav je bio kraj poricatelja.” |
| قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُل لِّلَّهِ ۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (12) Reci: “Cije je ono sta je u nebesima i Zemlji?” Reci: “Allahovo!” Propisao je Sebi milost. Sigurno ce vas sakupiti za Dan kijameta u koji nema sumnje. Oni koji gube duse svoje - ta oni nece vjerovati |
| ۞ وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (13) I Njegovo je sta miruje u noci i danu, a On je Onaj koji cuje, Znalac |
| قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (14) Reci: “Zar da mimo Allaha - Stvoritelja nebesa i Zemlje, uzmem zastitnika?”, a On hrani, a nije hranjen. Reci: “Uistinu, meni je naređeno da budem prvi koji ce se predati”, i ne budi nikako od musrika |
| قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15) Reci: “Uistinu, ja se bojim - ako ne poslusam Gospodara svog - kazne Dana velikog.” |
| مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (16) Ko bude od nje otklonjen Tog dana, tad mu se (Allah) doista smilovao; a to je uspjeh ociti |
| وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (17) A ako te dotakne Allah nesrecom, onda nema od nje spasitelja, izuzev Njega. A ako te dotakne dobrim - pa On je nad svakom stvari Posjednik moci |
| وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (18) I On je Pokoritelj nad robovima Svojim, a On je Mudri, Obavijesteni |
| قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ ۚ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُل لَّا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (19) Reci: “Koja je stvar najveca svjedocenjem?” Reci: “Allah. Svjedok je između mene i između vas. I objavljuje mi se ovaj Kur’an da upozorim njime vas i onog kome stigne. Da li vi uistinu svjedocite da su sa Allahom bogovi drugi?” Reci: “Ne svjedocim!” Reci: “Samo je On Bog, Jedini! A uistinu, ja sam cist od onog sta pridruzujete.” |
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) Oni kojima smo dali Knjigu, prepoznaju ga kao sto prepoznaju sinove svoje. Oni koji su izgubili duse svoje, ta oni nece vjerovati |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (21) A ko je nepravedniji od onog ko izmislja o Allahu laz ili porice ajete Njegove? Uistinu, zalimi nece uspjeti |
| وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ (22) A na Dan kad ih sve skupimo, zatim reknemo onima koji su pridruzivali: “Gdje su ortaci vasi - oni za koje ste tvrdili?” |
| ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ (23) Zatim nece biti fitneha njihovog, jedino ce reci: “Tako nam Allaha, Gospodara naseg, nismo bili musrici.” |
| انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ ۚ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (24) Vidi kako ce lagati protiv dusa svojih, a isceznuce od njih ono sta su izmisljali |
| وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا ۚ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (25) I od njih je ko te slusa; a nacinili smo na srcima njihovim velove da ga ne razumiju, a u usima njihovim gluhocu. Iako vide svaki znak, ne vjeruju u njega. Dok, kad ti dođu, prepiru se s tobom, govore oni koji ne vjeruju: “Ovo su samo price ranijih.” |
| وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (26) A oni ga zabranjuju i udaljuju se od njega; i unistavaju samo duse svoje, a ne opazaju |
| وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (27) A da vidis kad budu zaustavljeni pred vatrom, pa reknu: “O da nam je da budemo povraceni i da ne poreknemo ajete Gospodara naseg, i budemo od vjernika!” |
| بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (28) Naprotiv, ukazace im se sta su skrivali ranije. I ako bi bili povraceni, sigurno bi se vratili onom sta im je zabranjeno. A uistinu, oni su lasci |
| وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (29) I govore: “Nema nista sem zivota naseg dunjaluckog i mi necemo biti podignuti!” |
| وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (30) A da vidis kad budu zaustavljeni pred Gospodarom svojim! On ce reci: “Zar ovo nije Istina?” Reci ce: “Svakako, tako nam Gospodara naseg.” Reci ce: “Pa kusajte kaznu, zato sto niste vjerovali!” |
| قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (31) Doista ce izgubiti oni koji poricu susret s Allahom, dok kad im dođe Cas nenadno, reci ce: “O zalosti nasa nad onim sta smo zanemarili”, i oni ce nositi terete svoje na leđima svojim. Zar nije lose sta ce nositi |
| وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (32) A zivot Dunjaa je samo igra i zabava, i sigurno je kuca Ahireta bolja za one koji se boje. Pa zar ne shvatate |
| قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (33) Doista znamo: zalosti te to sta govore. Pa uistinu, oni ne poricu tebe, nego zalimi ajete Allahove nijecu |
| وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ (34) A doista su poricani poslanici prije tebe, pa su se strpili nad (tim) sto su poricani i muceni, dok im nije dosla pomoc Nasa. I nema tog ko ce izmijeniti rijeci Allahove. A vec ti je dosla vijest o poslanicima |
| وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ (35) A ako ti je tesko njihovo okretanje, onda ako mozes da potrazis rupu u Zemlji ili ljestve u nebo, pa im doneses znak! A da hoce Allah, sigurno bi ih prikupio Uputi, zato ne budi nikako od neznalica |
| ۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (36) Odazivaju se jedino oni koji slusaju. A mrtvi - podici ce ih Allah, zatim ce Njemu biti povraceni |
| وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (37) I govore: “Zasto mu se ne spusti znak od Gospodara njegovog?” Reci: “Uistinu! Allah je kadar da spusti znak”; ali, vecina njih ne zna |
| وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (38) A nema nijedne zivotinje na Zemlji, niti leteceg stvorenja (koje) leti sa dva krila svoja - a da nisu zajednice slicne vama. Nismo zapostavili u Knjizi nista; zatim ce Gospodaru svom biti sakupljeni |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (39) A oni koji poricu ajete Nase, gluhi i nijemi, u tminama su. Allah koga hoce - zabludi ga, a koga hoce - ucini ga na putu pravom |
| قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (40) Reci: “Da li vidite, ako vam dođe kazna Allahova ili vam dođe Cas, hocete li drugog (mimo) Allaha prizivati, ako istinu govorite?” |
| بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ (41) Naprotiv! Njega biste prizivali, pa bi otklonio ono za sto ste Ga prizivali - ako bi htio - i zaboravili biste sta ste pridruzivali |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ (42) A doista, slali smo zajednicama prije tebe, pa smo ih dohvatili bijedom i nesrecom, da bi se oni ponizili |
| فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (43) Pa zasto se nisu, kad im je dosla sila Nasa, ponizili? Međutim, otvrdla su srca njihova i uljepsao im je sejtan ono sta su radili |
| فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44) Pa posto bi zaboravili ono cim su bili opominjani, otvorili bismo im kapije svake stvari. Dok, kad bi se obradovali zbog onog sta im je dato, scepali bismo ih nenadno, tad gle! - oni ocajnici |
| فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) Zato je sasjecen korjen ljudi koji su cinili zulm. I hvala neka je Allahu, Gospodaru svjetova |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) Reci: “Da li vi vidite, ako Allah oduzme sluh vas i vidove vase, i zapecati srca vasa, koji bog mimo Allaha bi vam to dao?” Pogledaj kako iznosimo znakove! Opet se oni odvracaju |
| قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) Reci: “Da li vi vidite, ako vam dođe kazna Allahova iznenada ili otvoreno, hoce li biti unisten iko osim naroda zalima?” |
| وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) I saljemo izaslanike samo kao donosioce radosnih vijesti i opominjace. Pa ko vjeruje i cini dobro, tad nema straha nad njima i nece oni tugovati |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) A oni koji poricu ajete Nase - pogodice ih kazna zbog onog sta su zgrijesili |
| قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) Reci: “Ne kazem vam: ’Kod mene su riznice Allahove’, niti ’Znam nevidljivo’, i ne kazem vam: ’Uistinu, ja sam melek.” Slijedim samo sta mi se objavljuje.” Reci: “Je li isto: slijepac i ko vidi? Pa zar necete razmisliti?” |
| وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51) I opominji njime one koji se plase da ce biti Gospodaru svom sakupljeni - nece imati oni mimo Njega zastitnika niti zagovornika - da bi se oni bojali (Allaha) |
| وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ (52) I ne tjeraj one koji prizivaju Gospodara svog jutrom i navecer, zeleci lice Njegovo. Nije na tebi od racuna njihovog nista i nije od racuna tvog na njima nista, pa da ih otjeras i budes od zalima |
| وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ (53) A tako ih iskusavamo jedne drugima, da bi rekli: “Jesu li oni ti koje je obdario Allah između nas?” Zar nije Allah Najbolji poznavalac zahvalnih |
| وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (54) A kad ti dođu oni koji vjeruju u ajete Nase, tad reci: “Selamun ’alejkum!” Propisao je Sebi Gospodar vas milost, da onaj od vas ko uradi zlo iz neznanja, zatim se pokaje poslije toga i popravi - da je On tad Oprosnik, Milosrdni |
| وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ (55) I tako objasnjavamo znakove, da bi se razjasnio put zlocinaca |
| قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (56) Reci: “Meni je uistinu zabranjeno da obozavam one koje prizivate mimo Allaha.” Reci: “Necu slijediti strasti vase. Doista bih tad zalutao i ne bih ja bio od upucenih.” |
| قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ (57) Reci: “Uistinu, ja sam na dokazu jasnom od Gospodara svog, a poricete ga. Nije kod mene to sto pozurujete. Sud je jedino Allahov; govori Istinu, a On je Najbolji od rjesavatelja.” |
| قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ (58) Reci: “Da je kod mene to sto pozurujete, sigurno bi bila svrsena stvar između mene i između vas;” a Allah je Najbolji znalac zalima |
| ۞ وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (59) A kod Njega su kljucevi nevidljivog - zna ih samo On. I zna sta je na kopnu i moru; i ne otpadne nijedan list, a da ga ne zna. I nema zrnca u tminama Zemlje, ni svjezeg ni suhog, a da nije u Knjizi jasnoj |
| وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُّسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (60) I On je Taj koji vas uzima nocu - a zna sta privrijedite danju, zatim vas podize u njemu, da bi se ispunio rok određeni. Zatim je Njemu povratak vas, potom ce vas obavijestiti o onom sta ste radili |
| وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61) I On je Pokoritelj nad robovima Svojim; a salje nad vama cuvare. Dok, kad dođe nekom od vas smrt, uzmu ga izaslanici Nasi, a oni ne oklijevaju |
| ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62) Zatim ce biti vraceni Allahu, Zastitniku svom istinskom. Zar Sud ne pripada Njemu? A On je Najbrzi od onih koji obracunavaju |
| قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) Reci: “Ko vas izbavlja iz tmina kopna i mora? Zovete Ga ponizno i tajno: ’Ako nas izbavi iz ovog, sigurno cemo biti od zahvalnih.” |
| قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ (64) Reci: “Allah vas izbavlja iz njih i iz svake nevolje, potom vi pridruzujete.” |
| قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65) Reci: “On je Kadar da podigne na vas kaznu iznad vas ili ispod nogu vasih ili vas zaodjene u stranke i (da) iskusite silu jedni drugih.” Pogledaj kako iznosimo znakove, da bi oni razumjeli |
| وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُل لَّسْتُ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ (66) I porice ga narod tvoj, a on je Istina. Reci: “Nisam nad vama cuvar.” |
| لِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) Za svaku vijest ima rok, a saznacete |
| وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68) A kad vidis one koji se upustaju (jalovim raspravama) u ajete Nase, tad se okreni od njih dok ne budu presli na razgovor drugaciji od tog. A ako te navede sejtan da zaboravis, tad ne sjedi - nakon prisjecanja - sa narodom zalima |
| وَمَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَلَٰكِن ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (69) I nema protiv onih koji se boje nista od njihovog racuna, nego je Opomena da bi se oni pobojali |
| وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70) I ostavi one koji vjeru svoju uzimaju igrom i zabavom, i koje je obmanuo zivot Dunjaa. I opominji njime, da ne strada dusa zbog onog sta zasluzi. Nece za nju mimo Allaha biti zastitnika niti zagovornika. Iako bi dala svaku otkupninu, ne bi se uzela od nje. Takvi su oni koji stradaju zbog onog sta zasluze. Imace oni pice od kljucale vode i kaznu bolnu, zato sto ne vjeruju |
| قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (71) Reci: “Zar da prizivamo mimo Allaha ono sta nam ne koristi, niti nam steti, i okrenemo se na petama nasim, nakon sto nas je uputio Allah, kao onaj koga opcine sejtani na Zemlji smetenog. Njegovi drugovi ga pozivaju Uputi: ’Hodi nama!” Reci: “Uistinu, Uputa Allahova, to je Uputa. A naređeno nam je da se predamo Gospodaru svjetova |
| وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (72) I da obavljamo salat i Njega se bojimo.” A On je Taj kojem cete biti sabrani |
| وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَيَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ۚ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (73) I On je Taj koji je stvorio nebesa i Zemlju s Istinom. A na dan kad rekne: “Budi!”, tad ce biti. Rijec Njegova je Istina i Njegova ce vlast biti na Dan kad se puhne u sur. Znalac nevidljivog i vidljivog; a On je Mudri, Obavijesteni |
| ۞ وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (74) I kad rece Ibrahim ocu svom Azeru: “Zar uzimas kipove bogovima? Uistinu, ja vidim tebe i narod tvoj u zabludi ocitoj.” |
| وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (75) I tako pokazasmo Ibrahimu carstvo nebesa i Zemlje, i da bi bio od sigurnih |
| فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (76) Pa posto se nad njim smraci noc, ugleda zvijezdu. Rece: “Ovo je gospodar moj.” Pa posto zađe, rece: “Ne volim one koji zalaze.” |
| فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ (77) Pa posto vidje Mjesec izlazecim, rece: “Ovo je gospodar moj.” Pa posto zađe, rece: “Ako me ne uputi Gospodar moj, sigurno cu biti od naroda zalutalih.” |
| فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (78) Pa posto vidje Sunce izlazecim, rece: “Ovo je gospodar moj. Ovo je najvece.” Pa posto zađe, rece: “O narode moj! Ja sam cist od onog sta pridruzujete |
| إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (79) Uistinu! Ja okrecem lice svoje Onom koji je stvorio nebesa i Zemlju, pravovjeran, a nisam ja od musrika.” |
| وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (80) I raspravljao je s njim narod njegov. Rece: “Raspravljate li sa mnom o Allahu, a vec me je uputio? A ne bojim se ja uopce onog sto Mu pridruzujete, izuzev sta htjedne Gospodar moj. Gospodar moj obuhvata svaku stvar znanjem. Pa zar se necete opametiti |
| وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (81) A kako da se bojim onoga sto pridruzujete, a ne plasite se sto vi pridruzujete Allahu ono za sto vam nije objavio dokaz?” Pa koja od dvije skupine je dostojnija sigurnosti? Kad biste znali |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ (82) Oni koji vjeruju i ne presvlace vjerovanje svoje sa zulmom, takvi ce imati sigurnost, a oni su upuceni |
| وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (83) I to je dokaz Nas kojeg smo dali Ibrahimu protiv naroda njegovog. Uzdizemo stepenima koga hocemo. Uistinu! Gospodar tvoj je Mudri, Znalac |
| وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (84) I podarili smo mu Ishaka i Jakuba; svakojeg smo uputili; i Nuha smo uputili ranije; i iz potomstva njegovog Dawuda i Sulejmana i Ejjuba i Jusufa i Musaa i Haruna - a tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ (85) I Zekerijjaa i Jahjaa i Isaa i Iljasa - svaki je od dobrih |
| وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ (86) I Ismaila i El’jesea i Junusa i Luta - svakojeg smo odlikovali nad svjetovima |
| وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (87) I od oceva njihovih i potomaka njihovih i brace njihove. I odabrali smo ih i uputili ih putu pravom |
| ذَٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (88) To je Uputa Allahova, upucuje njome koga hoce od robova Svojih. A da su pridruzivali, sigurno bi im propalo sta su radili |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ (89) To su oni kojima smo dali Knjigu i sud i vjerovjesnistvo. Pa ako takvi ne vjeruju u nju, pa doista cemo je povjeriti ljudima koji nece u nju biti nevjernici |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ (90) To su oni koje je uputio Allah. Zato slijedi uputu njihovu! Reci: “Ne trazim od vas za nju nagradu. To je samo Opomena svjetovima.” |
| وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوا أَنتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ (91) I ne cijene Allaha istinskim cijenjenjem Njegovim kad kazu: “Nije objavio Allah smrtniku nista.” Reci: “Ko je objavio Knjigu, onu s kojom je dosao Musa, svjetlom i Uputom ljudima? Ucinili ste je pergamentima, pokazujete je i skrivate mnogo, a pouceni ste sta niste znali vi niti ocevi vasi?” Reci: “Allah!” Zatim ih napusti; u raspravi svojoj se zabavljaju |
| وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (92) A ova Knjiga koju smo objavili, blagoslovljena je, potvrda one prije nje, i da opomenes Majku gradova i onog ko je oko nje. A oni koji vjeruju u Ahiret - vjeruju u nju, i oni salate svoje cuvaju |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ (93) A ko je nepravedniji od onog ko izmislja protiv Allaha laz ili kaze: “Objavljeno je meni”, a nije mu objavljeno nista; i ko kaze: “Objavicu slicno sta je objavio Allah.” A da vidis kad budu zalimi u mukama smrti, a meleci ispruze ruke svoje: “Izbacite duse svoje! Danas cete biti placeni kaznom ponizavajucom sto ste govorili protiv Allaha neistinu i prema ajetima Njegovim se oholili.” |
| وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ ۖ وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ (94) A doista, doci cete Nam pojedinacno, kao sto smo vas stvorili prvi put, a ostavicete sta smo vam podarili za leđima svojim. I necemo vidjeti s vama posrednike vase za koje ste tvrdili da su oni vasi ortaci. Doista, presjeceno je među vama, i iscezlo je od vas ono sta ste tvrdili |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (95) Uistinu! Allah je Taj koji cijepa zrno i kospice. Izvodi zivo iz mrtvog, i On je Taj koji izvodi mrtvo iz zivog. To je Allah!, pa kud se odvracate |
| فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (96) Cjepalac zore! I ucinio noc odmorom, a Sunce i Mjesec za racunanje. To je diktat Mocnog, Znalca |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (97) I On je Taj koji je nacinio za vas zvijezde, da se vodite njima u tminama kopna i mora. Doista razjasnjavamo znakove ljudima koji znaju |
| وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ (98) I On je Taj koji vas je stvorio od duse jedne, te boraviste i spremiste. Doista, razjasnjavamo znakove ljudima koji shvataju |
| وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (99) I On je Taj koji spusta vodu s neba, pa izvodimo njome rastinje svake stvari; i izvodimo iz nje zelen iz koje izvodimo zrnje naslagano. A od palme - iz pupoljka njenog - grozdove niske; i basce od grozđa i maslina i nara, slicnog i razlicitog. Pogledajte plodove njegove, kad donese plod, i zrenje njegovo. Uistinu, u tome su znaci za ljude koji vjeruju |
| وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ (100) I ucinili su Allahu ortacima dzinne, a stvorio ih je, i pripisuju Mu sinove i kceri, bez ikakva znanja. Slava neka je Njemu, a uzvisen je nad onim sta pripisuju |
| بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (101) Zacetnik nebesa i Zemlje! Otkud Njemu dijete, a On nema druzice? A stvorio je svaku stvar i On je o svakoj stvari Znalac |
| ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (102) To je Allah, Gospodar vas! Samo je On Bog, Stvoritelj svake stvari, zato Njega obozavajte. A On je nad svakom stvari Zastitnik |
| لَّا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (103) Ne dosezu Ga vizije, a On doseze vizije, i On je Fini, Obavijesteni |
| قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ (104) “Vec su vam dosli uvidi od Gospodara vaseg. Pa ko vidi, ta za dusu je njegovu, a ko je slijepac, pa protiv nje je. A nisam ja nad vama cuvar.” |
| وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (105) I tako iznosimo znakove i da kazu: “Naucio si”, i da ga objasnimo ljudima koji znaju |
| اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (106) Slijedi sta ti se objavljuje od Gospodara tvog; nema boga osim Njega, i kloni se musrika |
| وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ (107) A da je htio Allah, ne bi pridruzivali. A nismo ucinili tebe nad njima cuvarom, i nisi ti njima zastitnik |
| وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (108) I ne vrijeđajte one koje prizivaju mimo Allaha, pa da vrijeđaju Allaha pakosno, bez znanja. Tako smo uljepsali svakoj ummi rad njihov. Zatim je Gospodaru njihovom povratak njihov, pa ce ih obavijestiti o onom sta su radili |
| وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ (109) I kunu se Allahom, najjacom od zakletvi njihovih, ako bi im dosao znak, da bi sigurno vjerovali u njega. Reci: “Znaci su samo kod Allaha.” A otkud da vi zapazite, da ga kad dođe, nece vjerovati |
| وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (110) I okrenucemo srca njihova i opazanja njihova - kao sto nisu vjerovali u njega prvi put - i ostaviti ih (da) u pretjeranosti svojoj lutaju |
| ۞ وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (111) I cak da im Mi spustimo meleke, i da im govore mrtvi, i da prikupimo pred njih svaku stvar sucelice, ne bi vjerovali, osim ako bi Allah htio. Međutim, vecina njih ne znaju |
| وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (112) I tako, ucinili smo svakom vjerovjesniku neprijateljem sejtane ljudi i dzinna - inspirisali su jedni druge kitnjastim govorom, obmanjujucim. A da je htio Gospodar tvoj, ne bi to cinili. Zato ostavi njih i ono sta izmisljaju |
| وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ (113) I da se tome naklonu srca onih koji ne vjeruju u Ahiret i da se zadovolje time, i da zarade ono sta oni zarađuju |
| أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114) Pa zar da mimo Allaha trazim suca, a On je Taj koji vam je objavio Knjigu detaljnu? A oni kojima smo dali Knjigu, znaju da je ona spustena od Gospodara tvog s Istinom; zato ne budi nikako od sumnjivaca |
| وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (115) I ostvaruje se Rijec Gospodara tvog istinski i pravicno. Nema tog ko ce izmijeniti Rijeci Njegove; a On je Onaj koji cuje, Znalac |
| وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (116) A ako bi poslusao vecinu onih na Zemlji, zaveli bi te s puta Allahovog. Slijede samo pretpostavku i oni samo lazu |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (117) Uistinu, Gospodar tvoj - On je Najbolji znalac onog ko skrece s puta Njegovog i On je Najbolji poznavalac upucenih |
| فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (118) Pa jedite od onog nad cim je spomenuto ime Allahovo, ako ste u ajete Njegove vjernici |
| وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ (119) A sta vam je da ne bi jeli ono nad cim je spomenuto ime Allahovo - a vec vam je razjasnio sta vam je zabranio - izuzimajuci ono na sto ste prisiljeni. A uistinu, mnogi zavode strastima svojim, bez znanja. Uistinu, Gospodar tvoj - On je Najbolji znalac prekrsilaca |
| وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ (120) I ostavite vanjstinu grijeha i unutrasnjost njegovu. Uistinu, oni koji sticu grijeh, bice placeni za ono sta su stekli |
| وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ (121) I ne jedite od onog nad cim nije spomenuto ime Allahovo, a uistinu, to je grijeh. I uistinu, sejtani nadahnjuju prijatelje svoje da se raspravljaju s vama. A ako biste ih poslusali, uistinu biste vi bili musrici |
| أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (122) Zar je onaj ko je bio mrtav - pa smo ga ozivili i nacinili mu svjetlo kojim ide među ljudima - kao primjer onog ko je u tminama iz kojih nece biti vani? Eto tako je nevjernicima uljepsano ono sta rade |
| وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (123) A tako smo nacinili u svakom naselju velikase zloradnicima njegovim, da spletkare u njemu. A ne spletkare izuzev protiv dusa svojih, a ne opazaju |
| وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ ۘ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ ۗ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِندَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ (124) A kad im dođe znak, govore: “Necemo vjerovati dok nam se ne dadne slicno sta je dato poslanicima Allahovim.” Allah je Najbolji znalac gdje postavlja poslanstvo Svoje. Pogodice one koji grijese ponizenje kod Allaha, i kazna zestoka za ono sto spletkare |
| فَمَن يُرِدِ اللَّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ ۖ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (125) Pa onome koga Allah zeli da uputi, rasiri grudi njegove Islamu. A onom koga zeli da zavede, ucini grudi njegove tijesnim, uskim, kao da se penje u nebo. Tako postavlja Allah prljavstinu na one koji ne vjeruju |
| وَهَٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (126) A ovo je put Gospodara tvog - ispravan. Doista smo razjasnili znakove ljudima koji se poucavaju |
| ۞ لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِندَ رَبِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (127) Imace oni kucu selama kod Gospodara svog, a On ce biti Zastitnik njihov zbog onog sta su radili |
| وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (128) A na Dan kad ih skupi zajedno: “O skupino dzinna! Doista ste (zaveli) mnogo ljudi.” A njihovi prijatelji između ljudi ce reci: “Gospodaru nas! Koristili smo mi jedni drugima i stigli roku nasem kojeg si nam odredio.” Reci ce: “Vatra je boraviste vase, vjecno cete biti u njoj, izuzev sta htjedne Allah.” Uistinu, Gospodar tvoj je Mudri, Znalac |
| وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (129) A tako okrecemo zalime jedne drugima, zbog onog sta su zaradili |
| يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ (130) O skupino dzinna i ljudi! Zar vam nisu dolazili poslanici između vas, kazivali vam ajete Moje i upozoravali vas na susret ovog dana vaseg? Reci ce: “Svjedocimo protiv dusa nasih.” A obmanuo ih je zivot Dunjaa i svjedocit ce protiv dusa svojih da su oni bili nevjernici |
| ذَٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ (131) To zato sto nece Gospodar tvoj biti Unistilac naselja zbog zulma, a budu li stanovnici njegovi nesvjesni |
| وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (132) A imace svako stepene od onog sta su radili. A Gospodar tvoj nije nehajan na ono sta rade |
| وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاءُ كَمَا أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (133) A Gospodar tvoj je Neovisni, Vlasnik milosti. Ako hoce uklonit ce vas i nadomjestiti nakon vas cime hoce, kao sto je stvorio vas od potomstva drugih naroda |
| إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (134) Uistinu, ono cime vam se prijeti uslijedit ce, a niste vi ti koji ce umaci |
| قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (135) Reci: “O narode moj! Radite na mjestima svojim. Uistinu! Ja sam radnik. Pa spoznat cete onog ko ce za kraj imati dom.” Uistinu, to nece uspjeti zalimi |
| وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَٰذَا لِشُرَكَائِنَا ۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (136) I dodjeljuju Allahu nesto od onog sta je stvorio od ljetine i stoke - dio, pa kazu: “Ovo je za Allaha”, po tvrdnji njihovoj - “a ovo je za ortake nase.” Pa ono sta je za ortake njihove, tad ne stize Allahu; a sta je za Allaha, pa to stize ortacima njihovim. Zlo je kako rasuđuju |
| وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (137) A isto tako, uljepsali su mnogim musricima ortaci njihovi ubijanje djece njihove, da bi ih upropastili i da bi im (konfuzijom) zaodijenuli vjeru njihovu. A da hoce Allah, ne bi to cinili. Zato ostavi njih i ono sta izmisljaju |
| وَقَالُوا هَٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (138) I govore: “Ova stoka i ljetina je zabranjena. Nece se hraniti njome, izuzev onaj kome dopustimo” - po tvrdnji njihovoj - “i stoka cija su leđa zabranjena i stoka nad kojom nisu spomenuli ime Allahovo” - izmisljajuci protiv Njega. Platit ce im za ono sto izmisljaju |
| وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139) I govore: “Ono sta je u trbusima ove stoke posebno je za nase muskarce, a zabranjeno je zenama nasim”; a ako bude mrtvo, onda su oni u tom sudionici. Platit ce im opisivanje njihovo. Uistinu, On je Mudri, Znalac |
| قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (140) Doista su izgubili oni koji su ubijali djecu svoju glupo, bez znanja, i zabranjivali ono cim ih je opskrbio Allah, izmisljanjem protiv Allaha. Doista su zabludjeli i nisu bili upuceni |
| ۞ وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (141) A On je Taj koji stvara basce poduprte i nepoduprte, i palme, i usjev razlicite jestivosti njegove, i masline i narove, slicne i razlicite. Jedite od ploda njihovog - kad donese plod, i dajte dio toga na dan berbe njegove, i ne rasipajte. Uistinu! On ne voli rasipnike |
| وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (142) A od stoke, tovarnu i sitnu. Jedite od onog cim vas je opskrbio Allah, i ne slijedite korake sejtanove. Uistinu, on vam je neprijatelj otvoreni |
| ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (143) Osam parova: od ovaca dvoje i od koza dvoje. Reci: “Da li je dva muzjaka zabranio ili dvije zenke, ili ono sta sadrze utrobe dviju zenki? Obavijestite me znanjem, ako ste istiniti.” |
| وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (144) I od deve dvoje i od goveda dvoje. Reci: “Da li je dva muzjaka zabranio ili dvije zenke ili sta sadrze utrobe dviju zenki, ili ste bili svjedoci kad vam je Allah ovo zapovjedio?” Pa ko je nepravedniji od onog ko izmislja protiv Allaha laz, da bi zavodio ljude bez znanja? Uistinu! Allah ne upucuje narod zalima |
| قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (145) Reci: “Ne nalazim u onom sta mi se objavljuje zabranjenim za jedaca (koji) to jede, izuzev sto je lesina, ili krv prolivena ili meso svinje - pa uistinu to je pogan - ili ono nad cim je grijesno zazvan drugi, a ne Allah. Pa ko bude natjeran, bez zelje i bez prekoracenja, pa uistinu, Gospodar tvoj je Oprosnik, Milosrdni |
| وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (146) A onima koji su jevreji, zabranili smo svaku s papkom (nerazdvojenim), a od goveda i brava zabranili smo im sala njihova, izuzev sta nose leđa njihova ili crijeva, ili sta je pomjesano sa kosti. To smo ih platili zbog bunta njihovog, a doista, Mi smo Istiniti |
| فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (147) Pa ako te poreknu, tad reci: “Gospodar vas je Vlasnik milosti sveobuhvatne”; i nece se povuci sila Njegova sa naroda zlocinaca |
| سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ (148) Reci ce oni koji pridruzuju: “Da je htio Allah ne bismo pridruzivali, a ni ocevi nasi, i ne bismo zabranili nista.” Isto tako su poricali oni prije njih, dok nisu iskusili silu Nasu. Reci: “Ima li kod vas imalo znanja pa da nam ga iznesete? Slijedite samo pretpostavku, i vi samo lazete.” |
| قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (149) Reci: “Pa Allahov argument je konacan. Ta da je htio, sigurno bi vas sve uputio.” |
| قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِن شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (150) Reci: “Dovedite svjedoke vase koji svjedoce da je Allah ovo zabranio.” Pa ako posvjedoce, tad ne svjedoci s njima; i ne slijedi strasti onih koji poricu ajete Nase i onih koji ne vjeruju u Ahiret - a oni Gospodaru svom (rivale) izjednacuju |
| ۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (151) Reci: “Dođite, proucicu ono sta vam je zabranio Gospodar vas: da Mu ne pridruzujete nista; roditeljima dobrocinstvo, i da ne ubijate djecu svoju zbog siromastva - Mi opskrbljujemo vas i njih - i ne priblizujte se razvratnostima, onom sta je vanjstina njihova i sta je unutrasnjost, i ne ubijte dusu koju je zabranio Allah, izuzev radi pravde. To vam zapovjeda da biste vi razumjeli |
| وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (152) I ne priblizujte se imetku siroceta, sem onako kako je najbolje, dok ne dosegne zrelost svoju. I ispunjavajte mjeru i vagu pravedno. Ne opterecujemo dusu, osim mogucnoscu njenom. A kad govorite, onda pravedno, makar bio rođak. I obavezu Allahu ispunjavajte. To vam zapovijeda da biste se vi poucili.” |
| وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (153) “A da je ovo Moj put pravi, zato ga slijedite. I ne slijedite puteve (druge), pa da vas odvoje od puta Njegovog; to vam zapovijeda da biste se vi pobojali.” |
| ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (154) Zatim smo dali Musau Knjigu potpunom za onog ko cini dobro i detaljnom za svaku stvar, i Uputu i milost, da bi oni u susret sa Gospodarom svojim vjerovali |
| وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (155) A ova Knjiga koju objavljujemo, blagoslovljena je; zato je slijedite i bojte se (Allaha), da bi vam se smilovalo |
| أَن تَقُولُوا إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (156) Da ne biste rekli: “Knjiga je objavljena samo dvjema grupama prije nas, a bili smo prema ucenju njihovom nemarni” |
| أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ (157) Ili kazete: “Da je nama - nama objavljena Knjiga, sigurno bismo bili upuceniji od njih.” Pa vec vam je dosao dokaz jasan od Gospodara vaseg, i Uputa i milost. Pa ko je nepravedniji od onog ko porice ajete Allahove i odvraca od njih? Platicemo one koji odvracaju od ajeta Nasih, opakom kaznom, zato sto su odvracali |
| هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ (158) Cekaju li samo da im dođu meleci ili dođe Gospodar tvoj ili dođe neki od znakova Gospodara tvog? Na Dan kad dođe neki od znakova Gospodara tvog, nece koristiti dusi vjerovanje njeno, (koja) nije vjerovala prije ili zaradila u vjerovanju svom dobro. Reci: “Ocekujte! Uistinu! Mi smo cekatelji.” |
| إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (159) Uistinu! Oni koji su razdijelili vjeru svoju i postali sekte, nisi od njih ni u cemu. Samo je stvar njihova do Allaha, zatim ce ih obavijestiti o onom sta su cinili |
| مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (160) Ko dođe sa dobrim djelom, pa imace on deset slicnih njemu; a ko dođe sa zlim djelom, tad ce biti placen samo slicnim njemu; i njima se zulm nece uciniti |
| قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (161) Reci: “Uistinu! Mene je uputio Gospodar moj putu pravom: vjeri pravoj, milletu Ibrahima hanife, a nije bio od musrika.” |
| قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) Reci: “Uistinu, salat moj i zrtva moja i zivot moj i smrt moja su za Allaha, Gospodara svjetova |
| لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163) On nema sudruga; a to mi je naređeno i ja sam prvi od muslimana.” |
| قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (164) Reci: “Zar da mimo Allaha trazim drugog gospodara, a On je Gospodar svake stvari?” A zarađuje svaka dusa samo sebi, i nece se teretiti optereceni teretom drugog. Potom je Gospodaru vasem povratak vas, te ce vas obavijestiti o onom u cemu ste se razilazili |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (165) I On je Taj koji vas je ucinio halifama Zemlje, i uzdigao vas jedne nad drugima stepenima, da vas iskusa u onom sta vam je dao. Uistinu! Gospodar tvoj je brz u kazni, i uistinu, On je Oprosnik, Milosrdni |