| ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1) Qaf. Tako mi Kur’ana slavnog |
| بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2) Naprotiv, cude se da im je dosao opominjac između njih, pa nevjernici govore: “Ovo je stvar cudna |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3) Zar kad umremo i budemo prasina? To je povratak dalek!” |
| قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4) Doista znamo sta ce Zemlja od njih umanjiti; a kod Nas je Knjiga cuvar |
| بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ (5) Naprotiv, porekli su Istinu posto im je dosla, pa su oni o stvari zbrkani |
| أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ (6) Pa zar nece pogledati nebo iznad sebe - kako smo ga sazdali i ukrasili ga - a nema ono nikakvih pukotina |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7) I Zemlju! Rasprostrli smo je i pobacali po njoj planine stabilne, i dali da na njoj nikne svaka vrsta lijepa |
| تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (8) Uvid i opomena za svakog roba koji se obraca |
| وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9) I spustamo s neba vodu blagoslovljenu, te dajemo da s njom izrastu basce i zrno zetveno |
| وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ (10) I palme visoke - grozdovi njihovi naslagani |
| رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11) Opskrba za robove; i ozivljavamo njome predio mrtvi. Takav ce biti izlazak |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) Prije njih su poricali: narod Nuhov i stanovnici Ressa i Semud |
| وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) I Ad i faraon i braca Lutova |
| وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14) I stanovnici Ejke i narod Tubba’ - svaki je porekao poslanike, pa se obistinila prijetnja Moja |
| أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15) Pa zar smo malaksali sa stvaranjem prvim? Naprotiv, oni su u sumnji o stvaranju novom |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16) A doista smo stvorili covjeka i znamo sta mu dosaptava dusa njegova, a Mi smo mu blizi od vratne vene |
| إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17) Kad se sretnu susretaca dva, zdesna i slijeva, sjedeci |
| مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18) Ne izusti nijednu rijec, a da nije kod njega promatrac spreman |
| وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19) I doci ce agonija smrti uistinu; to je ono od cega neces umaci |
| وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20) I puhnut ce se u sur; to je Dan prijetnje |
| وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ (21) I doci ce svaka dusa; sa njom vodic i svjedok |
| لَّقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22) “Zaista si o ovom bio u ravnodusnosti, pa smo s tebe odstranili pokrov tvoj, zato je tvoj vid Danas ostar.” |
| وَقَالَ قَرِينُهُ هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (23) A drug njegov ce reci: “Ovo sto je kod mene, spremno je.” |
| أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) “Bacite vas dvojica u Dzehennem svakog nezahvalnika, buntovnika |
| مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (25) Sprecavatelja dobrog, napasnika, sumnjivca |
| الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26) Koji je stavljao uz Allaha boga drugog - ta bacite ga u kaznu zestoku.” |
| ۞ قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27) Drug njegov ce reci: “Gospodaru nas! Nisam ja uzrokovao da on prevrsi, nego je bio u zabludi dalekoj.” |
| قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ (28) (Allah) ce reci: “Ne prepirite se kod Mene, a vec sam vam unaprijed poslao prijetnju.” |
| مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (29) Ne mijenja se Rijec kod Mene, i nisam Ja zalim robovima |
| يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ (30) Na Dan kad reknemo Dzehennemu: “Jesi li se napunio?” - i rekne: “Ima li dodatka?” |
| وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) I priblizit ce se Dzennet bogobojaznima nedaleko |
| هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) “Ovo je ono sta vam se obecavalo, svakom pokajaniku, cuvaru |
| مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ (33) Ko se plasio Milostivog u nevidljivosti i dosao sa srcem obracenim |
| ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) Uđite u njega u miru. To je Dan vjecnosti.” |
| لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35) Imace oni u njemu sta htjednu, a kod Nas je dodatak |
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ (36) A koliko smo unistili prije njih pokoljenja; oni su bili mocniji od njih u sili, pa su krstarili zemljama! Ima li ikakvog pribjezista |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) Uistinu, u tome je opomena za onog ko srce ima ili koristi sluh, a on je svjedok |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ (38) I zaista smo stvorili nebesa i Zemlju i sta je među njima u sest dana, i nije Nas dotakao nikakav umor |
| فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) Pa strpi se nad onim sta govore i slavi sa hvalom Gospodara svog, prije izlaska Sunca, i prije zalaska |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) I od noci: pa slavi Ga i poslije sedzdi |
| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ (41) I osluskuj Dan (kad) pozove pozivac iz mjesta bliskog |
| يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) Dan kad budu culi krik istinski - to ce biti Dan izlaska |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) Uistinu! Mi, Mi ozivljavamo i usmrcujemo i Nama je dolaziste |
| يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) Na Dan kad raspukne Zemlja od njih zurno. To ce biti sabiranje - za Nas lahko |
| نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ (45) Mi smo Najbolji znalac onog sta govore, i nisi ti nad njima prisila. Zato podsjecaj Kur’anom onog ko se boji prijetnje Moje |