| سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) Upitao je pitalac o kazni koja ce se dogoditi |
| لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) Nevjernicima - nema tog ko ce je odbiti |
| مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) Od Allaha, Vlasnika usponista |
| تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4) Penju se meleci i Duh Njemu, u danu cija je mjera pedeset hiljada godina |
| فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5) Zato se strpi strpljenjem lijepim |
| إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6) Uistinu! Oni ga vide dalekim |
| وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7) A vidimo ga bliskim |
| يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8) Na Dan kad nebo kao zeljezna rastalina bude |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9) I brda kao vuna budu |
| وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10) I ne bude pitao bliznji bliznjega |
| يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11) oni ce se vidjeti. Volice zlocinac da se iskupi od kazne Tog dana sinovima svojim |
| وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12) I zenom svojom i bratom svojim |
| وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13) I porodicom svojom koja ga je stitila |
| وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ (14) I onim ko je na Zemlji, svima, zatim da ga spasi |
| كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15) Nikako! Uistinu, ona ce buktinja biti |
| نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ (16) Trgajuci, da bi przila |
| تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17) Pozivace onog ko je bjezao i okretao se |
| وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18) I skupljao, pa zadrzavao |
| ۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19) Uistinu, covjek je stvoren nestrpljivim |
| إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20) Kad ga takne zlo, nemiran je |
| وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21) A kad ga takne dobro, odbojan je |
| إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22) Osim musallija |
| الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23) Onih koji su u salatu svom stalni |
| وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ (24) I onih u imecima cijim je pravo poznato |
| لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25) Za prosjaka i lisenog |
| وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26) I onih koji vjeruju u Dan sudnji |
| وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (27) I onih koji od kazne Gospodara svog strahuju |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28) Uistinu! Kazna Gospodara njihovog je (stvar) od koje nema sigurnog |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29) I onih koji su ferdzova svojih cuvari |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30) Izuzev od zena svojih ili onog sta posjeduju desnice njihove - pa uistinu, oni nece biti prekoreni |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31) Pa ko trazi iza toga, pa ti takvi su prestupnici |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32) I onih koji su prema emanetima svojim i zavjetu svom cuvari |
| وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33) I onih koji uz svjedocenja svoja stoje |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34) I onih koji salat svoj cuvaju |
| أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ (35) Takvi ce u bascama pocasceni biti |
| فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36) Pa sta je onima koji ne vjeruju? - prema tebi zure |
| عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37) Zdesna i slijeva u grupama |
| أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38) Zudi li svaki covjek između njih da uđe u Dzennet zadovoljstva |
| كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (39) Nikako! Uistinu, Mi smo ih stvorili, - znaju od cega |
| فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40) Pa ne! Kunem se Gospodarom istoka i zapada, uistinu, Mi smo Kadri |
| عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41) Da (ih) zamijenimo boljim od njih, i necemo Mi biti preteceni |
| فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42) Zato ih pusti da se udube i zabavljaju, dok ne sretnu dan svoj kojim im se prijeti |
| يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43) Na Dan kad iz kabura izađu zurno, kao da oni statui hrle |
| خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44) Oborenih pogleda svojih, prekrivace ih ponizenje. To je Dan kojim im se prijeti |