سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1)
એક સવાલ કરનારાએ તે યાતના વિશે સવાલ કર્યો, જે સ્પષ્ટ થનારી છે |
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)
ઇન્કારીઓ પર, જેને કોઇ ટાળનાર નથી |
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3)
તે અલ્લાહ તરફથી જે સીડીઓનો માલિક છે |
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4)
જેના તરફ ફરિશ્તાઓ અને રૂહ (હઝરત જિબ્રઇલ અ.સ.) ચઢે છે. એક દિવસમાં જેનો ગાળો પચાસ હજાર વર્ષોનો છે |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5)
બસ ! તુ સારી રીતે ધીરજ રાખ |
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6)
નિ:શંક આ તે (યાતના) ને દૂર સમજી રહયા છે |
وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7)
અને અમે તેને નજીક જોઇ રહ્યા છીએ |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8)
જે દિવસે આકાશ ઊકળતા તેલ જેવુ થઇ જશે |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9)
અને પર્વત રંગીન ઊન જેવા થઇ જશે |
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10)
અને કોઇ મિત્ર બીજા મિત્રને નહી પૂછે |
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
(પરંતુ) એકબીજાને દેખાડી દેવામાં આવશે, ગુનેગાર તે દિવસની યાતનાના બદલામાં મુક્તિદંડ રૂપે પોતાના દીકરાઓને |
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
પોતાની પત્નિને અને પોતાના ભાઇને |
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
અને પોતાના કુટુંબીઓને, જે તેને આશરો આપતા હતા |
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ (14)
અને ધરતી પરનાં સૌને આપવા ઇચ્છશે જેથી તેઓ તેને છુટકારો અપાવી દે |
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
(પરંતુ) કદાપિ આવું નહીં થાય, નિ:શંક તે ભડકતી (આગ) છે |
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ (16)
જે મોં અને માથાની ચામડીને ખેંચી લાવનારી છે |
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
તે (આગ) તે દરેક વ્યક્તિને પોકારશે જે પાછળ ફરનાર અને પીઠ બતાવનાર છે |
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
અને ભેગુ કરીને સંભાળી રાખે છે |
۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
ખરેખર મનુષ્ય ખુબ જ કાચા મનનો બનાવેલો છે |
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
જ્યારે તેને પરેશાની પહોંચે છે તો ગભરાઇ જાય છે |
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
અને જ્યારે રાહત મળે છે તો કંજુસી કરવા લાગે છે |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
સિવાય તે નમાઝી |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
જે પોતાની નમાઝ પર હંમેશા પાંબદી કરનાર છે |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ (24)
અને જેમના ધનમાં નક્કી કરેલો ભાગ છે |
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
માંગવાવાળા માટે પણ અને સવાલથી બચનારાનો પણ |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
અને જે બદલાના દિવસ પર શ્રધ્ધા રાખે છે |
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (27)
અને જે પોતાના પાલનહારની યાતનાથી ડરતા રહે છે |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
નિ:શંક તેમના પાલનહારની યાતના નીડર થવા જેવી વસ્તુ નથી |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
અને જે લોકો પોતાના ગુંપ્તાગની (હરામથી) રક્ષા કરે છે |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
હા ! તેમની પત્નિઓ અને બાંદીઓ વિશે જેમના તેઓ માલિક છે, તેમના પર કોઇ દોષ નથી |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
હવે જે કોઇ તેના સિવાય (રસ્તો) શોધશે કરશે તો આવા લોકો હદ વટાવી જનારા છે |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
અને જે પોતાની નિષ્ઠાનું અને પોતાના વચનોનું ધ્યાન રાખે છે |
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
અને જે પોતાની સાક્ષીઓ પર સીધા અને મક્કમ રહે છે |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
અને જેઓ પોતાની નમાઝોની રક્ષા કરે છે |
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ (35)
આ જ લોકો જન્નતોમાં ઇઝઝતવાળા હશે |
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
બસ ! ઇન્કારીઓને શુ થઇ ગયુ છે કે તે તમારી તરફ દોડતા આવે છે |
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
જમણે અને ડાબેથી, જૂથના જૂથ |
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
શું તેમના માંથી દરેક આશા રાખે છે કે તેને નેઅમતો વાળી જન્નતમાં દાખલ કરવામાં આવશે |
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (39)
(આવું) કદાપિ નહી થાય અમે તેમનુ તે (વસ્તુ) થી સર્જન કર્યુ છે જેને તેઓ જાણે છે |
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40)
બસ ! મને સોગંદ છે પશ્ર્ચિમો અને પૂર્વના પાલનહારની (કે) અમે ખરેખર શક્તિમાન છે |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41)
તે વાત પર કે તેઓના બદલે તેમનાથી સારા લોકોને લઇ આવીએ અને અમે અક્ષમ નથી |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42)
બસ ! તુ એમને લડતા-ઝઘડતા અને ખેલકૂદ કરતા છોડી દે અહીં સુધી કે પોતાના તે દિવસથી મુલાકાત કરી લે જેનું તેમને વચન આપવામાં આવ્યુ છે |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43)
જે દિવસે આ લોકો કબરોમાંથી દોડતા નીકળશે, જેવી રીતે કે તેઓ કોઇ જ્ગ્યા તરફ ઝડપથી જઇ રહ્યા હોય |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44)
તેમની આંખો નમેલી હશે, તેમના પર બદનામી છવાયેલી હશે. આ છે તે દિવસ જેનું તેમને વચન આપવામાં આવ્યુ હતું |
