المص (1)
Alif. Lam. Mim. Sad |
كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (2)
Este o Carte pogorata tie — nici o neliniste sa nu fie in inima ta ca sa-i previi cu ea — si o amintire credinciosilor |
اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (3)
Urmati ceea ce v-a fost pogorat voua de la Domnul vostru, nu urmati alti obladuitori in afara Lui. Voi cei ce chibzuiti atat de putin |
وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ (4)
Cate cetati n-am nimicit? Urgia Noastra se abatu asupra lor noaptea in somn ori ziua la odihna |
فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا إِلَّا أَن قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (5)
Cand urgia Noastra s-a abatut asupra lor, ei nu au strigat decat: “Da, am fost nedrepti!” |
فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ (6)
Noi ii vom intreba pe cei carora le-a fost trimisa solia, precum ii vom intreba si pe trimisi |
فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِم بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ (7)
Noi le vom povesti cu stiinta, caci nicicand nu am fost lipsa |
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (8)
In Ziua aceea, se va cantari. Acesta-i Adevarul! Acei ale caror fapte vor atarna greu vor fi fericiti |
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُم بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ (9)
Cei ale caror fapte vor atarna usor: acestia sunt cei care s-au pierdut pe ei insisi, caci ei au fost nedrepti fata de semnele Noastre |
وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (10)
Noi v-am facut loc pe pamant. Noi v-am daruit traiul. Ce putina multumire dati insa |
وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ (11)
Noi v-am creat, apoi v-am desavarsit chipul, dupa care am spus ingerilor: “Prosternati-va inaintea lui Adam.” Si ei asa facura in afara de Iblis care nu a fost intre cei care s-au prosternat |
قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (12)
Dumnezeu spuse: “Ce te opreste sa te prosternezi, atunci cand iti poruncesc? El spuse: “Eu sunt mai bun decat el, caci pe mine m-ai facut din foc, iar pe el l-ai facut din lut.” |
قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ (13)
Dumnezeu spuse: “Coboara de aici! Tu nu ai sa te arati trufas in acest loc. Iesi, caci tu esti dintre cei josnici!” |
قَالَ أَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (14)
El spuse: “Pasuieste-ma pana in ziua cand vor fi sculati.” |
قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ (15)
Dumnezeu spuse: “Esti pasuit!” |
قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ (16)
El spuse: “Din princina ispitei ce ai pus-o in mine, eu ii voi pandi pe calea Ta cea dreapta |
ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ (17)
apoi ii voi hartui din fata si din spate, din stanga si din dreapta. Si Tu nu vei afla la cei mai multi dintre ei nici o multumire.” |
قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَّدْحُورًا ۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمْ أَجْمَعِينَ (18)
Dumnezeu spuse: “Iesi de aici, marsavule, lepadatule! Voi umple Gheena cu voi toti si cu toti cei care te vor urma” |
وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ (19)
“O, Adam! Locuieste in Gradina, tu si soata ta. Mancati din roadele sale de oriunde vreti, insa nu va apropiati de pomul acesta, caci altminterea veti fi dintre cei nedrepti.” |
فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَٰذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ (20)
Diavolul ii ispiti sa le arate goliciunea ce le era inca ascunsa. El spuse: “Domnul vostru v-a oprit de la acest pom ca sa va impiedice sa ajungeti ingeri ori sa fiti dintre nemuritori.” |
وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ (21)
Apoi le jura: “Eu voua va sunt un sfetnic vrednic de incredere.” |
فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ (22)
Si asa ii duse in ispita. Cand gustara din rodul pomului, isi vazura goliciunea si atunci se apucara sa insire pe ei frunze din Gradina. Domnul lor ii striga: “Nu v-am oprit acest pom? Nu v-am spus ca Diavolul va este voua vrajmas fatis?” |
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23)
Ei spusera: “Domnul nostru! Noi ne-am nedreptatit pe noi insine. Daca Tu nu ne ierti noua, si nu ne miluiesti, atunci vom fi pierduti.” |
قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (24)
Dumnezeu spuse: “Coborati! Vrajmasi veti fi unul altuia. Veti afla pe pamant un loc locuinta si desfatare pentru o vreme.” |
قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ (25)
El mai spuse: “Pe pamant veti trai, pe pamant veti muri si din pamant veti fi scosi |
يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (26)
O, fii ai lui Adam! Am pogorat asupra voastra vesmant si pene care sa va acopere goliciunea, insa vesmantul pioseniei este mult mai bun!” Acesta este unul din semnele lui Dumnezeu. Poate va veti aminti |
يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (27)
O, fii ai lui Adam! Sa nu va ispiteasca Diavolul ca in ziua cand i-a izgonit pe stramosii nostri din Gradina, smulgandu-le vesmintele ca ei sa-si vada goliciunea. El si cohorta lui va vad, pe cand voi nu-i vedeti. Noi i-am facut pe diavoli obladuitorii celor care nu cred |
وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (28)
Cand acestia savarsesc o fapta rusinoasa, ei spun: “Noi am gasit ca si tatii nostri faceau intocmai. Dumnezeu ne-a poruncit-o.” Spune: “Dumnezeu nu v-a poruncit fapta rusinoasa. Voi spuneti despre Dumnezeu ceea ce nu stiti?” |
قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ (29)
Spune: “Domnul meu a poruncit dreptate. Ridicati-va fetele in fiece loc de rugaciune. Chemati-L curati Lui in credinta. Precum v-a inceput, asa va veti intoarce la El.” |
فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (30)
El ii calauzeste pe unii, pe cand altii au meritat sa fie rataciti. Ei si i-au luat pe diavoli obladuitori in locul lui Dumnezeu si socot ca sunt calauziti |
۞ يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (31)
O, fii ai lui Adam! Purtati podoabele voastre in orice loc de rugaciune! Mancati si beti, insa nu va lacomiti, caci Dumnezeu nu-i iubeste pe cei lacomi |
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (32)
Spune: “Cine a oprit podoaba lui Dumnezeu pe care a facut-o pentru robii Sai, si bunatatile pentru trai?” Spune: “Acestea sunt ale credinciosilor in Viata de Aici si, mai ales, in Ziua Invierii.” Asa lamurim Noi semnele unui popor care stie |
قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (33)
Spune: “Domnul meu a oprit numai faptele rusinoase fatise ori dosite, pacatul, volnicia pe nedrept si sa-I faceti alaturare lui Dumnezeu, fara ca El sa va fi pogorat voua vreo imputernicire intru aceasta, precum si de a spune despre Dumnezeu ceea ce nu stiti.” |
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (34)
Fiece adunare are un soroc. Cand le vine sorocul, ei nu pot nici sa-l intarzie si nici sa-l grabeasca cu vreun ceas |
يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (35)
O, fii ai lui Adam! Trimisi dintre voi vor veni la voi sa va talcuiasca semnele Mele, iar cei care se tem de Dumnezeu si se indreapta, nu vor cunoaste teama si nu vor fi mahniti |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (36)
Cei care socot semnele Noastre minciuni, cei care din trufie intorc spatele, acestia vor fi sotii Focului, unde vor vesnici |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ (37)
Cine este mai nedrept decat cel care nascoceste o minciuna asupra lui Dumnezeu ori cel care socoate semnele Sale minciuni? Acestia isi vor lua partea lor dupa Carte, pana ce vor veni la ei trimisii Nostri sa-i intrebe: “Unde sunt cei pe care ii chemati in locul lui Dumnezeu?” Ei vor spune: “Ne-au parasit.” Ei vor marturisi asupra lor insisi ca au fost tagaduitori |
قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ فِي النَّارِ ۖ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا ۖ حَتَّىٰ إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ ۖ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَٰكِن لَّا تَعْلَمُونَ (38)
Dumnezeu va spune: “Intrati in Foc la adunarile de ginni si oameni care-au fost inaintea voastra.” De fiece data cand o adunare va intra in Foc o va blestema pe sora sa. Atunci cand se vor afla cu toatele, cea de pe urma va spune celei dintai: “Domnul nostru! Acestia sunt cei care ne-au ratacit! Da-le lor focul ca osanda indoita. Dumnezeu va spune: “Fiecare va avea osanda sa indoit, insa voi inca nu stiti nimic.” |
وَقَالَتْ أُولَاهُمْ لِأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (39)
Cea dintai va spune celei de pe urma: “Nu sunteti cu nimic mai presus decat noi, gustati osanda a ceea ce ati agonisit!” |
إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ (40)
Portile cerului nu vor fi deschise celor care au socotit semnele Noastre minciuni si nici celor care au intors spatele cu trufie: ei nu vor intra in Rai cata vreme camila nu va trece prin urechile acului. Astfel ii rasplatim pe cei pacatosi |
لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (41)
Ei vor avea din Gheena paturi si deasupra lor vor fi acoperaminte. Astfel ii rasplatim pe cei nedrepti |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (42)
Cei care cred si savarsesc fapte bune — Noi nu impovaram nici un suflet decat dupa putinta sa — acestia vor fi sotii Raiului, unde vor vesnici |
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ ۖ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ۖ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ ۖ وَنُودُوا أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
Noi le vom smulge din piepturi ura ce vor mai fi avut-o. Raurile vor curge la picioarele lor. Ei vor spune: “Lauda lui Dumnezeu care ne-a calauzit incoace. Noi nu am fi fost calauziti, daca Dumnezeu nu ne-ar fi calauzit. Trimisii Domnului nostru au venit cu Adevarul.” Li se va striga: “Aceasta este Gradina pe care o veti mosteni pentru ceea ce ati faptuit.” |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44)
Sotii Gradinii vor striga sotilor Focului: “Noi am gasit adevarat ceea ce Domnul nostru ne-a fagaduit, si voi gasiti adevarat ceea ce Domnul vostru v-a fagaduit?” Ei vor spune: “Da!” Cineva va vesti intre ei: “Blestemul lui Dumnezeu cada asupra celor nedrepti |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ (45)
ce abat de la Calea lui Dumnezeu pe care ei cauta s-o intortocheze, caci ei tagaduiesc Viata de Apoi.” |
وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ (46)
Un val gros va fi pus intre Rai si Gheena, iar pe Al-’Araf vor fi oameni ce ii cunosc pe toti dupa chipurile lor. Ei vor striga sotilor Raiului: “Pace voua!” insa ei nu vor putea intra, cu toate ca ravnesc |
۞ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (47)
Atunci cand privirile lor se vor plimba peste sotii Focului, ei vor spune: “Domnul nostru! Nu ne pune laolalta cu poporul nedrept.” |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُم بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ (48)
Cei de pe Al-’Araf vor striga oamenilor pe care-i cunosc dupa chipurile lor: “Ceea ce-ati adunat si de care erati mandri nu va slujeste la nimic |
أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ (49)
Ceilalti nu sunt oare cei pentru care ati jurat ca Dumnezeu nu le va darui milostivenia Sa? Intrati in Gradina unde nu veti cunoaste nici teama si nici nu va veti mahni!” |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50)
Sotii Focului vor striga sotilor Raiului: “Stropiti-ne cu apa ori aruncati-ne din cea cu care v-a inzestrat Dumnezeu.” Acestia vor spune: “Dumnezeu a oprit si una si alta tagaduitorilor |
الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (51)
care si-au socotit credinta joc si voie buna.” Viata lumeasca i-a amagit. Noi ii vom da uitarii in Ziua aceasta, asa cum si ei au dat uitarii intalnirea cu Ziua lor cand se lepadau de semnele Noastre |
وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52)
Noi le-am adus o Carte si le-am lamurit-o cu intelepciune intru calauzire si milostivenie pentru un popor care crede |
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (53)
Ei ce asteapta, daca nu implinirea ei? In Ziua cand va veni implinirea ei, cei care odinioara au uitat Cartea vor spune: Trimisii Domnului nostru ne-au adus deja Adevarul. Oare vom avea mijlocitori care sa ne mijloceasca si noua? Ori vom fi dusi inapoi ca sa facem ceea ce n-am facut? Ei s-au pierdut pe ei insisi, iar ceea ce au nascocit i-a parasit |
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (54)
Domnul nostru este Dumnezeu. El a creat cerurile si pamantul in sase zile, apoi s-a asezat pe Tron. El acopera ziua cu noaptea care o urmeaza fara odihna. Soarele, luna si stelele sunt supuse poruncii Sale. Nu ale lui sunt Facerea si Porunca? Binecuvantat fie Dumnezeu, Stapanul lumilor |
ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (55)
Chemati-L pe Domnul vostru, cu smerenie si in taina. El nu-i iubeste pe calcatorii de lege |
وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ (56)
Nu semanati stricaciunea pe pamant dupa ce a fost indreptat. Chemati-L cu frica si ravna. Milostivenia lui Dumnezeu este aproape de cei care fac binele |
وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (57)
El este Cel ce dezlantuie vanturile ca vestire a milostiveniei Sale. Ele poarta nori grei, pe care ii impingem catre un pamant mort. Acolo facem apa sa cada si dam la iveala roada de tot soiul. Tot asa ii vom invia si pe morti. Poate va veti aminti |
وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (58)
In tinutul bun, ierburile rasar singure cu ingaduinta Domnului sau, iar in tinutul rau nu rasar decat buruienile. Astfel Noi lamurim semnele unui popor multumitor |
لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (59)
Noi l-am trimis pe Noe poporului sau. El spuse: “O, popor al meu! Inchinati-va lui Dumnezeu. Voi nu aveti alt dumnezeu afara de El. Imi este teama pentru voi de osanda din Ziua cea cumplita.” |
قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (60)
Capeteniile poporului sau spusera: “Noi te vedem ratacit de-a binelea.” |
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (61)
El spuse: “O, popor al meu! Eu nu sunt ratacit! Eu sunt un trimis al Domnului lumilor |
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (62)
Eu va vestesc soliile Domnului meu. Eu va sunt voua un bun sfetnic. Eu stiu de la Dumnezeu ceea ce voi nu stiti |
أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنكُمْ لِيُنذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُوا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (63)
Va mirati ca o amintire de la Domnul vostru v-a venit cu un om dintre voi ca sa va previna si ca sa va temeti de Dumnezeu? Poate veti fi miluiti!” |
فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ (64)
Ei il socotira insa mincinos, atunci Noi l-am mantuit, pe o arca, pe el si pe ai sai si i-am inecat pe cei care socoteau semnele Noastre minciuni. Era un popor de orbi |
۞ وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ (65)
Aditilor Noi li l-am trimis pe fratele lor Hud. El le spuse: “O, popor al meu! Inchinati-va lui Dumnezeu. Nu aveti alt dumnezeu afara de El. Nu va veti teme de El?” |
قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (66)
Capeteniile care, printre ai sai, erau necredincioase, spusera: “Noi iti vedem neghiobia! Noi te socotim mincinos!” |
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (67)
El spuse: “O, popor al meu! Eu nu sunt neghiob, ci sunt un trimis al Domnului lumilor |
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ (68)
Eu v-am adus soliile Domnului meu. Eu va sunt voua sfetnic bun |
أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنكُمْ لِيُنذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69)
Va mirati ca o amintire a Domnului vostru v-a venit cu un om dintre voi ca sa va previna? Amintiti-va cand Domnul vostru v-a facut urmasii Sai dupa nimicirea poporului lui Noe! El v-a raspandit pe tot pamantul. Amintiti-va de binefacerile lui Dumnezeu! Poate veti fi fericiti!” |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (70)
Ei spusera: “Tu ai venit la noi ca sa ne inchinam lui Dumnezeu, Unul, si sa parasim pe cei carora tatii nostri li se inchinau? Adu-ne ceea ce ne fagaduiesti, daca spui adevarul!” |
قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (71)
Hud spuse: “Urgia si mania Domnului vostru cada asupra voastra! Vreti sa vorbiti cu mine de numele pe care voi si tatii vostri li le-ati dat fara ca Dumnezeu sa va fi pogorat vreo imputernicire pentru ele? Asteptati, caci si eu voi astepta laolalta cu voi!” |
فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ (72)
Noi l-am mantuit pe el si pe ai sai prin milostivenia Noastra. Noi le-am luat suflarea celor care socoteau semnele Noastre minciuni si care nu erau credinciosi |
وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (73)
Tamuditilor Noi li l-am trimis pe fratele lor Salih. El spuse: “O, popor al meu! Inchinati-va lui Dumnezeu! Nu aveti alt dumnezeu afara de El. O dovada de la Domnul vostru v-a venit. Aceasta este camila lui Dumnezeu. Este un semn pentru voi. Lasati-o sa pasca pe pamantul lui Dumnezeu! Nu-i faceti nici un rau, caci, altminterea, o osanda dureroasa va va lua!” |
وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (74)
Amintiti-va, El v-a ales ca urmasi, dupa aditi, si v-a dat un loc pe pamant. Voi ati zidit palate pe sesurile Sale si v-ati sapat adaposturi in munti. Amintiti-va de binefacerile lui Dumnezeu. Nu savarsiti faradelegi pe pamant, semanand stricaciune |
قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ (75)
Capeteniile poporului sau care erau pline de trufie spusera celor slabi, acelora dintre ei care crezusera: “Stiti, voi, ca Salih este un trimis al Domnului sau?” Ei spusera: “Noi credem in ceea ce a fost trimis prin el.” |
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنتُم بِهِ كَافِرُونَ (76)
Cei care erau plini de trufie spusera: “Noi nu credem in ceea ce voi credeti.” |
فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (77)
Ei ologira camila, razvratindu-se impotriva Poruncii Domnului lor, si spusera: “O, Salih! Adu-ne ceea ce ne fagaduiesti, daca tu esti dintre cei trimisi.” |
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (78)
Zguduitura i-a luat. A doua zi zaceau in casele lor |
فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ (79)
Salih se intoarse de la ei si spuse: “O, popor al meu! Eu v-am vestit solia Domnului meu. V-am fost voua sfetnic, insa voi nu-i iubiti pe sfetnici.” |
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ (80)
Amintiti-va de Lot! El spuse poporului sau: “Voi va dedati acestei scarbosenii pe care nimeni, pe aceste lumi, n-a mai savarsit-o inaintea voastra?” |
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (81)
Voi veniti la barbati poftindu-i, si nicidecum la femei. Sunteti un popor de depravati |
وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (82)
Singurul raspuns al poporului sau a fost in a spune: “Izgoniti-i din cetate, caci o fac pe neprihanitii.” |
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (83)
Noi i-am mantuit pe el si pe ai sai, in afara de femeia sa, caci ea se afla printre cei ramasi in urma |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (84)
Noi asupra lor am facut sa ploua o ploaie. Vezi cum a fost sfarsitul nelegiuitilor |
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (85)
Oamenilor din Madian, li l-am trimis pe fratele lor Su’aib. El spuse: “O, popor al meu! Inchinati-va lui Dumnezeu! Nu aveti alt dumnezeu afara de El. Dati masura si greutatea cum se cuvine. Nu nedreptatiti oamenii in bunurile lor. Nu semanati stricaciunea pe pamant dupa ce a fost indreptat. Daca sunteti credinciosi, acesta va fi bine pentru voi |
وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (86)
Nu va asezati pe toate drumurile pentru a ameninta si a intoarce de la calea lui Dumnezeu pe cei care cred in El, iar voi doriti sa intortocheati aceasta cale. Amintiti-va! El v-a inmultit pe cand erati putini. Vezi cum a fost sfarsitul celor care au semanat stricaciunea |
وَإِن كَانَ طَائِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَّمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (87)
Daca o parte dintre voi crede in solia cu care am fost trimis, iar alta parte nu crede, atunci aveti rabdare pana cand Dumnezeu va judeca intre noi. El este Cel mai bun judecator.” |
۞ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ (88)
Capeteniile poporului sau care erau pline de trufie spusera: “Noi te vom izgoni din cetatea noastra, o, Su’aib, pe tine si pe cei care au crezut odata cu tine, daca nu va intoarceti la credinta noastra.” El spuse: “Cum! Chiar daca o uram |
قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ (89)
Daca ne-am intoarce la credinta voastra, este ca si cum am nascoci o minciuna asupra lui Dumnezeu. Noi nu avem caderea sa ne mai intoarcem dupa ce Dumnezeu ne-a mantuit, numai daca Dumnezeu, Domnul nostru, ar voi aceasta. Stiinta Domnului nostru se intinde asupra tuturor lucrurilor. Noi ne incredintam lui Dumnezeu. Domnul nostru! Judeca intru Adevar intre noi si poporul cel rau, caci Tu esti cel mai bun dintre judecatori.” |
وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (90)
Capeteniile poporului sau care tagaduiau, spusera: “Daca il urmati pe Su’aib veti fi pierduti.” |
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (91)
Zguduitura i-a luat. A doua zi zaceau in casele lor |
الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ (92)
Cei care il socotisera pe Su’aib mincinos au disparut de parca n-au fost nicicand. Ei au fost cei pierduti |
فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ ۖ فَكَيْفَ آسَىٰ عَلَىٰ قَوْمٍ كَافِرِينَ (93)
Su’aib se intoarse de la ei, si apoi spuse: “O, popor al meu! Eu v-am vestit soliile Domnului meu. Eu v-am fost voua sfetnic. Cum m-as mahni pentru un popor de tagaduitori?” |
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ (94)
Noi nu am trimis nici un trimis in vreo cetate fara sa nu-i lovim pe locuitorii sai cu urgii si nenorociri. Poate se vor smeri |
ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوا وَّقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (95)
Noi am schimbat raul in bine. Dand totul uitarii, ei spusera: “Amarul si bucuria i-au atins si pe tatii nostri!” Noi i-am luat deodata pe cand ei nu se asteptau |
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (96)
Daca locuitorii acestei cetati ar fi crezut, daca s-ar fi temut de Dumnezeu, Noi le-am fi daruit binecuvantarile cerului si ale pamantului. Ei au hulit insa, iar Noi i-am luat pentru ceea ce-au facut |
أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ (97)
Locuitorii acestei cetati sunt siguri ca urgia Noastra nu-i va lovi noaptea, pe cand dorm |
أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ (98)
Locuitorii acestei cetati sunt siguri ca urgia Noastra nu-i va lovi ziua, pe cand petrec |
أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ (99)
Ei sunt la fereala de viclesugul lui Dumnezeu? Numai cei sortiti pierii se cred la fereala de viclesugul lui Dumnezeu |
أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (100)
Nu am aratat oare celor care mostenesc pamantul dupa cei care au fost, ca daca am vrea, i-am lovi pentru pacatele lor, iar inimile li le-am pecetlui, si nimic nu vor mai auzi |
تِلْكَ الْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَائِهَا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِن قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ (101)
Acestea sunt cetatile ale caror istorii ti le povestim. Trimisii lor le-au adus dovezi vadite, insa ei nu au crezut in ceea ce odinioara socotisera minciuni. Astfel Dumnezeu pecetluieste inimile tagaduitorilor |
وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ ۖ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (102)
Noi nu am aflat la cei mai multi dintre ei niciun legamant, insa i-am aflat pe cei mai multi stricati |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُوا بِهَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (103)
Dupa ei, Noi l-am trimis pe Moise cu semnele Noastre la Faraon si sfetnicii sai, insa ei au fost nedrepti fata de semnele Noastre. Vezi cum a fost sfarsitul celor care semanau stricaciunea |
وَقَالَ مُوسَىٰ يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (104)
Moise spuse: “O, Faraon! Eu sunt un trimis al Domnului lumilor |
حَقِيقٌ عَلَىٰ أَن لَّا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُكُم بِبَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (105)
Eu nu trebuie sa spun decat Adevarul despre Dumnezeu. Eu v-am adus o dovada vadita de la Domnul vostru. Lasa-i pe fiii lui Israel sa plece cu mine.” |
قَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (106)
Faraon spuse: “Daca tu ai adus vreun semn, arata-l, de spui adevarul” |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (107)
Moise arunca toiagul, si iata-l balaur de-adevarat |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (108)
El intinse mana, si iat-o alba pentru cei care o priveau |
قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (109)
Capeteniile poporului lui Faraon spusera: “Acesta este un vrajitor cu multa stiinta |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (110)
ce vrea sa va izgoneasca de pe pamantul vostru. Ce porunciti?” |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (111)
Ei spusera: “Da-le un pic de zabava, lui si fratelui sau, si trimite in cetati soli ce vor strange |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (112)
si vor aduce pe toti vrajitorii cu multa stiinta.” |
وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (113)
Vrajitorii se dusera la Faraon si-i spusera: “Cu adevarat vom capata o rasplata de vom iesi biruitori |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (114)
El spuse: “Da, si veti fi dintre cei apropiati mie.” |
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (115)
Ei spusera: “O, Moise! Arunci tu ori aruncam noi?” |
قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (116)
El spuse: “Aruncati! “Dupa ce ei aruncara, vrajira ochii oamenilor, ii ingrozira si dezlantuira o vraja puternica |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (117)
Noi i-am descoperit lui Moise: “Arunca-ti toiagul!” Si iata ca toiagul inghiti ceea ce ei nascocisera |
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (118)
Astfel Adevarul a biruit, iar ceea ce facura ei zadarnicie a fost |
فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانقَلَبُوا صَاغِرِينَ (119)
Biruiti fiind, se retrasera cu umilinta |
وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (120)
Vrajitorii se prosternara |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (121)
si spusera: “Noi credem in Domnul lumilor |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (122)
Domnul lui Moise si al lui Aaron.” |
قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (123)
Faraon spuse: “Credeti in El inainte ca eu sa va dau ingaduinta? Este un viclesug pe care l-ati nascocit ca sa-i izgoniti pe locuitorii cetatii. Veti afla curand |
لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (124)
Voi pune sa vi se taie mana si piciorul curmezis, iar apoi rastigniti veti fi!” |
قَالُوا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (125)
Ei spusera: “Catre Domnul nostru ne intoarcem |
وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ (126)
Tu ne invinuiesti numai de-a fi crezut in semnele Domnului nostru cand au ajuns la noi. Domnul nostru! Da-ne noua putere de indurare si cheama-ne la Tine, supusi Tie!” |
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ (127)
Capeteniile poporului lui Faraon spusera: “Il veti lasa pe Moise si poporul sau sa semene stricaciunea pe pamant si sa te inlantuie pe tine si pe dumnezeii tai?” El spuse: “Ii vom ucide pe fiii lor, iar pe fiicele lor le vom lasa sa traiasca si astfel noi asupra lor vom fi biruitori!” |
قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (128)
Moise spuse: “Cereti ajutor lui Dumnezeu si fiti rabdatori. Pamantul este al lui Dumnezeu si El il da mostenire cui voieste dintre robii Sai. Rasplata este a celor piosi.” |
قَالُوا أُوذِينَا مِن قَبْلِ أَن تَأْتِيَنَا وَمِن بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (129)
Ei spusera: “Noi am suferit inainte ca tu sa vii la noi, precum si dupa ce ai venit.” El spuse: “Poate Domnul vostru il va nimici pe vrajmasul vostru si apoi va va face urmasii lui pe pamant pentru a vedea ce veti face.” |
وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (130)
Noi i-am lovit pe oamenii lui Faraon cu ani de foamete si lipsa de roade. Poate isi vor aminti |
فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَٰذِهِ ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ ۗ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (131)
Ei spuneau, cand un bine li se intampla: “Acesta este pentru noi!” Atunci cand un rau ii lovea insa, il socoteau pe Moise si pe ai lui vinovati de soarta lor. Oare soarta lor nu este data numai de Dumnezeu? Cei mai multi dintre ei nu stiu insa nimic |
وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
Ei spusera: “Oricare ar fi semnul pe care ni-l aduci ca sa ne vrajesti, noi nu vom crede in tine!” |
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلَاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (133)
Noi am trimis asupra lor potopul, lacustele, paduchii, broastele si sangele ca semne lesne de inteles. Ei erau insa plini de trufie! Un popor de nelegiuiti |
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ ۖ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (134)
Ei spusera cand napasta se abatu asupra lor: “O, Moise! Cheama-L pentru noi pe Domnul tau in temeiul legamantului ce l-a facut cu tine. Daca indepartezi napasta de la noi, vom crede in tine si-i vom lasa pe fiii lui Israel sa plece cu tine.” |
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (135)
Cand am ridicat insa napasta de la ei pana la un alt soroc la care vor ajunge, si-au incalcat legamintele |
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ (136)
Atunci ne-am razbunat pe ei, inecandu-i in mare, caci ei au socotit semnele Noastre minciuni si nu le-au pasat de ele |
وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۖ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَىٰ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا ۖ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا يَعْرِشُونَ (137)
Noi am dat mostenire celor care au fost oropsiti tinuturile de la Rasarit si tinuturile de la Asfintit pe care le-am bincuvantat. Astfel, s-a implinit cel mai frumos cuvant al Domnului tau catre fiii lui Israel, pentru ca au fost rabdatori. Noi am nimicit ceea ce Faraon si poporul lui incropisera si zidisera |
وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَىٰ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَىٰ أَصْنَامٍ لَّهُمْ ۚ قَالُوا يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ ۚ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (138)
Noi i-am pus pe fiii lui Israel sa strabata marea. Ei ajunsera la un popor legat de idolii sai si ei spusera: “O, Moise! Fa-ne un dumnezeu asemenea dumnezeilor lor.” El spuse: “Sunteti un popor lipsit de stiinta.” |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِيهِ وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (139)
Ceea ce urmeaza ei va fi nimicit, iar faptele lor desarte vor fi.” |
قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (140)
El spuse: “Sa va caut un alt dumnezeu decat Dumnezeu, de vreme ce El este Cel ce v-a ales inaintea tuturor lumilor?” |
وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۖ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (141)
Noi v-am mantuit de oamenii lui Faraon, caci ei va supuneau la osanda cea mai rea: va omorau fiii si le lasau pe fiicele voastre sa traiasca. Aceasta a fost o grea incercare la care v-a supus Domnul vostru |
۞ وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ (142)
Noi i-am fagaduit lui Moise treizeci de nopti la care am mai pus apoi inca zece nopti, incat intalnirea sa cu Domnul sau a fost de patruzeci de nopti. Moise spuse fratelui sau Aaron: “Tine-mi locul in fata poporului meu, fa ceea ce este bine si nu urma calea celor care seamana stricaciunea.” |
وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَٰكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا ۚ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ (143)
Cand Moise veni la intalnirea cu Noi, si Domnul sau ii vorbi, el spuse: “Domnul meu! Arata-mi-te ca sa te vad!” Domnul spuse: “Tu nu ma vei vedea, insa uita-te catre munte, daca va ramane la locul sau, ma vei vedea.” Cand Domnul sau se facu insa prezent pe Munte, acesta se sfarama in bucati, iar Moise cazu trasnit. Cand fu trezit, el spuse: “Marire Tie! La Tine ma intorc, caci eu sunt cel dintai dintre credinciosi!” |
قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالَاتِي وَبِكَلَامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ (144)
Domnul spuse: “O, Moise! Eu te-am ales dintre toti oamenii prin Solia Mea, prin Cuvantul Meu. Ia ceea ce ti-am daruit si fii dintre multumitori!” |
وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
Noi ti-am scris pe Table cate o predica pentru fiece fapta si o limpezire a oricarui lucru. “Ia-le cu tarie, porunceste poporului tau sa implineasca ceea ce-i mai bun in ele. Curand, va voi arata lacasul celor care seamana stricaciune |
سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ (146)
ii voi indeparta de semnele Mele pe cei care, pe pamant, se arata trufasi fara de pricina. De vor vedea vreun semn, ei nu vor crede. De vor vedea Calea cea dreapta, ei nu o vor urma. De vor vedea calea ratacirii, o vor urma.” Ei astfel vor face, caci ei socotesc semnele Noastre minciuni si nu le pasa de ele |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (147)
Desarte vor fi faptele celor care-au socotit minciuni semnele Noastre si intalnirea cu Viata de Apoi. Vor fi oare rasplatiti insa pentru altceva decat pentru ceea ce-au facut |
وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَىٰ مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا ۘ اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ (148)
Poporul lui Moise, dupa el, au facut din podoabele lor trupul unui vitel ce mugea. Ei nu vedeau, oare, ca acest vitel nu le vorbea si nu-i calauzea? Ei il luara drept dumnezeu si fura, astfel, dintre cei nedrepti |
وَلَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِن لَّمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (149)
Cand acesta le cazu din maini, ei isi vazura ratacirea si spusera: “Daca Domnul nostru nu se milostiveste de noi, daca nu ne iarta noua, atunci vom fi pierduti.” |
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِن بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ ۖ وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ ۚ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (150)
Cand Moise se intoarse la poporul sau, spuse manios si amarat: “Cat este de murdar ceea ce-ati facut dupa mine! Ati vrea sa grabiti Porunca Domnului vostru?” El arunca Tablele, apoi il prinse pe fratele sau de cap si-l tari dupa el. Acesta spuse: “O, fiul al mamei mele! Poporul m-a umilit si era cat pe aici sa ma omoare. Nu face asa incat vrajmasii mei sa se bucure de nenorocirea mea. Nu ma lasa cu cei nedrepti!” |
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (151)
Moise spuse: “O, Domnul meu! Iarta-mi mie si fratelui meu! Acopera-ne cu milostivenia Ta, caci tu esti Milostivul milostivilor.” |
إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ (152)
Mania Domnului lor si umilinta in Viata de Acum ii vor lovi pe cei care au luat vitelul drept dumnezeu. Asa ii rasplatim pe cei care nascocesc minciuni |
وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (153)
Celor care au savarsit rele, apoi s-au cait si au crezut, Domnul tau le este Iertator, Milostiv |
وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْوَاحَ ۖ وَفِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ (154)
Cand mania lui Moise se mai potoli, el lua Tablele pe care stateau scrise calauzire si milostivenie pentru cei care cred in Domnul lor |
وَاخْتَارَ مُوسَىٰ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِّمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاءُ وَتَهْدِي مَن تَشَاءُ ۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ (155)
Moise alese saptezeci de oameni, din poporul sau, pentru a fi de fata la intalnirea Noastra. El spuse, atunci cand zguduitura ii lua: “Domnul meu! Daca ai fi vrut, Tu i-ai fi nimicit deja, si odata cu ei, si pe mine. Ne vei nimici pentru ceea ce-au facut cei neghiobi dintre noi? Nu a fost decat o incercare de a Ta. Tu ratacesti pe cine voiesti, si calauzesti pe cine voiesti. Tu esti Stapanul nostru! Iarta-ne noua! Miluieste-ne pe noi! Tu esti prea-bunul Iertator |
۞ وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ۚ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ (156)
Scrie-ne binele in Viata de Acum si in Viata de Apoi. Noi la Tine ne intoarcem!” Domnul spuse: “Osanda Mea va lovi pe cine voiesc. Milostivenia mea se intinde asupra tuturor. O voi scrie celor care se tem de Mine, celor care fac milostenie, celor care cred in semnele Noastre |
الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157)
celor care-l vor urma pe trimis — profetul care nu stia buche si pe care il aflam amintit la ei in Tora si in Evanghelie. El le porunceste dupa cuviinta, el le opreste uraciunea, el le ingaduie bunatatile, le opreste ceea ce este urat, le ridica legaturile si lanturile care-i apasa. Cei care vor fi crezut in el, cei care il vor fi sprijinit, cei care il vor fi salvat, cei care vor fi urmat lumina pogorata cu el, acestia vor fi cei fericiti |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (158)
Spune: “O, voi oameni! Eu sunt trimisul lui Dumnezeu voua tuturor, al celui ce are imparatia cerurilor si a pamantului. Nu este dumnezeu afara de El. El este Cel ce daruieste viata si moartea. Credeti in Dumnezeu si in trimisul Sau, profetul ce nu stie buche care crede in Dumnezeu si in Cuvintele Sale. Urmati-l! Poate va veti lasa calauziti.” |
وَمِن قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (159)
Este, din poporul lui Moise, o adunare ai carei oameni se calauzesc dupa Adevar, har caruia pazesc Dreptatea |
وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (160)
Noi i-am impartit in douasprezece triburi, in douasprezece adunari. Noi i-am descoperit lui Moise cand poporul sau ceru de baut: “Loveste stanca cu toiagu-ti.” Douasprezece izvoare tasnira si fiecare stiu de unde sa bea. Noi am intins asupra lor umbra unui nor. Noi le-am trimis lor mana si prepelitele: “Mancati din bunatatile pe care vi le-am daruit.” Ei nu ne-au nedreptatit pe Noi, ci s-au nedreptatit pe ei insisi |
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (161)
Amintiti-va! Li s-a spus: “Locuiti in aceasta cetate, mancati din roadele ei de oriunde vreti. Spuneti: “Iertare!” si intrati pe usa, prosternandu-va. Noi va vom ierta pacatele voastre, si vom da mai mult faptuitorilor de bine.” |
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ (162)
Cei dintre ei care erau nedrepti au pus alte cuvinte in locul celor care trebuiau rostite. Atunci din cer am trimis o napasta asupra lor, caci au fost nedrepti |
وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ ۙ لَا تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (163)
Intreaba-i despre cetatea care da inspre mare. Locuitorii sai incalcau Sabbatul cand pestii li se iveau pe fata marii in ziua aceea, si nu se iveau intr-o alta zi afara de sabbat. Noi astfel i-am pus la incercare pentru ca erau stricati |
وَإِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا ۙ اللَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ قَالُوا مَعْذِرَةً إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (164)
Cand una din adunarile lor spuse: “De ce mai propovaduiti unui popor pe care Dumnezeu il va nimici ori il va osandi la o osanda apriga?” Alta spuse: “Pentru a avea o dezvinovatire inaintea Domnului vostru!” Poate se vor teme |
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (165)
Dupa ce au dat uitarii ceea ce le-a fost amintit, Noi i-am mantuit pe cei care opreau raul, si i-am luat pe cei care asupreau printr-o osanda jalnica pentru ca erau stricati |
فَلَمَّا عَتَوْا عَن مَّا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (166)
Noi le-am spus, cand ei se razvratira impotriva oprelistilor noastre: “Fiti maimute scarboase!” |
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ ۖ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (167)
Amintiti-va! Domnul tau a strigat ca va trimite asupra lor pe cineva care-i va supune la cea mai rea osanda pana in Ziua Invierii. Domnul tau este grabnic la pedeapsa, insa El este si Iertator, Milostiv |
وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الْأَرْضِ أُمَمًا ۖ مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَبَلَوْنَاهُم بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (168)
Noi i-am impartit pe pamant in adunari, unele sunt drepte, altele nu. Noi le-am pus la incercare cu binele si cu raul. Poate se vor intoarce catre Noi |
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا الْأَدْنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لَّا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوا مَا فِيهِ ۗ وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (169)
Urmasii lor au venit dupa ei si au mostenit Cartea. Ei spun insusindu-si bunurile acestei lumi: “Aceasta ne va fi iertata!” Daca si alte bunuri asemenea le vor fi date, ei le vor lua. N-au facut legamantul Cartii ca sa nu spuna despre Dumnezeu decat Adevarul, caci au invatat ceea ce este in ea? Lacasul de Apoi este mai bun pentru cei care se tem de Dumnezeu — oare, nu intelegeti |
وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ (170)
pentru cei care se leaga cu tarie de Carte, pentru cei care isi fac rugaciunea. Nu vom lasa nicidecum sa se piarda rasplata celor indreptatori |
۞ وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (171)
Amintiti-va! Noi am ridicat Muntele deasupra lor ca si cum ar fi fost o umbra. Ei isi inchipuiau ca va cadea peste ei: “Luati cu tarie ceea ce va daruim, amintiti-va de ceea ce este inauntru. Poate va veti teme!” |
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ (172)
Cand Dumnezeu facu sa iasa o semintie din coapsele fiilor lui Adam, El ii puse sa marturiseasca impotriva lor insisi: “Nu sunt eu Domnul vostru?” Ei spusera: “Da, asa marturisim!” Si aceasta pentru a nu spune in Ziua Invierii: “Noi nu am avut stiinta de aceasta.” |
أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173)
Ori a nu spune: “Odinioara tatii nosti erau inchinatori la idoli, iar noi suntem urmasii lor. Tu ne vei da pieirii pentru ceea ce-au facut cei facatori de desertaciune?” |
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (174)
Astfel, Noi lamurim semnele. Poate se vor intoarce |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ (175)
Povesteste-le istoria celui caruia Noi i-am daruit semnele Noastre. El se lepada de Ele si, astfel, a fost printre cei rataciti |
وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (176)
Daca am fi voit, l-am fi inaltat, har acestor semne, insa el s-a legat de pamant, urmandu-si poftelor. Era asemenea unui caine ce maraie de-l zgandari si maraie de-l lasi in pace. Asa este si poporul care socoate semnele Noastre minciuni. Povesteste-i istoriile! Poate va cugeta |
سَاءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُوا يَظْلِمُونَ (177)
Ce pilda rea dau oamenii care socot semnele Noastre minciuni! Ei se nedreptatesc pe ei insisi |
مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (178)
Cel pe care Dumnezeu il calauzeste este bine calauzit, iar cel pe care-l rataceste este dintre cei pierduti |
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (179)
Noi am sortit Gheenei pe multi dintre ginni si oameni. Ei au inimi cu care nu inteleg nimic; ei au ochi cu care nu vad nimic; ei au urechi cu care nu aud nimic. Acestia sunt cei asemanatori dobitoacelor si chiar mai rataciti. Acestia sunt nepasatori |
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (180)
Ale lui Dumnezeu sunt cele mai frumoase nume! Cheama-L pe numele Sale! Indepartati-va de cei care intineaza aceste nume. Ei vor fi rasplatiti pentru ceea ce au facut |
وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181)
Printre cei pe care i-am creat, este o adunare care se calauzeste dupa Adevar, cu el facand dreptate |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (182)
Noi ii vom mana pe cai intortocheate, pe care nu le stiu, pe cei care socot semnele Noastre minciuni |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183)
Eu le voi darui un ragaz. Da, viclesugul Meu este fara putinta de greseala |
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (184)
Oare ei nu cugeta? Prietenul lor nu este un indracit, ci doar le predica deslusit |
أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَن يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185)
Ei nu au vazut oare imparatia cerurilor si a pamantului si tot ceea ce Dumnezeu a creat? S-ar putea ca sorocul lor sa se fi apropiat. In ce spuse vor mai crede dupa acesta |
مَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186)
Nu este calauza pentru cel pe care Dumnezeu il rataceste. El ii paraseste in neascultarea lor, ratacind precum orbii |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (187)
Ei te intreaba despre Ceas: “Cand va ancora?” Spune: “Stiinta despre el este la Domnul meu. Numai El il va face sa vina la timpul sau. El va apasa asupra cerurilor si pamantului si va va veni pe nepregatite.” Ei te vor intreba cum ti se va da de veste. Spune: “Stiinta despre el este la Dumnezeu.” Cei mai multi oameni nu stiu insa nimic |
قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ ۚ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (188)
Spune: “Eu nu am nici castig si nici paguba in afara de ceea ce vrea Dumnezeu. Daca as cunoaste Taina, as stapani bunuri din belsug si nici un rau nu m-ar atinge, insa eu doar predic si vestesc unui popor credincios.” |
۞ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (189)
El este Cel care v-a creat dintr-un singur suflet, din care i-a scos perechea ca sa se odihneasca langa el. Dupa ce el a invaluit-o, ea incepu sa poarte o povara usoara cu care mergea fara truda. Cand se ingreuna, amandoi il chemara pe Dumnezeu, Domnul lor: “Daca ne dai un om drept, noi iti vom multumi!” |
فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (190)
Dupa ce El le-a daruit insa un om drept, amandoi prinsera sa-i faca Lui semeni din cei pe care El li-i daruise. Dumnezeu se inalta deasupra celor care ii sunt alaturati |
أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (191)
I se fac semeni care nu creeaza nimic si care ei insisi sunt creati |
وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ (192)
si care nu au putinta nici de a mantui, nici de a se mantui |
وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمْ ۚ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ (193)
Daca ii chemi spre adevarata Cale, ei nu te vor urma. Tot una-i pentru voi, de-i chemati, ori de nu-i chemati |
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (194)
Cei pe care voi ii chemati in locul lui Dumnezeu sunt robi asemenea voua. Chemati-i! Sa va raspunda, de spuneti adevarul |
أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ (195)
Au picioare sa mearga? Au maini sa apuce? Au ochi sa vada? Au urechi sa auda? Spune: “Chemati-i pe cei pe care I-i alaturati! Uneltiti impotriva-mi! Nu ma lasati sa astept |
إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ (196)
Stapanul meu este Dumnezeu, Cel ce a pogorat Cartea. El este Cel ce-i alege pe cei drepti |
وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ (197)
Cei pe care voi ii chemati in locul Lui nu au putinta nici de a va mantui, nici de a se mantui.” |
وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (198)
Daca ii chemi spre adevarata Cale, ei nu te aud. Tu ii vezi ca se uita la tine, insa nu te vad |
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ (199)
Da iertare, porunceste binele, indeparteaza-te de nestiutori |
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (200)
Cand o ispita de-a Diavolului te atata la rau, cauta izbavire la Dumnezeu, caci El este Auzitor, Stiutor |
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ (201)
Cand o cohorta de diavoli ii necajeste pe cei care se tem de Dumnezeu, acestia cugeta si ajung limpede vazatori |
وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُونَ (202)
pe cand fratii lor se adancesc in ratacire din care nu se mai intorc |
وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)
Ei spun cand le aduci un semn: “Nu l-ai ales tu?” Spune: “Eu nu fac decat sa urmez ceea ce mi-a fost descoperit de catre Domnul meu. Sunt de la Domnului vostru chemari la a fi limpede vazatori, o calauzire si o milostivenie pentru un popor ce crede.” |
وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (204)
Cand este recitat Coranul, ascultati-l si taceti. Poate veti fi miluiti |
وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ (205)
Aminteste-ti de Domnul tau, in sufletul tau, cu voce inceata, cu smerenie si teama, dimineata si seara. Nu fi dintre cei nepasatori |
إِنَّ الَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ ۩ (206)
Cei care sunt la Domnul tau nu se socot prea mari incat sa nu i se inchine. Ei Il preamaresc si se prosterneaza inaintea Lui |
