الم (1)
Elif, Lam, Mim |
غُلِبَتِ الرُّومُ (2)
Rumlar yenilgiye ugradılar |
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ (3)
En yakın yerde. Ancak onlar bu yenilgilerinden sonra yeneceklerdir |
فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ ۚ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4)
Birkac yıl (uc ila dokuz sene) icinde. Oncesinde de, sonrasında da emir Allah’ındır. O gunde Mu'minler sevineceklerdir |
بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (5)
Allah’ın yardımıyla, Allah diledigine yardım eder. O; Aziz'dir, Rahim'dir |
وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (6)
(Bu) Allah'ın vaadidir. Allah vaadinden donmez. Fakat insanların cogu bilmezler |
يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (7)
Onlar dunya hayatından sadece dıs gorunusu bilirler. Ahiretten ise gaflettedirler |
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِم ۗ مَّا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ (8)
Kendi nefisleri konusunda dusunmuyorlar mı? Allah gokleri, yeri ve aralarındaki seyleri ancak hak ile ve belirli bir sure icin yaratmıstır. Insanların cogu Rablerine kavusmayı inkar ederler |
أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (9)
Yeryuzunde dolasmıyorlar mı ki, kendilerinden onceki kimselerin akibetinin nasıl olduguna bir baksınlar? Onlardan daha guclu idiler, topragı yeri surup alt ust etmisler ve bunların (Mekke halkının) imar ettiginden daha cok imar etmislerdi. Onlara peygamberleri apacık delillerle gelmislerdi. Allah, onlara zulmetmis degildir. Fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı |
ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ (10)
Sonra, Allah’ın ayetlerini yalanladıkları ve onlarla alay etmekte oldukları icin, kotuluk isleyenin sonu daha da kotu oldu |
اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (11)
Allah yaratmayı ilk olarak baslatır, sonra onu yeniden gerceklestirir. Sonra O'na dondurulursunuz |
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ (12)
Kıyametin kopacagı gun, gunahkarlar umutsuz kesilirler |
وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (13)
Onların, Allah’a kostukları ortaklardan kendileri icin sefaatcılar da olmayacaktır. Artık onlar, ortak kostuklarını da inkar edeceklerdir |
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ (14)
Kıyametin kopacagı gun, iste o gun Mu’minler ve kafirler birbirinden ayrılacaklardır |
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ (15)
Iman edip salih ameller isleyenler; iste onlar bir bahcede sevinc icinde agırlanırlar |
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ فَأُولَٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (16)
Kafir olup, ayetlerimizi ve ahirete kavusmayı yalanlayanlara gelince, iste onlar daima azapta tutulurlar |
فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ (17)
O halde aksama girerken ve sabaha ererken Allah'ı tesbih edin |
وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ (18)
Goklerde ve yerde hamd O’na mahsustur. Gunduzun sonunda ve ogle vaktine girdiginizde Allah’ı tesbih edin |
يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (19)
Allah, diriyi oluden cıkarır, oluyu de diriden cıkarır. Olumunden sonra yeryuzunu diriltir. Siz de (mezarlarınızdan) iste boyle cıkarılacaksınız |
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ (20)
Sizi topraktan yaratması, O’nun (varlıgının ve kudretinin) delillerindendir. Sonra bir de gordunuz ki, siz beser olmus (cogalıp) yayılıyorsunuz |
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (21)
Sizin icin nefislerinizden kendileri ile sukun/huzur bulacagınız ve aranızda muhabbet ve merhamet kıldıgı esler yaratmıs olması da onun ayetlerindendir. Muhakkak bunlarda dusunen bir topluluk icin ayetler vardır |
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ (22)
Goklerin ve yerin yaratılması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olması da O’nun ayetlerindendir. Suphesiz bunda bilenler icin elbette ibretler vardır |
وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (23)
Geceleyin ve gunduzun uyumanız ve O'nun lutfundan (nasip) aramanız da O'nun ayetlerindendir. Suphesiz bunda isiten bir toplum icin ibretler vardır |
وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (24)
Korku ve umit vermek uzere size simsegi gostermesi, gokten yagmur indirip onunla yeryuzunu olumunden sonra diriltmesi, O’nun ayetlerindendir. Suphesiz bunda aklını kullanan bir toplum icin elbette ibretler vardır |
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ (25)
Emriyle gogun ve yerin (kendi duzenlerinde) durması da O’nun ayetlerindendir. Sonra sizi yerden (kalkmaya) bir cagırdı mı, bir de bakarsınız ki (dirilmis olarak) cıkıyorsunuz |
وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ (26)
Goklerde ve yerde ne varsa O'nundur. Hepsi O'na boyun egmislerdir |
وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27)
Yaratmayı ilk baslatan, sonra onu yeniden gerceklestirecek olan O'dur. Bu, O’na gore (ilk yaratmadan) daha kolaydır. Goklerde ve yerde en yuce ve essiz sıfatlar O’nundur. O; Azizdir, Hakimdir |
ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِّنْ أَنفُسِكُمْ ۖ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (28)
(Allah) size kendi nefislerinizden bir misal getirdi. Size rızık olarak verdiklerimizde elinizin altındaki kolelerinizin size ortak olup o rızıkta hep birlikte esit olmayı ve kendiniz (gibi) hur olan diger ortaklarınızdan cekindiginiz gibi onlardan da cekinmeyi kabul eder misiniz? Iste akıllarını kullanan bir topluluk icin ayetleri boyle acıklarız |
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ فَمَن يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (29)
Fakat, zulmedenler bilgisizce nefislerinin arzularına uydular. Allah’ın (bu sekilde) saptırdıgı kimseleri kim dogru yola iletir? Onların hicbir yardımcıları yoktur |
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (30)
Sen yuzunu hanif olarak dine, Allah’ın insanları uzerinde yarattıgı fıtratına dosdogru cevir. Allah’ın yaratmasında hicbir degistirme yoktur. Iste bu dosdogru dindir. Fakat insanların cogu bilmezler |
۞ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (31)
O’na ihlasla yonelin. O’ndan sakının ve namazı ikame edin ve asla musriklerden olmayın |
مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (32)
O dinlerini parca parca eden ve fırkalara/cemaatlere ayrılanlardan (olmayın). Her grup/cemaat kendi yanında olanla sevinmektedir |
وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (33)
Insanlara bir zarar dokundugu zaman, Rablerine yonelerek O’na dua ederler. Sonra Allah, onlara kendinden bir rahmet tattırınca da, bir bakarsın ki iclerinden bir grup, Rablerine ortak kosuyorlar |
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (34)
Kendilerine verdigimiz nimetleri inkar etsinler bakalım! Haydi (simdilik) yararlanın, ama yakında bileceksiniz |
أَمْ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ يُشْرِكُونَ (35)
Yoksa onlara kesin bir delil indirdik de o mu onlara ortak kosmalarını soyluyor |
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ (36)
Insanlara bir rahmet tattırdıgımız zaman ona sevinirler. Eger kendi isledikleri seyler sebebiyle baslarına bir kotuluk gelirse, bir de bakarsın ki umitsizlige duserler |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (37)
Onlar, Allah'ın, diledigine rızkı yayıp genislettigini ve kıstıgını gormuyorlar mı? Suphesiz bunda, iman etmekte olan bir kavim icin gercekten ayetler vardır |
فَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (38)
Akrabaya, yoksula ve yolculara haklarını ver. Bu Allah’ın rızasını isteyenler icin daha hayırlıdır. Iste onlar kurtulusa erenlerdir |
وَمَا آتَيْتُم مِّن رِّبًا لِّيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِندَ اللَّهِ ۖ وَمَا آتَيْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ (39)
Insanların mallarında artıs olsun diye verdiginiz herhangi bir faiz, Allah katında artmaz. Ama Allah'ın yuzunu isteyerek vermekte oldugunuz zekata gelince, iste (bu amel sahipleri, sevaplarını) kat kat arttıranlardır |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۖ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَٰلِكُم مِّن شَيْءٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (40)
Allah sizi yaratan sonra size rızık veren sonra sizi olduren sonra da sizi diriltecek olandır. Sizin ortaklarınızdan bu islerden birisini olsun yapabilen var mıdır? O kostukları ortaklardan yuce ve munezzehtir |
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (41)
Insanların ellerinin kazandıklarından dolayı karada ve denizde fesat cıktı. Umulur ki donerler diye, (Allah) yaptıklarının bazılarını boylece onlara tattırmaktadır |
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلُ ۚ كَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِينَ (42)
De ki: "Yeryuzunde dolasın da daha oncekilerin sonları nasıl olmus bir bakın!" Onların cogu musriklerdi |
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ (43)
Allah tarafından (gelecek ve) geri cevirilmesi mumkun olmayan bir gun gelmeden yuzunu o dosdogru dine cevir. O gun onlar boluk boluk ayrılacaklardır |
مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ (44)
Kim kufre saparsa, artık onun kufru kendi aleyhinedir; kim de salih bir amelde bulunursa, ancak kendileri icin (Cennet'te yer) hazırlarlar |
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ (45)
Bu, (Allah'ın) iman edip salih amel isleyenleri kendi lutfundan mukafatlandırması icindir. Suphesiz O, kafirleri sevmez |
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (46)
Ruzgarları mujdeciler olarak gondermesi, size rahmetini tattırması, buyrugu ile gemilerin yurumesi, lutfundan rızık istemeniz, O'nun ayetlerindendir. Belki sukredersiniz |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا ۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ (47)
Andolsun ki biz senden once nice rasulleri kavimlerine gonderdik. Onlar da kendilerine acık acık delillerle geldiler. Biz de gunahkarlardan intikam aldık. Muminlere yardım etmek ise zaten uzerimize bir haktır |
اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (48)
Allah, ruzgarları gonderendir. Onlar da bulutları harekete gecirir. Allah, onları diledigi gibi, (bazen) yayar ve (bazen) yogunlastırır. Nihayet yagmurun onların arasından cıktıgını gorursun. Onu kullarından dilediklerine ugrattıgı zaman bir de bakarsın sevinirler |
وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ (49)
Halbuki onlar daha once kendilerine yagmur yagdırılmadan evvel kesin bir umitsizlige kapılmıslardı |
فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (50)
Allah’ın rahmetinin eserlerine bak! Yeryuzunu olumunden sonra nasıl diriltiyor. Suphe yok ki O, oluleri de elbette diriltecektir. O, her seye hakkıyla gucu yetendir |
وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ (51)
Andolsun, eger biz bir ruzgar gondersek, onlar da ardından onu sararmıs gorurlerse bundan sonra onlar muhakkak inkara saparlar |
فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ (52)
Suphesiz, sen olulere isittiremezsin. Donup gittikleri zaman cagrıyı sagırlara da isittiremezsin |
وَمَا أَنتَ بِهَادِ الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ (53)
Sen kor olanları sapıklıktan hidayete iletecek de degilsin. Sen ancak ayetlerimize iman edip, teslim olanlara isittirirsin |
۞ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ (54)
Allah; sizi gucsuz olarak yaratan, sonra gucsuzlugun ardından bir guc veren, sonra gucun ardından bir gucsuzluk ve yaslılık verendir. O, diledigini yaratır. O; hakkıyla bilendir, hakkıyla kudret sahibidir |
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ (55)
Kıyametin kopacagı gun gunahkarlar, bir saatten fazla kalmadıklarına yemin ederler. Onlar (dunyada haktan) iste boyle donduruluyorlardı |
وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَىٰ يَوْمِ الْبَعْثِ ۖ فَهَٰذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (56)
Kendilerine ilim ve iman verilmis olanlar ise onlara soyle diyeceklerdir: “Andolsun ki Allah'ın kitabında (yazılı) olana gore siz yeniden dirilis gunune kadar kaldınız. Iste bu yeniden dirilme gunudur. Fakat siz bilmiyordunuz.” |
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (57)
O gun zulmedenlere ozurleri bir yarar saglamaz, onlardan artık (Allah'ı) razı edecek bir sey yapmaları da istenmez |
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ (58)
Andolsun, biz bu Kur’an’da insanlara her turlu misali verdik. Andolsun, eger sen onlara bir ayet getirsen, o kafirler elbette; “Siz ancak batıl seyler uyduranlarsınız” derler |
كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (59)
Iste bilmeyenlerin kalpleri uzerine Allah boyle muhur vurur |
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ (60)
O halde sabret muhakkak ki Allah’ın vaadi haktır. Kesin imana sahip olmayanlar sakın seni hafiflige (ve tedirginlige) suruklemesinler |
