تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1)
(මිනිසුනේ! අහස් හා භූමිය ආදියෙහි) රාජ්‍යය කවුරුන් අත ඇත්තේද, ඔහු ඉතාමත් භාග්‍යයෙන් යුත්තෙකි. ඔහු සියලූ දැය කෙරෙහිද බලසම්පන්නයෙකි |
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2)
ඔබගෙන් කවුරුන් ක්‍රියාවන්ගෙන් ඉතාමත් අලංකාරවත් කෙනෙකු යන්නෙහි ඔබව පිරික්සනු පිණිසම ඔහු ජීවිතයද මරණයද උත්පාදනය කර ඇත්තේය. ඔහු (සියල්ලන්ටම) බලසම්පන්නයෙකි. ඉතාමත් සමාවෙන් යුත්තයෙකි |
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ (3)
ඔහුම අහස් හතම එක පිට එකක් වශයෙන් නිර්මාණය කර ඇත්තේය. (මිනිසාණෙනි!) රහ්මාන්ගේ උත්පාදනයන්හි ඔබ කිසියම් අඩුපාඩුකමක් නොදකින්නෙහිය. නැවතත් (එය අවධානය කර) බලනු. (එහි) කිසියම් භේදයක් ඔබ දකින්නෙහිද |
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (4)
(නැවත) නැවතත් දෙවරක් බලනු! (මෙසේ ඔබ කෙතරම් වාර ගණනක් හාර හාරා බැලූවද, කිසිම අඩුපාඩුවක් දකින්නේ නැත). ඔබගේ බැල්මම දුබලව ව්‍යාකූල වී (ඔබ වෙත) ආපසු හැරෙනු ඇත |
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5)
නියත වශයෙන්ම අපි පහතින්ම ඇති අහස පහන් (තාරකා) මගින් (භූමියෙහි සිටින්නන්ට) අලංකාරවත් කර තැබුවෙමු. තවද ඒවා ෂෙයිතාන්වරුන්ට දමා ගසනු ලබන ගල් වශයෙන්ද පත් කළෙමු. තවද ඔවුන්ට නිරා දඬුවමද, අපි පිළියෙල කර තබා ඇත්තෙමු |
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6)
(මොවුන් හැර) තවත් කවුරුන් තමන්ගේ දෙවියන්ව ප්‍රතික්ෂේප කරන්නෝද, ඔවුන්ට නිරා දඬුවම ඇත්තේය. එය ඉතාමත් නපුරු වාසස්ථානයයි |
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7)
එහි ඔවුන්ව (ඔසවා) වීසි කරනු ලබන විට, (බූරුවන්ගේ විශාල ශබ්දයක් මෙන්) එහි උතුරණ ශබ්දය ඇසෙනු ඇති අතර එය ගොරවමින් සිටිනු ඇත |
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8)
කෝපයෙන් පුපුරා යන්නාක් මෙන් එහි එක් සමූහයක්ව පුළුස්සනු ලබන සෑම විටම, එහි මුරකරුවා ඔවුන්ට “(මෙම දඬුවම ගැන) බියගන්වා අනතුරු අඟවන්නා ඔබ වෙත පැමිණියේ නැද්ද?”යි විමසනු ඇත |
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9)
එයට ඔවුන් “ඇත්තය. බියගන්වා අනතුරු අඟවන්නා නියත වශයෙන්ම අප වෙත පැමිණියේය. එහෙත් අපි (ඔහුව) බොරුකාරයා බවට පත් කර, ‘අල්ලාහ් (ඔබ වෙත) කිසිම දැයක් පහළ කර තැබුවේම නැත. ඔබ ඉමහත් දුර්මාර්ගයෙහි මිස, සිටියේ නැත’ යයි (ඔහුට) අපි කීවෙමු” යයි පවසනු ඇත |
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10)
තවද “(ඔහුගේ වදනට) අපි සවන් දී (ඒවා) අපි සිතා (ඒ අනුව කටයුතු කර) තිබුනේ නම්, අපි නිරාවාසීන්ගෙන් වූ අය බවට පත් වී නැත්තෙමු” යයි පවසා |
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11)
ඔවුන් තමන්ගේ පාපය බාර ගනු ඇත. එබැවින් මෙම නිරාවාසීන්ට විනාශයයි |
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12)
නියත වශයෙන්ම කවුරුන් සැඟවී සිටියදී වුවද, තම දෙවියන්ට බිය වන්නෝද, ඔවුන්ට සමාව ඇත. ඉමහත් ඵලවිපාකද ඇත |
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13)
(මිනිසුනේ!) ඔබ, ඔබගේ වදන් රහසින් පවසනු. නැතහොත් ප්‍රසිද්ධියේ පවසනු. (කුමන අන්දමකට පැවසුවා වුවද, දෙවියන් එය හොඳින් දැන ගන්නේය. මන්දයත්) නියත වශයෙන්ම ඔහු (මිනිසුන්ගේ) හෘදයන්හි ඇති දැයද, හොඳින් දන්නෙකු වශයෙන් සිටින්නේය |
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14)
(සියල්ලම) උත්පාදනය කළ අය, (හෘදයන්හි ඇති දැය) දැන නොගන්නෙහිද? ඔහු නම්, ඇතුළත දයාබරවන්තයෙකු වශයෙන්ද, (සියල්ල ඉතාමත්) ගැඹුරින් දැන ගත හැකි අයෙකු වශයෙන්ද සිටින්නේය |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15)
ඔහුම ඔබට භූමිය (ඔබ වාසය කිරීමට) සැප පහසු අන්දමට පත් කර තැබුවේය. එබැවින් එහි විවිධ දිසාවන්ට ගොස් ඔහු (ඔබට) ලබා දී ඇති දැය අනුභව කරමින් සිටිනු. (පරලොවදී) ඔහු වෙතම (සියල්ලන්ම) නැගිට යා යුතුව ඇත්තේය |
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16)
අහස්හි සිටින අය, ඔබව භූමියෙහි සිර කර නොදමනු ඇතැයි ඔබ බිය නොවී සිටින්නෙහුද? ඒ අවස්ථාවේදී භූමිය තිගැස්සී වෙව්ළමින් (කම්පා වී) යනු ඇත |
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17)
නැතහොත් අහසෙහි සිටින අය, ඔබ කෙරෙහි ගල් වරුසාවක් වසින්නට නොසලස්වනු ඇතැයි ඔබ බිය නොවී සිටින්නෙහුද? එසේ නම්, අනතුරු (අඟවන ලද දඬුවම) කෙසේ තිඛෙණු ඇත්දැයි යන්න නියත වශයෙන්ම ඔබ දැන ගන්නෙහුය |
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18)
මොවුන්ට පෙර සිටියවුන්ද, (මොවුන් මෙන්ම අපගේ ආයාවන්) බොරු කර, (ප්‍රතික්ෂේප) කරමින් සිටියහ. නමුත් මගේ (පළි ගැනීමේ) දරුණුකම කෙසේ තිබුනේද |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19)
අත්තටු විහිදමින්ද, හකුළා ගනිමින්ද, මොවුන්ට ඉහළින් (අහසෙහි කණ්ඩායම් කණ්ඩායම් වශයෙන් පියාඹන) පක්ෂීන්ව මොවුන් අවධානය කළේ නැද්ද? රහ්මාන් හැර, (වෙන කිසිවෙකුත්) ඒවා (අහසෙහි ඔසවා) අල්ලාගෙන සිටියේ නැත! නියත වශයෙන්ම ඔහු සියල්ල අවධානයෙන් යුතුව බලන්නෙකු වශයෙන් සිටින්නේය |
أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20)
ඔබට උදව් කළ හැකි මෙම සේනාවන් රහ්මාන් මිස, අන් කවරෙක්ද? මෙම ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන් පුහු මෝහණයෙන් මිස, වෙන කිසිවක් නැත |
أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21)
(ඔබට ලබා දෙන) තමන්ගේ ආහාරය ඔහු වළක්වා ගතහොත් ඔබට ආහාර ලබා දෙන්නේ කවරෙක්ද? (මෙයද මොවුන් අවධානය කරන්නේ නැත). තවද මොවුන් දුර්මාර්ගයෙහිද, (සත්‍යය) පිළිකුල් කිරීමෙහිම ගැලී සිටින්නාහ |
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (22)
කිමෙක්ද! මුණින් අතට වැටී යන්නා ඉතාමත් ඍජු මාර්ගයෙහි සිටින්නෙහිද? නැතහොත් ඍජු මාර්ගයෙහි නියමිත අන්දමට ගමන් කරන්නෙකුද |
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (23)
(නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: ඔහුම ඔබව උත්පාදනය කර, ඔබට කණ්ද, ඇස්ද, හෘදයන්ද, දුන්නෙකි. (එසේ තිබියදී ඔහුට) ඔබ කෘතඥ වීම ඉතාමත් අල්පයකි |
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24)
(නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: ඔහුම ඔබව භූමියෙහි (විවිධ ප්‍රදේශයන්හි) විසුරුවා හැර ඇත්තේය. (පරලොවදී) ඔහු වෙතම ඔබ ඒකරාශී කරනු ලබන්නෙහුය |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25)
(මෙසේ තිබියදී ඔවුන් විශ්වාසවන්තයින්ට) “ඔබ සත්‍යවන්තයින් වශයෙන් සිටින්නෙහු නම්, (පරලොව ගැන වූ) මෙම පොරොන්දුව කවදා (එන්නේද?)”යි විමසන්නාහ |
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)
එයට (නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: ‘(එය කවදා එන්නේද යන) ඥානය අල්ලාහ්ගේ සන්නිධානයෙහිම ඇත්තේය. ඇත්තෙන්ම මා (ඒ ගැන) පැහැදිලි ලෙස බියගන්වා අනතුරු අඟවන්නෙකි’ |
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27)
(ඔබ බියගැන්වූ) දඬුවම (මොවුන්) දෙසට එනු ඔවුන් දුටුවහොත් එම ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන්ගේ මුහුණු කළු වී යනු ඇත. (තවද ඔවුන්ට) “ඔබ (කවදා එන්නේද? කවදා එන්නේද? යි) විමසමින් සිටි දැය මෙයයි” යයි කියනු ලැබේ |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (28)
(නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: “මා සමග සිටින්නන්වද, (ඔබ කැමති වන අන්දමට) අල්ලාහ් විනාශ කර දැමුවද, නැතහොත් ඔහු අපට වරප්‍රසාදයන් පහළ කළා වුවද, (එය අපගේ කාරණාවයි). එහෙත් වේදනා ගෙන දෙන දඬුවමෙන් ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන්ව බේරා ගන්නා කවරෙක්ද යන්න ඔබ (අවධානය කර) බැලූවෙහුද?” |
قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (29)
(නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: “ඔහුය රහ්මාන්. ඔහුවම අපි විශ්වාස කරන්නෙමු. ඔහු වෙතම අපි විශ්වාසය තබා ඇත්තෙමු. එබැවින් පැහැදිලි දුර්මාර්ගයෙහි සිටින්නන් කවුරුන්ද යන්න ඉතා ඉක්මනින් ඔබ දැන ගන්නෙහුය” |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ (30)
(නැවතත් නබියේ!) ඔබ මෙසේ පවසනු: “ඔබගේ ජලය (හදිසියේම එක් දවසකදී) උදෙන්ම භූමියෙහි සිඳී ගියහොත්, පසුව ජලයෙහි (වෙනත්) උල්පතක් ඔබට ගෙන එන්නා කවුරුන්දැයි අවධානය කළෙහුද?” |
