وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)
(Ortalıgı) burudugu zaman geceye andolsun |
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)
Acılıp aydınlandıgı zaman gunduze andolsun |
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (3)
Erkegi ve disiyi yaratana andolsun ki |
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4)
Suphesiz sizin cabalarınız elbette cesit cesittir |
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5)
Kim (malından) verir ve sakınırsa |
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6)
En guzel sozu (kelime-i tevhidi) tasdik ederse |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7)
Biz, onu en kolay olana kolayca iletiriz |
وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8)
Kim cimrilik eder kendini mustagni sayarsa |
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9)
Ve en guzeli yalanlarsa |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10)
Biz de ona zor olanı kolaylastırırız |
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11)
Cehennem'e yuvarlandıgı zaman malı ona fayda vermez |
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12)
Suphesiz bize dusen sadece dogru yolu gostermektir |
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13)
Suphesiz ahiret de dunya da bizimdir |
فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14)
Sizi alevler sacan atese karsı uyardım |
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15)
Ona ancak en azgın olan girecektir |
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16)
Oyle yalancıdır ki, yalanlamıstır ve yuz cevirmistir |
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
Takva sahibi ise oradan uzak tutulacaktır |
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18)
(Ki o) Malını vererek arınır |
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19)
O, verdigini kendisine yapılan bir iyiligin karsılıgı olarak vermez |
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20)
(Yaptıgı iyiligi) ancak yuce Rabbinin rızasını istedigi icin (yapar) |
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21)
Muhakkak kendisi de ileride razı olacaktır |
