الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (1)
Elif Lam Ra. Iste bunlar hakim olan (hikmet dolu) kitabın ayetleridir |
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ (2)
Iclerinden bir adama insanları uyar ve iman edenlere, Rableri katında kendileri icin bir dogruluk makamı bulundugunu mujdele diye vahyetmemiz, insanlar icin sasılacak bir sey mi oldu ki o kafirler, “Bu elbette apacık bir sihirbazdır” dediler |
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (3)
Suphesiz Rabbiniz O Allah'tır ki, gokleri ve yeri altı gunde yaratan sonra Ars'a istiva eden (yukselen) ve isleri yerli yerince yonetendir. O'nun izni olmadan kimse sefaatci olamaz. Iste sizin Rabbiniz Allah budur. O halde (sadece) O’na ibadet edin! Ogut almıyor musunuz |
إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (4)
Hepinizin donusu O’nadır. Allah’ın vaadi haktır. O, (mahlukatı) once (yoktan) yaratır. Sonra da iman edip salih amel isleyenleri adaletle karsılıgını vermek icin yeniden diriltir. Kafirlere gelince, kafirlik yaptıkları icin onlara kızgın bir icecek ve can yakan bir ceza vardır |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (5)
Gunesi ısık (kaynagı), ayı da nur/aydınlık kılan, yılların sayısını ve hesabı bilmeniz icin aya menziller (konak yerleri) takdir eden O’dur. Allah bunları sadece hak olarak yaratmıstır. O, bilen bir toplum icin ayetleri apacık bir sekilde iste boyle acıklar |
إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ (6)
Gece ile gunduzun birbiri ardınca gelisinde, Allah’ın goklerde ve yerde yarattıgı seylerde sakınan bir toplum icin ayetler/deliller vardır |
إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ (7)
(Hesap icin) Bizimle karsılasmayı ummayan ve dunya hayatına razı olup onunla tatmin olanlar, iste onlar ayetlerimizden gafildirler |
أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (8)
Iste bunların kazandıklarının karsılıgı olarak varacakları yer atestir |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُم بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (9)
(Fakat) iman edip salih ameller isleyenlere gelince, Rableri onları imanları sebebiyle hidayete erdirir. Nimetlerle dolu Cennetlerde altlarından ırmaklar akar |
دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ ۚ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (10)
Orada duaları: "Allah’ım! Sen tum noksanlıklardan munezzehsin" dir. (Aralarında ki) selamlasmaları “Selam”dır, dualarının sonu ise:”Alemlerin Rabbine hamdolsun” dur |
۞ وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (11)
Eger Allah, insanlara hayrı carcabuk istedikleri gibi serri de acilen verseydi, hemen ecellerine hukmedilirdi. (Helak edilirlerdi.) Bizimle bulusmayı umit etmeyenleri azgınlıkları icinde bocalar bir halde bırakırız |
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (12)
Insana bir darlık dokundugu zaman, yatarken otururken veya ayakta iken bize dua edip yalvarır. Biz onun darlıgını giderdigimizde sanki basına gelen darlık sebebiyle bize hic yalvarmamıs gibi gecip gider. Iste boyle musriflere (haddi asanlara) yapmakta oldukları suslu gosterilir |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا ۙ وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (13)
Andolsun, sizden onceki nice nesilleri peygamberleri kendilerine apacık deliller getirdikleri halde (yalanlayıp) zulmettikleri vakit helak ettik. Onlar zaten iman edecek degillerdi. Iste biz gunahkarlar toplulugunu boyle cezalandırırız |
ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (14)
Sonra, onların ardından nasıl amel isleyeceginizi gormek icin sizi yeryuzunun halifeleri yaptık |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِي ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15)
Kendilerine ayetlerimiz acık acık okununca, bizimle karsılasmayı ummayanlar: "Bundan baska bir Kur’an getir ya da bunu degistir" dediler. De ki: "O’nu kendime gore degistirmem mumkun degildir. Ben, sadece bana vahyedilene uyarım. Ben eger Rabbime isyan edersem buyuk bir gunun azabından korkarım |
قُل لَّوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُم بِهِ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (16)
De ki: Eger Allah dileseydi onu size hic okumazdım ve onu size hic bildirmezdi. Daha once sizin aranızda bir omur yasadım, hic akletmiyor musunuz |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ (17)
Allah adına yalan uydurandan veya Allah'ın ayetlerini yalan sayandan daha zalim kim olabilir? Suclular kesinlikle kurtulusa eremezler |
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (18)
Onlar Allah ile birlikte kendilerine ne bir zarar ne de bir fayda vermeyecek olan seylere ibadet ederler. Bir de: “Bunlar Allah katında bizim sefaatcilerimizdir” derler. De ki: Allah’a, goklerde ve yerde bilmedigi bir seyi mi haber veriyorsunuz? Allah, onların sirk kosmalarından munezzehtir ve cok yucedir |
وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (19)
Insanlar, aslında, tek bir ummet idiler. Fakat sonradan ayrılıga dustuler. Eger Rabbin tarafından onceden verilmis bir soz olmasaydı, aralarında ayrılıga dustukleri seyde hukum verilirdi |
وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (20)
Rabbinden ona bir mucize indirilseydi ya! derler. De ki: Gayb ancak Allah’ındır. Bekleyiniz ben de sizinle birlikte bekleyenlerdenim |
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ (21)
Kendilerine dokunan bir sıkıntıdan sonra, insanlara bir rahmet (ferahlık ve mutluluk) tattırdıgımız zaman bir de bakarsın ki, ayetlerimiz hakkında onların bir tuzakları vardır. De ki: “Allah, daha cabuk tuzak kurar.” Suphesiz elcilerimiz (melekler) kurmakta oldugunuz tuzakları yazıyorlar |
هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (22)
Sizi karada ve denizde yuruten O’dur. Oyle ki, siz bir gemide iken ve guzel bir ruzgar ile akıp gotururken bu yuzden (yolcular) neselenirlerken, o gemiye siddetli bir fırtına gelip catar, her yerden onlara dalgalar hucum eder ve onlar cepecevre kusatıldıklarını anlarlar da dini yalnız Allah'a halis kılarak: "Eger bizi bundan kurtarırsan mutlaka sukredenlerden olacagız" diye Allah'a dua ederek yalvarırlar |
فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنفُسِكُم ۖ مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (23)
Fakat Allah onları kurtarınca, bir de bakarsın ki yeryuzunde (sirk kosarak) haksız yere taskınlıkta bulunurlar. Ey Insanlar! Sizin taskınlıgınız, sırf kendi aleyhinizedir. (Bununla) sadece dunya hayatının yararını elde edersiniz. Sonunda donusunuz bizedir. (Biz de) butun yaptıklarınızı size haber verecegiz |
إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (24)
Dunya hayatının ornegi, gokten indirdigimiz su gibidir. Onunla insanların ve hayvanların yiyecegi bitkiler, o su sayesinde gurlesip birbirine girer. Yeryuzu tum guzelliklerini takınıp suslenip bezenir. Sahipleride artık bunları toplayabileceklerini sandıkları sırada, geceleyin veya gunduzun emrimiz gelir de onu sanki dun yerinde yokmus gibi kokunden bicilmis bir hale getiririz. Iste dusunen bir topluma ayetleri boyle acıklıyoruz |
وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (25)
Allah, selam yurduna (Cennet'e) cagırır, dileyeni de dosdogru yola hidayet eder |
۞ لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (26)
Iyi amellerde bulunanlara, guzellik (Cennet) ve fazlası (Allah -Azze ve Celle-'nin yuzune bakmak) vardır. Onların yuzlerini karartı ve zillet burumez. Onlar Cennet ehlidir, onlar orada ebedidirler |
وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَّا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (27)
Kotu amel isleyenlere, kotulukleri kadar ceza vardır. Onları zillet burumustur. Onları Allah’a karsı koruyacak kimse yoktur. Sanki onların yuzleri gecenin karanlık parcalarıyla kaplanmıs gibidir. Iste onlar ates ehlidir. Onlar, orada ebedidirler |
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ (28)
O gun onların hepsini bir araya toplarız. Sonra sirk kosanlara: "Siz ve ortaklarınız (sirk kostuklarınız) yerlerinize!" deriz ve aralarını ayırırız. Ortak kostukları onlara: "Siz bize ibadet etmiyordunuz ki." derler |
فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (29)
Allah, sizinle bizim aramızda sahit olarak yeter. Gercekten sizin bize ibadet ettiginizden haberimiz yoktu, derler |
هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (30)
Iste orada (o gun) herkes onceden yaptıklarını gorup, kavrar ve gercek mevlaları olan Allah’a dondurulurler ve uydurdukları seyler (sirk kostukları seyler) de onları terkedip gider |
قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (31)
De ki: “Gokten ve yerden size rızık veren kimdir? Kulak ve gozlerin sahibi kimdir? Diriyi oluden cıkaran, oluyu de diriden cıkaran kimdir? Her isi duzenleyen kimdir?” Onlar, “Allah'tır!” diyecekler. O halde “O'na karsı gelmekten sakınmaz mısınız?” de |
فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ (32)
Iste hak olan Rabbiniz Allah budur. Haktan sonra da sapıklıktan baska ne vardır? O halde nasıl (haktan) cevriliyorsunuz |
كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (33)
Iste Rabbinin: “Gercekten onlar iman etmezler” sozu o fasıklar icin boylece sabit olmustur |
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34)
De ki: Ortak kostuklarınızdan ilk defa (yoktan) yaratan ve sonra bunu tekrar eden var mıdır? De ki: Ilk olarak (yoktan) yaratan ve onu tekrarlayan Allah’tır. O halde nasıl (haktan batıla) cevriliyorsunuz |
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35)
De ki: Ortak kostuklarınızdan hakka hidayet edebilecek olan var mıdır? De ki: Allah, hakka hidayet eder. Hakka hidayet eden mi uyulmaya daha layıktır; yoksa hidayet verilmedikce kendi kendine dogru yolu bulamayan mı? Nasıl boyle (batıl) hukum veriyorsunuz |
وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36)
Onların cogu sadece zanna uyarlar. Gercekte zan, hakikat karsısında bir sey ifade etmez. Suphesiz ki Allah, onların her yaptıklarını bilendir |
وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَىٰ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (37)
Bu Kur'an Allah'tandır. Baskası tarafından uydurulmus bir (kitap) degildir. Ancak kendinden oncekini dogrulayan ve o kitabı acıklayandır. Onda suphe yoktur, o alemlerin Rabbindendir |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38)
Yoksa onu (Muhammed kendisi) uydurdu mu diyorlar? De ki: “Eger dogru soyleyenler iseniz, haydi siz de onun benzeri bir sure getirin ve Allah’tan baska, cagırabileceginiz kim varsa onları da yardıma cagırın |
بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39)
Onlar, ilmini kavrayamadıkları ve henuz (onlara vadolunup da) gerceklesmemis olan seyi yalanladılar. Onlardan oncekiler de boyle yalanlamıslardı. Zalimlerin sonunun nasıl olduguna bir bak |
وَمِنْهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40)
Aralarında ona (Kur'an'a) iman edenler de vardır, iman etmeyenler de. Rabbin ise fesat cıkaranları cok iyi bilir |
وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (41)
Seni yalanlarlarsa; de ki: "Benim amellerim bana, sizin amelleriniz de size aittir. Siz benim yaptıgım amellerden uzaksınız, ben de sizin yaptıgınız amellerden uzagım |
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42)
Onlardan sana kulak verenler de vardır. Fakat sagırlara, hele akılları da ermiyorsa, sen mi isittireceksin |
وَمِنْهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُوا لَا يُبْصِرُونَ (43)
Onlardan sana bakanlar vardır. Basiretlerini kaybetmislerse, korlere sen mi yol gostereceksin |
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَٰكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (44)
Suphesiz ki Allah insanlara hicbir sekilde zulmetmez, fakat insanlar kendilerine zulmederler |
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (45)
Onları yeniden diriltip hepsini bir araya toplayacagı gun, sanki gunduzun bir saatinden baska kalmamıslar (yeni ayrılmıslar) gibi, aralarında tanısırlar. Allah’a kavusmayı yalan sayanlar, ziyana ugramıs ve dogru yolu bulamamıslardır |
وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ (46)
Onlara vadettigimizin bir kısmını sana (sen hayattayken) gosteririz, ya da seni vefat ettiririz. Onların donusu bizedir. Sonra Allah, onların yaptıklarına da sahittir |
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (47)
Her ummet icin bir rasul vardır. (Ahirette) onlara Rasulleri geldiginde aralarında adaletle hukmedilir ve onlara zulmedilmez |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48)
Ve eger dogru soyluyorsanız, bu vaad ne zaman gerceklesecektir?" derler |
قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۚ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (49)
(Ey Muhammed) De ki: Allah’ın dilediginden baska kendim icin bir zarar da faydaya da sahip degilim. Her ummetin bir eceli vardır. Eceli geldigi zaman bir saat bile geri de bırakılmaz, ileri de alınmaz |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ (50)
De ki: (Ey musrikler!) Ne dersiniz? Allah’ın azabı size gece veya gunduz gelirse ne yaparsınız? Suclular niye bunda acele ediyorlar |
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ ۚ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (51)
O (azap), gerceklestikten sonra mı ona iman edeceksiniz? (Size o vakit denilecek ki:) Simdi mi (Iman ediyorsunuz)? Siz onu acele istiyordunuz |
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (52)
Sonra zalimlere soyle denir: "Sonsuz azabı tadın, kazanmakta oldugunuzdan baskasının karsılıgını mı bulacaksınız |
۞ وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (53)
O (azap) gercek midir?” diye senden haber soruyorlar. De ki: “Evet! Rabbime andolsun ki o elbette gercektir. Siz ondan kacamayacaksınız |
وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (54)
(O zaman) zulmeden herkes yeryuzundeki butun servete sahip olsa (azaptan kurtulmak icin) elbette onu feda eder. Ve azabı gordukleri zaman icin icin yanarlar. Aralarında adaletle hukmolunur ve onlara zulmedilmez |
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (55)
Bilesiniz ki, goklerdeki her sey, yerdeki her sey Allah’ındır. Yine bilesiniz ki, Allah’ın vaadi haktır. Fakat onların cogu bunu bilmez |
هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56)
Dirilten ve olduren O’dur. O’na donduruleceksiniz |
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ (57)
Ey insanlar! Rabbinizden size bir ogut, goguslerdeki (suphe ve sıkıntılar) icin bir sifa ve Mu'minler icin bir hidayet ve rahmet gelmisir |
قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (58)
De ki: Ancak Allah’ın lutfu ve rahmetiyle, iste bunlarla sevinsinler. Bu, onların (dunya malı olarak) topladıklarından daha hayırlıdır |
قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ (59)
(Ey Muhammed!) De ki: "Biliyor musunuz, Allah'ın size indirdigi rızıktan bir kısmını helal, bir kısmını da haram kıldınız?" De ki: "Allah mı size izin verdi, yoksa Allah'a iftira mı ediyorsunuz |
وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (60)
Allah’a karsı yalan uyduranların, kıyamet gunu hakkındaki zanları nedir? Suphesiz Allah insanlara karsı cok lutufkardır, fakat onların cogu (O’nun nimetlerine) sukretmezler |
وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (61)
(Ey Muhammed!) Sen hangi iste bulunursan bulun, ona dair Kur’an’dan ne okursan oku ve (ey insanlar, sizler de) hangi seyi yaparsanız yapın, siz ona daldıgınızda biz sizi mutlaka goruruz. Ne yerde, ne de gokte zerre agırlıgınca, (hatta) bu zerreden daha kucuk veya daha buyuk olsun, hicbir sey Rabbinden uzak (ve gizli) olmaz. Hepsi muhakkak apacık bir kitapta (Levh-i Mahfuz'da yazılı)dır |
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62)
Bilesiniz ki, Allah'ın dostlarına korku yoktur, onlar uzulmeyeceklerdir |
الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (63)
Onlar Allah’a iman etmis ve takva sahibi olan kimselerdir |
لَهُمُ الْبُشْرَىٰ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۚ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64)
Dunya hayatında da ahirette de mujde onlaradır. Allah’ın sozlerinde hicbir degisme yoktur. Bu buyuk kurtulustur |
وَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ۚ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (65)
(Ey Muhammed!) Musriklerin sozleri seni uzmesin; cunku butun izzet (ve ustunluk) Allah'ındır. O, her seyi hakkıyla isiten, hakkıyla bilendir |
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ ۗ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ شُرَكَاءَ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (66)
Iyi bilin ki, goklerde ve yerde kim varsa hepsi Allah’ındır. Allah’ı bırakıp da ortak kostuklarına dua edenler yalnızca zanna uyanlardır. Onlar, zandan baska bir seyin ardına dusmuyorlar ve onlar sadece yalan soyluyorlar |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (67)
Size geceyi dinlenesiniz diye karanlık ve gunduzu de (calısasınız diye) aydınlık olarak yaratan Allah’tır. Kulak veren toplum icin bunlarda ayetler (ibretler) vardır |
قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ الْغَنِيُّ ۖ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَٰذَا ۚ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (68)
(Musrikler) “Allah bir cocuk edindi.” dediler. Subhanallah! O, bundan munezzehtir, mustagnidir. Goklerde ve yerde olan her sey O’nundur. Bu hususta bir deliliniz de yoktur. O halde Allah hakkında bilmediginiz bir seyi mi soyluyorsunuz |
قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (69)
De ki: Allah hakkında yalan uyduranlar asla kurtulusa eremezler |
مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70)
Dunyada biraz gecimlik, sonra donusleri yine bize olacaktır. Biz de onlara kafir olmaları sebebiyle siddetli azabı tattıracagız |
۞ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ (71)
Onlara Nuh’un haberini oku! Hani kavmine demisti ki: "Ey Kavmim! Icinizde bulunmam ve Allah’ın ayetlerini hatırlatmam eger size agır geliyorsa, ben yalnız Allah’a tevekkul ettim. Haydi! Ortak kostuklarınızla gucunuzu birlestirin. Sonrada yapacagınızı gizli kılmayın. Ardından hukmunuzu uygulayın ve bana muhlet de vermeyin |
فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (72)
Eger yuz cevirirseniz bilin ki, ben sizden bir karsılık istememistim. Benim ecrim sadece Allah’a aittir. Ben muslumanlardan olmakla emrolundum |
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
Onu yalanlamıslardı. Biz de onu ve onunla birlikte gemide olanları kurtarmıs, ayetlerimizi yalanlayanları ise suda bogmustuk. Uyarılanların sonunun nasıl olduguna bak |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ نَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْمُعْتَدِينَ (74)
Sonra onun arkasından kendi kavimlerine rasuller gondermistik. (O toplumlara) Rasuller apacık delillerle gelmislerdi. Daha once yalanladıkları seye iman edecek degillerdi. Iste, haddi asanların kalplerini boyle muhurleriz |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ وَهَارُونَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (75)
Sonra onların ardından Musa ve Harun’u ayetlerimizle Firavun ve kavmine gonderdik. Fakat buyukluk taslamıslardı. Onlar gunahkar bir kavim idi |
فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا إِنَّ هَٰذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ (76)
Katımızdan onlara hak geldigi zaman, onlar: "Bu, apacık bir sihirdir!" demislerdi |
قَالَ مُوسَىٰ أَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَكُمْ ۖ أَسِحْرٌ هَٰذَا وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ (77)
Musa: "Size gelen hak icin mi boyle soyluyorsunuz? Bu sihir midir? Sihirbazlar asla kurtulusa eremezler." demisti |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاءُ فِي الْأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ (78)
Onlar ise: "Sen bize, babalarımızı buldugumuz yoldan bizi cevirmek icin ve yeryuzunde buyukluk/hukum sadece ikinizin olsun diye mi geldin? Biz ikinize de iman etmiyoruz." dediler |
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (79)
Firavun ise: "Butun bilgin sihirbazları bana getirin!" dedi |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (80)
Sihirbazlar gelince Musa onlara: "Atacagınızı atın!" dedi |
فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81)
Onlar, atınca Musa: "Yaptıgınız seyler sihirdir. Suphesiz Allah onları bosa cıkaracaktır. Allah fesad cıkaranların islerini duzeltmez." dedi |
وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82)
Gunahkarlar hoslanmasa da Allah sozleriyle hakkı ortaya cıkaracaktır |
فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ ۚ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ (83)
Kavminden Musa’ya cok az bir toplulugun dısında iman eden olmadı. Onlar Firavun ve kavminin kendilerini (dinlerinden) cevirmesinden korkuyorlardı. Cunku Firavun, o yerde ustundu ve o asırı gidenlerdendi |
وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ (84)
Musa: "Ey Kavmim! Allah’a iman ettiyseniz ve Muslumanlar iseniz sadece O’na tevekkul edin!" dedi |
فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (85)
Onlar da soyle dediler: “Biz yalnız Allah’a tevekkul ettik. Ey Rabbimiz! Bizi zalimler toplulugunun baskı ve siddetine maruz bırakma!” |
وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (86)
Rahmetinle bizi kafirlerden kurtar, dediler |
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (87)
Musa ve kardesine: "Mısır’da kavminize evler hazırlayın, evlerinizi namazgah edinin, namazı ikame edin ve iman edenlere mujde verin!"diye vahyettik |
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَن سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (88)
Musa: "Rabbimiz! Dogrusu sen Firavun’a ve (ileri gelen) kavmine ziynetler ve dunya hayatında mallar verdin. Rabbimiz! Onlar (bununla) senin yolundan saptırıyorlar. Rabbimiz! Onların mallarını yok et, kalplerini katılastır. Cunku onlar, can yakıcı azabı gormedikce iman etmezler." dedi |
قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (89)
Allah: "Ikinizin duası da kabul olundu, (dininiz uzere) istikamet edin; bilmeyenlerin yoluna asla uymayın!" dedi |
۞ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ (90)
Israilogulları'nı denizden gecirdik. Firavun ve askerleri, haksızlık ve dusmanlıkla arkalarına dustuler. Firavun bogulacagı anda: "Israilogulları’nın iman ettigi ilahtan baska (hak) ilah olmadıgına iman ettim. Artık ben de muslumanlardanım." dedi |
آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (91)
Simdi mi? Sen, onceden isyan etmis ve bozgunculardan olmustun |
فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92)
(Ey Firavun!) Bugun senin cesedini arkandan gelenlere ibret olması icin kurtaracagız. Suphesiz, insanların cogu bizim ayetlerimizden gafildir |
وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93)
Israilogulları'nı hoslanacakları evlere yerlestirmis, temiz yiyeceklerle onları rızıklandırmıstık. Kendilerine ilim gelene kadar da anlasmazlıga dusmemislerdi. Suphesiz Rabbin, anlasamadıkları konu hakkında kıyamet gunu aralarında hukum verecektir |
فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (94)
(Rasulum!) Eger sana indirdigimizden (bu anlattıgımız olaylardan) kuskuda isen, senden once kitabı (Tevrat'ı) okuyanlara sor. Andolsun ki, Rabbinden sana hak gelmistir. Sakın suphecilerden olma |
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ (95)
Ve sakın Allah’ın ayetlerini yalanlayanlardan da olma; yoksa husrana ugrayanlardan olursun |
إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ (96)
Suphesiz Rabbinin sozu (azaba ugrayacakları hukmu) gerceklesmis olanlar, iman etmezler |
وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (97)
Butun mucizeler gelmis olsa bile, elem verici azabı gorunceye kadar inanmayacaklardır |
فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (98)
Yunus’un kavminden baska, keske (azabı gormeden) iman edip, imanı kendisine fayda veren bir tek memleket halkı olsaydı ya! Onlar iman edince, dunya hayatında onlardan zillet azabını gidermis ve belirli bir sure daha gecindirmistik |
وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (99)
Eger Rabbin dileseydi, yeryuzunde bulunanların tumu iman ederdi. Oyleyken insanları iman etmeye sen mi zorlayacaksın |
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (100)
Allah’ın izni olmadıkca hicbir nefis iman etmez ve azabını akıllarını kullanmayanların uzerine verir |
قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (101)
De ki: “Goklerde ve yerde neler var; bir bakın.” O ayetler ve korkutmalar, iman etmeyecek bir topluluga fayda vermez |
فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (102)
Kendilerinden once gelip gecmislerin (baslarından gecen azap) gunlerinin bir benzerini mi bekliyorlar? (Oyle mi?) Bekleyin, ben de sizinle beraber beklemekteyim, de |
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ (103)
Sonra biz rasullerimizi ve iman edenleri kurtarırız. Iman edenleri kurtarmak uzerimize bir haktır |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (104)
De ki: Ey Insanlar! Benim dinimden suphede iseniz; bilin ki ben Allah’tan baska ibadet ettiklerinize ibadet etmem, ancak sizi oldurecek olan Allah’a ibadet ederim. Ben, Mu'minlerden olmakla emrolundum |
وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (105)
Yuzunu dine hanif olarak dondur, sakın musriklerden olma |
وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (106)
Allah’ı bırakıp, sana fayda da zarar da veremeyecek olan seylere dua edip yalvarma! Eger boyle yaparsan kesinlikle zalimlerden olursun |
وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107)
Allah sana bir zarar dokundurursa onu O’ndan baska giderecek yoktur. Sana bir iyilik dilerse; O’nun lutfunu geri cevirecek de yoktur. O, lutfunu kullarından diledigine eristirir. O, cok bagıslayandır, cok merhamet edendir |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ (108)
De ki: "Ey insanlar, size Rabbinizden gercek (Kur’an) gelmistir. Artık kim dogru yola girerse, ancak kendisi icin girer. Kim de saparsa ancak kendi aleyhine sapar. Ben sizden sorumlu degilim |
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (109)
(Ey Muhammed!) Sana vahyolunana uy ve Allah hukmunu verinceye kadar sabret. O, hukum verenlerin en hayırlısıdır |
