وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
Andolsun siddetle cekip cıkaranlara |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
Andolsun kolaylıkla alanlara |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
Andolsun yuzup yuzup gidenlere |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
Yarıstıkca yarısanlara |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
Her bir isi yurutmekle gorevli olanlara |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
O gun (birinci uflemeyle) sarsılacak olan sarsılır |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
Bir digeri de onu izler |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
O gun birtakım kalpler (tedirginlik icinde) siddetle carpacaktır |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
Gozleri zilletle bakacaktır |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
Soyle derler: “Biz gercekten gerisin geriye eski haimize mi dondurulecegiz?” |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً (11)
“Bizler curumus kemiklere dondukten sonra mı?” |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
“Oyle ise bu husran dolu bir donustur.” dediler |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Halbuki o, bir haykırıstan (Sur’un ufurulmesinden) ibarettir |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (14)
Birden onlar (dirilmis halde) bir duzluk uzeredirler |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
Musa’nın haberi sana geldi mi |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
Hani Rabbi ona, mukaddes Tuva Vadisi'nde seslenmisti |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
Firavun’a git! Cunku o gercekten azdı |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ (18)
Deki: “Sen temizlenmek istiyor musun?” |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
Seni, Rabbine ileteyim de O’na karsı derinden saygı duyup korkasın!” |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
Derken Musa, ona en buyuk mucizeyi gosterdi |
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
Fakat o, Musa’yı yalanladı ve isyan etti |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
Sonra sırt donup kosarak gitti |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
Hemen (adamlarını) topladı ve onlara seslendi |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
“Ben, sizin en ustun rabbinizim!” dedi |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
Allah da onu dunya ve ahiret azabıyla yakaladı |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (26)
Suphesiz bunda, Allah’tan sakınıp korkan kimseler icin bir ibret vardır |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
Sizi yaratmak mı daha guctur yoksa gogu mu? Onu (Allah) bina etti |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
Onun tavanını yukseltti ve duzenledi |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
Gecesini karanlık yaptı, gunduzunu aydınlıga cıkardı |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Ve daha sonra da yeri doseyip yaydı |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
Oradan suyunu ve otlagını cıkardı |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
Dagları da sapasaglam yerlestirdi |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
Bunları sizin icin ve hayvanlarınız icin bir yarar kaynagı yaptı |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
Her seyi alt ust eden o buyuk felaket (kıyamet) geldigi vakit |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
O gun insan, yaptıklarını hatırlayacak |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ (36)
Cehennem, gorenler icin apacık bir sekilde gosterilir |
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ (37)
Artık kim taskınlık etmis ise |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
Dunya hayatını tercih ettiyse |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
Cehennem onun varacagı barınaktır |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
Kim de Rabbinin makamından korkar ve nefsini kotu arzularından alıkoyarsa |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
(O kimse icin) Hic suphesiz Cennet yegane barınaktır |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Sana kıyametten soruyorlar: "Gelip catması ne zaman?" diye |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا (43)
Sen onu nereden bileceksin |
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا (44)
Rabbine aittir onunla ilgili son bilgi |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (45)
Sen ancak, ondan korkan kimseler icin bir uyarıcısın |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
Onlar onu gordukleri gun sanki (dunyada) bir aksam veya kusluk vaktinden fazla kalmamıs gibi olurlar |
