اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1)
Yaratan Rabbinin adıyla oku |
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2)
O, insanı bir kan pıhtısından yarattı |
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3)
Oku! Senin Rabbin, en comert olandır |
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4)
Ki O, kalem ile ogretmistir |
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5)
Insana bilmedigi seyleri ogretti |
كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ (6)
Hayır! Insan gercekten azgınlık eder |
أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ (7)
Kendini mustagni/ihtiyacı yok gordu diye |
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ (8)
Suphesiz donus yalnızca Rabbine olacaktır |
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ (9)
Sen, o engel olanı gordun mu |
عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ (10)
Bir kulu namaz kıldıgı vakit |
أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ (11)
Ne dersin o (Peygamber) dogru yolda ise |
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ (12)
Yahut takvayı emrettiyse |
أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (13)
Gordun mu? Ya o (engel olan) yalanladı ve yuz cevirdiyse |
أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ (14)
O Allah’ın, her seyi gordugunu bilmiyor mu |
كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ (15)
Hayır! Eger son vermezse, elbette perceminden yakalayıp surukleriz |
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16)
Yalancı, gunahkar perceminden |
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ (17)
Haydi! O meclisini /Taraftarlarını cagırsın |
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ (18)
Biz de Zebanileri cagıracagız |
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب ۩ (19)
Hayır ona itaat etme! Allah’a secde et ve (yalnızca) O’na yaklas |
