| وَالضُّحَىٰ (1) Kusluk vaktine andolsun |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) Karanlıgı coktugu vakit geceye andolsun ki |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) Rabbin ne seni terk etti, ne de sana darıldı |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) Muhakkak ki ahiret senin icin dunyadan daha hayırlıdır |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) Elbette Rabbin sana verecek, sen de hosnut olacaksın |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) Seni bir yetim olarak bulup barındırmadı mı |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) Ve seni (kitap ve iman nedir) bilmezken bulup hidayete eristirmedi mi |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) Seni fakirken, zengin kılmadı mı |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) Oyleyse sakın yetimi ezme |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) Isteyeni de azarlama |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) Rabbinin nimetine gelince; iste onu anlat |