حم (1)
Ha, Mim |
تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2)
Bu kitap; Aziz ve Hakim olan Allah tarafından indirilmistir |
مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ (3)
Biz; gokleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları ancak hak ile ve belli bir sure icin yarattık. Buna ragmen kafirler yine de uyarıldıkları seylerden yuz cevirmektedirler |
قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ ۖ ائْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَٰذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (4)
De ki: "Allah'tan baska taptıklarınızı gordunuz mu? Onların yerden neyi yarattıklarını bana gosterin. Yoksa onların goklerde bir ortaklıkları mı var? Eger dogru sozlu iseniz bana bundan baska bir kitap veya bir ilim kalıntısı getirin |
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (5)
Allah'ı bırakıp da kıyamet gunune kadar kendisine cevap veremeyecek seylere dua/ibadet edenden daha sapık kim olabilir? (Oysa) onlar, bunların dualarından/ibadetlerinden habersizdirler |
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (6)
Insanlar (kıyamet gunu) toplandıgında, o taptıkları kendilerine dusman oluverir, onların ibadetlerini de inkar ederler |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)
Onlara acık belgeler olarak ayetlerimiz okundugu zaman, o kufre sapanlar kendilerine gelmis olan hak icin, “Bu, apacık bir buyudur” derler |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ ۖ كَفَىٰ بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۖ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (8)
Yoksa; “Onu uydurdu mu?” diyorlar. De ki: "Eger onu uydurmussam, Allah'tan bana (gelecek) olan hic bir seye (karsı) malik olamazsınız. O, sizin onun hakkında soylediklerinizi cok daha iyi bilir. Benimle sizin aranızda sahit olarak o yeter. O; cok bagıslayıcıdır, cok merhametlidir |
قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (9)
De ki: "Ben, rasullerin ilki degilim. Bana ve size neler yapılacak bilmiyorum. Ben, ancak bana vahyedilene tabi oluyorum. Ben, apacık bir uyarıcıdan baska bir sey degilim |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
De ki: “Soyleyin bakalım; eger (bu Kur'an) Allah katından ise, siz de onu inkar etmisseniz, Israilogulları'ndan bir sahit de bunun bir benzerine sahitlik edip iman etmisse ve siz de (iman etmeyerek) buyukluk taslamıssanız (o zaman bu buyuk zulum ve kufur degil midir?) Suphesiz Allah, zalim topluma hidayet etmez |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ (11)
Kafirler, iman edenler hakkında; "Bu is bir hayır olsaydı, (bu hayra uymakta) onlar bizi gecemezlerdi. Oysa onlar, onunla hidayete eremediklerinden dolayı bu, eski bir yalandır." derler |
وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِينَ (12)
Ondan once, oncu/ornek ve rahmet olan Musa’nın kitabı vardı. Bu (Kur'an) da, zulmedenleri uyarmak ve iyilik yapanlara mujde olmak uzere Arap lisanıyla indirilmis, dogrulayıcı bir kitaptır |
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (13)
“Rabbimiz Allah’tır” deyip sonra da dosdogru istikamet uzere olanlara bir korku yoktur. Onlar uzulmeyeceklerdir |
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (14)
Onlar Cennet ehlidirler. Yapmakta olduklarına karsılık orada ebedi kalacaklardır |
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي ۖ إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (15)
Biz; insana, anne ve babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi onu gucluk icinde tasımıs ve guclukle dogurmustur. Onun tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulug cagına ulastıgı ve kırk yasına eristigi zaman: "Rabbim! Bana, ana-babama verdigin nimetine sukretmemi, razı olacagın salih amelleri yapmamı bana ilham et. Benim icin soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım." dedi |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ ۖ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (16)
Iste onlar o kimselerdir ki, onlardan islediklerinin (amellerinin) en guzelini kabul ederiz, onların gunahlarını bagıslarız. Onlar Cennetlikler arasındadırlar. Kendilerine yapılan vaat, kendilerine yapılagelen dogru bir vaaddir |
وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (17)
Anne ve babasına; "Of be! Siz de, benden once nice nesiller gelip gecmis iken beni yeniden diriltip, (kabrimden) cıkartılmakla mı tehdit ediyorsunuz?" diyen kimseye, anne ve babası Allah'tan isteyerek; "Yazıklar olsun sana! Iman et, suphesiz Allah’ın vaadi haktır." (derler. O ise:) "Bu, oncekilerin masallarından baska bir sey degildir." diye cevap verir |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (18)
Iste onlar; cinlerden ve insanlardan, kendilerinden once gelip gecmis toplumlar arasında haklarında (azap) sozu gerceklesmis olanlardır. Onlar, husrana ugrayanlardır |
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۖ وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (19)
Herkesin, yaptıklarına gore dereceleri vardır. Herkese islediklerinin karsılıgı odenir ve kendilerine zulmedilmez |
وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (20)
Kafirler, atese sunuldugu gun: "Dunya hayatınızda butun iyiliklerinizi yitirdiniz. Onlardan isteginiz gibi faydalandınız. Bugun ise, dunyada haksız yere buyuklenmeniz ve fasıklık yapmanız sebebiyle alcaltıcı bir azap ile cezalandırılacaksınız." denir |
۞ وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (21)
Ad kavminin kardesini (Hud'u) an! Zira o, kendinden once ve sonra uyarıcıların da gelip gectigi Ahkaf bolgesindeki kavmine: "Allah'tan baskasına ibadet etmeyin. Ben sizin buyuk bir gunun azabına ugramanızdan korkuyorum." demisti |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (22)
Onlar da: "Bizi, ilahlarımızdan dondurmek icin mi geldin? Eger dogru sozlulerden isen bizi tehdit ettigin seyi haydi bize getir." demislerdi |
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ (23)
O da: "Ilim ancak Allah’ın yanındadır. Ben size benimle gonderilenleri teblig ediyorum, fakat ben sizin cahillik eden bir topluluk oldugunuzu goruyorum." dedi |
فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (24)
Nihayet onu, vadilerine dogru yayılan bir bulut seklinde gorunce: "Bu bize yagmur yagdıracak yaygın bir buluttur." dediler. Hayır! O, sizin acele gelmesini istediginiz seydir. Icinde acı azap bulunan bir ruzgardır |
تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَىٰ إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (25)
O (ruzgar), Rabbinin emriyle her seyi yıkar, mahveder. Nitekim (o kasırga gelince) onların evlerinden baska bir sey gorulmez oldu. Iste biz, suc isleyen toplumu boyle cezalandırırız |
وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (26)
Andolsun, size vermedigimiz imkanı/gucu onlara vermistik. Kendilerine kulaklar, gozler ve kalpler vermistik. Fakat kulakları, gozleri ve kalpleri kendilerine bir yarar saglamadı. Cunku Allah’ın ayetlerini inatla inkar ediyorlardı. Alaya aldıkları sey onları kusattı |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَىٰ وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (27)
Andolsun, biz cevrenizdeki memleketleri de yok ettik ve onlara ayetleri tekrar tekrar acıkladık. Belki donerler diye |
فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً ۖ بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ ۚ وَذَٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (28)
Allah'tan baska kendilerine yakınlık saglamak icin ilah edindikleri seyler, kendilerine yardım etselerdi ya! Aksine onlardan uzaklastılar. Cunku o, onların uydurdugu kendi yalanlarıdır |
وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا ۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَىٰ قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ (29)
Hani cinlerden bir grubu, Kur’an'ı dinlemeleri icin sana yoneltmistik. Kur’an'ı dinlemeye hazır olunca (birbirlerine); "Susup, dinleyin!" demisler, Kur'an'ın okunması bitince uyarıcılar olarak kavimlerine donmuslerdi |
قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ مُّسْتَقِيمٍ (30)
Onlara soyle demislerdi: "Ey kavmimiz! Biz; Musa’dan sonra indirilen, kendisinden oncekini tasdik eden, hakka ve dosdogru yola hidayet eden bir kitap dinledik |
يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (31)
Ey kavmimiz! Allah'ın davetcisine uyun. Ona iman edin ki, Allah da sizin gunahlarınızı bagıslasın ve sizi acı bir azaptan korusun |
وَمَن لَّا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءُ ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (32)
Kim Allah'a davet edene icabet etmezse artık o, yeryuzunde (Allah'ı) aciz bırakıcı degildir ve onun O'ndan baska velileri de yoktur. Iste onlar, apacık bir sapıklık icindedirler |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ ۚ بَلَىٰ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (33)
Gormediler mi ki gokleri ve yeri yaratan ve bunları yaratmakla yorulmayan Allah, oluleri diriltmeye de guc yetirir? Evet, suphesiz O her seye guc yetirendir |
وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (34)
Kufre sapanlar atese sunuldukları gun; “Bu gercek degil miymis?” denir. Onlar; “Evet! Rabbimize andolsun ki gercekmis.” derler. Allah; “Oyle ise kufretmekte olduklarınızdan dolayı azabı tadın!” der |
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ ۚ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ ۚ بَلَاغٌ ۚ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ (35)
(Ey Muhammed!) Rasullerden buyuk azim sahiplerinin sabrettigi gibi sen de sabret ve hunlar icin acele etme. Onlar tehdit edildikleri azabı gordukleri gun, sanki dunyada gunduzun bir anından baska kalmadıklarını sanırlar. Bu bir bildiridir. Ancak yoldan cıkmıs olan topluluk helak edilir |
