حم (1)
ဟာ၊ မီမ်။ |
تَنزِيلٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (2)
ဤ (အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များပါဝင်သည့်) ကျမ်းတော်သည် အရာခပ်သိမ်းအပေါ် အစဉ် ကရုဏာထားတော်မူသော အနန္တကရုဏာရှင်၊ အားလုံးအပေါ်မပြတ်မစဲ သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင်ထံတော်မှ အလီလီ ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူခြင်းဖြစ်၏။ |
كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (3)
ဤကျမ်းတော်သည် အသိပညာနှင့်အတွေးအခေါ်ရှိပြီး သိနားလည်သောလူမျိုးအတွက် ယင်း၏အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များကို အရဗ်ဘာသာစကားဖြင့် အသေးစိတ်စီစဉ်ကျနစွာ ရှင်းလင်းစေတော်မူ သော ကုရ်အာန်ကျမ်းတော်မြတ်ပင် ဖြစ်၏။ |
بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (4)
(သက်ဝင်ယုံကြည်၍ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် ဘဝဆောက်တည်သူတို့အတွက်) သတင်းကောင်းအဖြစ်လည်းကောင်း၊ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား ချိုးဖောက်ကျူးလွန်သူတို့အတွက်) သတိပေးနှိုးဆော်မှုအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူခြင်းဖြစ်သော်လည်း သူတို့အနက် အများစုသည် မျက်နှာလွှဲကျောခိုင်းနေကြသောကြောင့် (နားပင်းနေသူများပမာ) ကြားနာကြသည် မဟုတ်ပေ။ |
وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ (5)
ထို့ပြင် သူတို့က “ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးများကို ထို (ကျမ်းတော်) ဘက်သို့ သင်က ကျွန်ုပ်တို့အား ဖိတ်ခေါ် ခြင်း (ဖြင့် သွန်သင်နေသောတရားကို ကြားနာနားလည်ခြင်း) မှ အကာအကွယ်အတွင်း၌ ဖုံးအုပ်ထားကြပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏နားများ၌လည်း အဖုံးအကာဖြင့်ကာထား၏။ အသင် (တမန်တော်) နှင့် (နောင်တမလွန်ဘဝကို မယုံကြည်သော) သူတို့စပ်ကြားဝယ် (အရာခပ်သိမ်းတို့၏ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်မှုသည် အရှင့်နိယာမတရားပေါ်အခြေခံကြောင်းကို လျစ်လျူရှုခြင်းဖြင့် ယုံကြည်နိုင်စွမ်း မရှိအောင်) မမြင်နိုင်သော အကာအဆီးကို ချထား၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ (သင့်လုပ်နိုင်စွမ်းနှင့်အညီ) သင်ပြုမူဆောင်ရွက်လော့။ ကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း (ကျွန်ုပ်တို့၏ရှိသမျှ စွမ်းအားဖြင့် အစွမ်းကုန်) ပြုမူလုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်နေသူများ ဖြစ်ကြ၏။ |
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ (6)
(အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား) “ဧကန်ပင်၊ သင်တို့၏ (ယုံကြည်ကိုးကွယ်ထိုက်သော) ကိုးကွယ်ရာအရှင်သည် တစ်ဆူတည်းသာ လျှင်ဖြစ်ကြောင်းကို ကျွန်ုပ်ထံ ဝဟီအမိန့်တော်ထုတ်ပြန်ချမှတ်၍ ပေးအပ်စေ တော်မူသော်လည်း ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့ကဲ့သို့ပင် (သေမျိုးဖြစ်သော) လူသားတစ်ဦးမျှသာလျှင် ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ သင်တို့သည် ထိုအရှင်မြတ်ဘက်သို့သာလျှင် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော လမ်းစဉ်ကို နာခံလိုက်လျက် မြဲမြံစွာ ရပ်တည်ကြလော့။ ထို့ပြင် သင်တို့၏ချွတ်ချော်မှားယွင်းမှုများအတွက်လည်း ထိုအရှင်မြတ်ထံတော်၌ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပန်ကြားကြလော့။ စင်စစ်မှာမူကား (တစ်စုံတစ်ရာကို ထိုအရှင်မြတ်နှင့်) တွဲဖက်နှိုင်းယှဉ်၍ ယုံကြည်ကိုးကွယ်သူတို့အတွက် (ကြီးမားစွာ ပျက်စီးစေမည့်) ဒုက္ခ လှလှ ရှိပါစေ။” ဟု ဟောပြောလော့။ |
الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (7)
ထိုသူတို့သည် ဇကာသ် (တရားတော်အရ ဆင်းရဲချို့တဲ့သူတို့အတွက် စွန့်လှူပေးကမ်းရသော လူမှုဖူလုံကြေး) ကို ပေးဆောင်ကြသည် မဟုတ်သည့်အပြင် နောင်တမလွန်ဘဝကိုလည်း မယုံကြည်ငြင်းပယ်သူများပင် ဖြစ်ကြ၏။ |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (8)
သက်ဝင်ယုံကြည်၍ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် ဘဝဆောက်တည်သူတို့မူကား ဧကန်ပင်၊ သူတို့အတွက် မည်သည့်အခါမျှ ရပ်တန့်မည်မဟုတ်သော အတိုင်းအဆမဲ့ ဆုလဒ်များ အစဉ်အမြဲ ရှိ (စေတော်မူမည်ဖြစ်) ၏။ |
۞ قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ (9)
(အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား) သင်တို့သည် မြေကမ္ဘာအချိန်ကာလနှစ်ခုအတွင်း ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူခဲ့သောအရှင်မြတ်အား အမှန်ပင် မယုံကြည်သွေဖည်ငြင်းပယ်၍ (အရှင့်ဂုဏ်တော်များနှင့်ဆန့် ကျင်သော ကိုးကွယ်ရာများကို ထင်ရာစိုင်း ဖန်တီးလျက်) ထိုအရှင်မြတ်အတွက် ပြိုင်ဘက်တွဲဖက်များကို ကြံစည်ပြုလုပ်ကြလိုသလော။ ထိုအရှင်မြတ်သည်ပင် စကြဝဠာနှင့်လောကခပ်သိမ်းတို့ကို ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ဖွံ့ဖြိုးပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِينَ (10)
ထို့ပြင် ထိုအရှင်မြတ်သည် ယင်း (မြေကမ္ဘာ) ၌ တည်ငြိမ်ခိုင်မြဲသောတောင်များကို ယင်းထက်ဝယ် ဖြစ်ပေါ်စေတော်မူ၍ ကျေးဇူးတော်များပွားများစေတော်မူခြင်းဖြင့် ကျက်သရေမင်္ဂလာရှိစေ ယင်းထဲတွင် (ရာသီ) ကာလလေးခု၌ (အရှင့်ထံတော်မှ) တောင်းခံရယူလိုသူတို့အတွက် (လိုက်ဖက်မျှတ၍ အရေးပါသော လိုအပ်ချက်အားလုံးကို ဖြည့်ဆည်းစေမည့်) ယင်း၏ရိက္ခာအထောက်အပံ့များကို မျှမျှတတ တိုင်းတာသတ်မှတ်ထားတော်မူ၏။ |
ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (11)
ထို့နောက် ထိုအရှင်မြတ်သည် (အရှင့်ဉာဏ်တော်အနန္တဆန္ဒတော်တန်ခိုးတော်နှင့်ကျေးဇူးတော်ဖြင့်) တိမ်၊ အခို့အငွေ့အဆင့်သာရှိသော မိုးကောင်းကင်ဘက်သို့ စီမံညွှန်ကြားတော်မူရန် ဦးတည်တော်မူ၍ ယင်း (မိုး ကောင်းကင်) နှင့်မြေကမ္ဘာတို့အား “သင်တို့ လိုလိုလားလား နာခံလိုသည်ဖြစ်စေ၊ မလိုလားမနှစ်သက်၍ ဖြစ်စေ၊ (ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန်) လာကြလော့။ ဟု အမိန့်ပေးတော်မူရာ ယင်းတို့နှစ်ခုစလုံးက “ကျွန်ုပ်တို့သည် နာခံလိုသူများအဖြစ် ရောက်လာကြပါပြီ။” ဟု လျှောက်ထားကြ၏။ |
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا ۚ وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (12)
ထို့နောက် ထိုအရှင်မြတ်သည် (တိမ်အခို့အငွေ့အဆင့်နှင့်ဒြပ်စင်များအဖြစ် ရှိနေသော) မိုးကောင်းကင်ခုနစ်ထပ် (ခုနှစ်ဆက်) ကို ကာလနှစ်ခုအတွင်း အပြီးသတ် ပုံဖော်စေတော်မူပြီး အာကာသကောင်းကင်တိုင်းအား ယင်း၏တာဝန်အရေးကိစ္စတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အမိန့်တော်ထုတ်ပြန်ချမှတ်ပေးတော်မူ၏။ ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်သည် အနီးဆုံးကောင်းကင်ဖြစ်သော လောကီကောင်းကင်ယံကို မီးအိမ် (ကြယ်နက္ခတ်တာရာ) များနှင့်အစောင့်အကြပ်များဖြင့် လှပတင့်တယ်စွာ အလှတန်ဆာဆင်ယင်ထားတော်မူပြီး ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်ထားတော်မူ၏။ (လူသားတို့အား ဂုဏ်ဩဇာများချီးမြှင့်တော်မူသကဲ့သို့ အရာခပ်သိမ်းအားလုံး အပေါ် လည်း) အရှင့်ဘုန်းတန်ခိုးဖြင့် နိုင်နင်းလွှမ်းမိုးတော်မူသောအရှင်၊ အရာခပ်သိမ်းတို့ကို အကြွင်းမဲ့ သိနေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ (တက်ဒီးရ် စီမံခန့်ခွဲမှုဆိုင်ရာ စည်းဘောင်နိယာမတော်များကို) စီရင်ချမှတ်သတ်မှတ်ပြဌာန်း ခြင်းသည် ထိုနည်းအတိုင်းပင် ဖြစ်၏။ |
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ (13)
သို့ပါလျက် အကယ်၍ သူတို့သည် (အရှင့်စီမံခန့်ခွဲမှုဆိုင်ရာ စည်းဘောင်နိယာမတော်များနှင့်စီရင်ချ မှတ်သတ်မှတ်ပြဌာန်းချက်များမှ) မျက်နှာလွှဲ ကျောခိုင်းကြလျှင် (အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား) “ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အား အားဒ်နှင့်ဆမူးဒ်လူမျိုးတို့ (အပေါ် ပြစ်ဒဏ်အဖြစ် ဆိုက်ရောက်ခဲ့သော ခပ်အုပ်အုပ်မြည် ဟည်းသည့်) တော်လည်းမိုးခြိမ်းသံကြီးအကြောင်း သင်တို့အား သတိပေးနှိုဆော်နေခြင်းသာ ဖြစ်၏။” ဟု ဟော ပြောလော့။ |
إِذْ جَاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ قَالُوا لَوْ شَاءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (14)
(အာဒ်နှင့်ဆမူဒ်လူမျိုးဖြစ်ကြသော) ရစူလ်တမန်တော်များသည် သူတို့ထံသို့ သူတို့၏ရှေ့မျိုးဆက်မှ လည်းကောင်း၊ သူတို့နောက်မျိုးဆက်မှလည်းကောင်း၊ (သူတို့အား သွန်သင်ရန် ထင်ရှားမြင်သာသောသက်သေ လက္ခဏာတော်နှင့်တကွ နည်းမျိုးစုံဖြင့် ချဉ်းကပ်လျက်) ရောက်ရှိလာပြီးလျှင် ''အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှအပ အခြား မည်သည့်တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ ဆည်းကပ်ကိုးကွယ်ခြင်း မပြုကြလေနှင့်။” (ဟု ဟောကြားသည့်အခါ) သူတို့က ကျွန်ုပ်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူပါလျှင် အမှန်ပင်၊ မလာအီကာကောင်းကင်စေတမန်များကို အမှန်ပင် စေလွှတ်တော်မူခဲ့မည်ဖြစ်ပေရာ ဧကန်မလွဲ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်တို့နှင့်အတူ စေလွှတ်စေပါးခြင်း ခံရသောအရာ (အမိန့်ပညတ်ချက်များ) ကို မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်သူများ ဖြစ်ကြ၏။” ဟု ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (15)
သို့ဖြစ်ပေရာ၊ အာဒ်လူမျိုးတို့မူကား မြေကမ္ဘာ (၏တိုင်းပြည်ဒေသ) တွင် အမှန်တရားသစ္စာ (လူ့အခွင့်အရေးအားလုံး) နှင့်ဆန့်ကျင်၍ သစ္စာမဲ့စွာဖြင့် ဘဝင်မြင့်မောက်မာပလွှားလျက် (လူတို့အား မတရား ဖိနှိပ်ညှင်း ပန်းကြကာ) “ကျွန်ုပ်တို့ထက် အင်အားဩဇာအာဏာ ပိုမို၍သာလွန် မြင့်မြတ်သူ မည်သူရှိသနည်း။”ဟု ပြောဆို ခဲ့ကြ၏။ ဧကန်ပင်၊ သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသော အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သူတို့ထက် တန်ခိုး ဩဇာအာဏာ ပိုမို၍ သာလွန်မြင့်မြတ်တော်မူကြောင်း သူတို့ မတွေ့မြင် မဆင်ခြင် မသုံးသပ် ကြလေသလော။ သူတို့သည် ငါအရှင်မြတ်၏အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဇွဲနပဲကြီးစွာဖြင့် ရုန်းကန်ငြင်း ပယ်နေခဲ့ကြလေ၏။ |
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ (16)
ထိုသို့ငြင်းပယ်ကြသောကြောင့် ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့၏လောကီဘဝသက်တမ်း၌ အရှက်ရဂုဏ် အသရေနိမ့်ကျစေသည့် ပြစ်ဒဏ်ဒဏ်အား မြည်းစမ်းစေတော်မူရန်အလို့ငှာ ကျက်သရေမင်္ဂလာကင်းမဲ့သည့်ကပ် ဘေးကာလတွင် ခက်ထန်သော လေပြင်းမုန်တိုင်းကို သူတို့အပေါ် စေလွှတ်တော်မူခဲ့၏။ ထို့ပြင် နောင်တမလွန် ဘဝ၏ပြစ်ဒဏ်မူကား သာပို၍ပင် အရှက်ရစေမည့် ပြစ်ဒဏ် ဖြစ်ရုံသာမက သူတို့သည် (မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏) ကူညီစောင်မခြင်းခံကြရမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ |
وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (17)
ထို့ပြင် ဆမူဒ်လူမျိုးတို့မူကား အမှန်စင်စစ် ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့အား တရားလမ်းမှန်ကို ညွှန်ပြတော် မူခဲ့သော်လည်း သူတို့သည် တရားလမ်းမှန် (အတိုင်းလျှောက်ကိုခြင်း) ထက် (အသိတရား၌ အမှောင်ချထား လျက်) အကန်းဘဝကိုသာ ပိုမို၍ နှစ်သက်မြတ်နိုးခဲ့ကြ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ သူတို့အား သူတို့၏ဆည်းပူးရှာမှီးခဲ့ကြသည့် (မကောင်းမှုအကုသိုလ်များ) အတွက်ကြောင့် (ခပ်အုပ်အုပ်မြည်ဟည်းသည့်) တော်လည်းမိုးခြိမ်း သံကြီးသည် ဂုဏ်အသရေ နိမ့်ကျစေသော ပြစ်ဒဏ်အဖြစ်ရောက်ရှိစေလျက် ဖမ်းဆီးအရေးယူတော်မူ၏။ |
وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (18)
သို့ရာတွင် ငါအရှင်မြတ်သည် သက်ဝင်ယုံကြည်၍ (ငါအရှင်မြတ်အား) စိုးရွံ့ထိတ်လန့် (လျက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံး) ကြသောသူတို့ကိုမူကား ကယ်တင်လွတ် မြောက်စေတော်မူခဲ့၏။ |
وَيَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاءُ اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (19)
ထို့ပြင် (အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား သတိပေးလော့။) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ရန်သူများသည် (ရှင်ပြန်ထမြောက်၍) ငရဲမီးဘက်သို့ စုရုံးခေါ်ဆောင်ခြင်းခံကြရမည့်နေ့တွင် သူတို့သည် အစီအရီ တန်းစီစေ လျက် စုဝေးစေတော်မူမည်။ |
حَتَّىٰ إِذَا مَا جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (20)
နောက်ဆုံးတွင် သူတို့သည် ယင်း (ငရဲမီး) အထိ ရောက်ရှိကြသောအခါ သူတို့၏နားများ (အကြားအာရုံ) သည်လည်းကောင်း၊ သူတို့၏မျက်စိများ (အမြင်အာရုံ) သည်လည်းကောင်း၊ သူတို့၏အရေပြားများ (ထိတွေ့ခံ စားမှုအာရုံ) သည်လည်းကောင်း၊ သူတို့နှင့်ဆန့်ကျင်ကာ သူတို့၏ (လုပ်နေကျ) ပြုမူကျင့်ကြံသမျှနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သက်သေခံကြပေမည်။ |
وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا ۖ قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (21)
(ထိုအခါ) သူတို့က သူတို့၏အရေပြားများ (ထိတွေ့ခံစားမှုအာရုံ) အား ''သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့် ဆန်ကျင်၍ အဘယ်ကြောင့် သက်သေထွက်ဆိုကြသနည်း။'' ဟု မေးမြန်းကြပေမည်။ ယင်းတို့က “(အသံထွက် သည့်) အရာခပ်သိမ်းတို့ကို စကားပြောဆိုစေတော်မူသော အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည်ပင် ကျွန်ုပ်တို့အား စကား ပြောဆိုစေတော်မူ၏။ စင်စစ်သော်ကား သင်တို့အား ပထမဆုံးအကြိမ် ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသော ထိုအရှင်မြတ်သည်ပင် သင်တို့ကို ထိုအရှင်မြတ်ထံတော်သို့ပင် ပြန်လည် ဦးလှည့်ရောက်စေတော်မူ၏။” ဟု ဖြေဆိုခဲ့ကြ၏။ |
وَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَن يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ (22)
စင်စစ်သော်ကား သင်တို့သည် သင်တို့၏နားများ (အကြားအာရုံ) ကိုလည်းကောင်း၊ သင်တို့၏မျက်စိများ (အမြင်အာရုံ) ကိုလည်းကောင်း၊ သင်တို့၏အရေပြားများ (ထိတွေ့ခံစား မှုအာရုံ) ကိုလည်းကောင်း၊ သင်တို့နှင့်ဆန့်ကျင်၍ သက်သေခံကြမည်ကို စိုးရိမ်ကာ (သက်သေမခံနိုင်ကြရန် သင်တို့အပေါ်) ဖုံးကွယ်ရန် ရှာကြံနိုင်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ သို့ရာတွင် သင်တို့သည် သင်တို့ပြုမူကျင့်ကြံသည်တို့အနက်မှ များစွာသောအချက်အလက် တို့ကို အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် သိတော်မူသည်မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ကြ၏။ |
وَذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ (23)
ထို့ပြင် သင်တို့သည် သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်နှင့်ပတ်သက်၍ ထင်မြင်ယူဆခဲ့ကြသော ထိုထင်မြင်ယူဆချက်သည်ပင်လျှင် သင်တို့အား ကျွမ်းထိုး မှောက်ခုံ ဖျက်ဆီးစေခဲ့၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ သင်တို့သည် ပျက်စီးဆုံးရှုံးရသူများအနက်မှပင် ဖြစ်ခဲ့ကြ၏။ |
فَإِن يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ ۖ وَإِن يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِينَ (24)
သို့ဖြစ်ရာ အကယ်၍ သူတို့သည် (ထိုပျက်စီးဆုံးရှုံးမှု အပေါ်၌) သည်းခံကြံ့ခိုင်မှုရှိသည်ဖြစ်စေ၊ (သည်းခံကြံခိုင်မှု မရှိသည်ဖြစ်စေ၊) ယင်းသည်ပင် သူတို့၏ထာဝရနေထိုင်ရာဌာနပင် ဖြစ်၏။ (အချိန်နှောင်းခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့် အတွက်) အကယ်၍ သူတို့သည် ဂုဏ်ပေးမှုရယူ (လိုသည့် ပြစ်ဒဏ်မှ လွတ်မြောက်ခွင့်တောင်းခံ) သော်ငြားလည်း သူတို့သည် (ကယ်တင်ခြင်းခံရလျက်) ဂုဏ်ပေးမှုကို ရရှိကြမည် မဟုတ်ပေ။ |
۞ وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُم مَّا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (25)
(မယုံကြည်မှုနှင့်မကောင်းမှုအကုသိုလ်များကို ဦးစားပေးနှစ်သက်မြတ်နိုးမှုကြောင့် အကျိုးဆက်အဖြစ်) ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့မတိုင်မီ လွန်လေပြီးသော လူသားနှင့်ဂျင်န် အသိုင်းအဝိုင်းများအနက်မှ အသိုင်းအဝိုင်း အချို့၌ (အရှင့်ပြစ်ဒဏ်ဆိုင်ရာ) ကတိစကားတော်အား သူတို့အပေါ် မျှတမှန်ကန်စွာ အတည်ဖြစ်စေတော်မူ သကဲ့သို့ပင် သူတို၏ရှေ့မျိုးဆက်များနှင့်နောက်မျိုးဆက်တို့အတွက်လည်း (သူတို့၏လွတ်လပ်သောဆန္ဒအရ မကောင်းမှုကို ပိုမိုနှစ်သက်၍ ရည်ရွယ်ဆောင်ရွက်ခြင်းကြောင့် စေတန်မကောင်းဆိုးဝါး၏ပင်ကိုယ်စရိုက်ရှိ နေသော) မိတ်ဆွေအပေါင်းအဖော်များကို သူတို့အတွက် သူတို့၏အမြင်၌ အားကျစရာ နှစ်သက်မက်မောစရာဖြစ်အောင် တင့်တယ်စေတော်မူရန် အတည်ပြုပြဌာန်းတော်မူ၏။ ဧကန်စင်စစ်၊ သူတို့သည် ဆုံးရှုံးပျက်စီးရသူများပင် ဖြစ်ကြ၏။ |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ (26)
စင်စစ် မယုံကြည်သူ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို သွေဖည်ငြင်းဆန်သူ) သူတို့က ''သင်တို့သည် ဤကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်ကို နားမထောင်ကြလေနှင့်။ (ဖြစ်နိုင်လျှင် ထိုကျမ်းတော်၏သတင်းစကား လူတို့ နားထဲ မရောက်နိုင်အောင် ယင်းကို ဖတ်ရွတ်ဟောကြားစဉ်) ထို၌ ပွတ်လောရိုက်ဆူညံကြလော့။ သို့မှသာလျှင် သင်တို့သည် လွှမ်းမိုးအောင်နိုင်ကြမည်။”ဟု လှုံ့ဆော်ပြောဆိုကြ၏။ |
فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِيدًا وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (27)
သို့ဖြစ်ပေရာ ငါအရှင်မြတ်သည် မယုံကြည်သူ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို သွေဖည်ငြင်းဆန်သူ) သူတို့အား ပြင်းထန်စူးရှသော ပြစ်ဒဏ်ကို မုချဧကန်ပင် မြည်းစမ်းစေတော်မူပေမည်။ ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့အား သူတို့၏အဆိုးဆုံးပြုမူကျင့်ကြံမှုများနှင့်အညီ တုံ့ပြန်ပေးဆပ်စေတော်မူမည်။ |
ذَٰلِكَ جَزَاءُ أَعْدَاءِ اللَّهِ النَّارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ ۖ جَزَاءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (28)
ထိုကဲ့သို့ပင် ငရဲမီးသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ရန်သူများဖြစ်ကြသော (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို သွေဖည်ငြင်းဆန်) သူတို့၏ပေးဆပ်မှုပင် ဖြစ်၏။ သူတို့အတွက် ထို (ငရဲဘုံ) ၌ အစဉ်ထာဝရ အိမ်ဗိမာန် နေထိုင်ရာဌာနသည် ရှိနေ၏။ သူတို့သည် ငါအရှင်မြတ်၏အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ခေါင်း မာမာဖြင့် ငြင်းပယ်လေ့ရှိခဲ့ကြသောကြောင့် ထိုက်တန်သောပေးဆပ်မှုပင် ဖြစ်၏။ |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا اللَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ (29)
(ငရဲဘုံသို့ဝင်ကြစဉ်) မယုံကြည်သူ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို သွေဖည်ငြင်းဆန်သူ) သူတို့က ''အို၊ ကျွန်ုပ်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ် ဂျင်န်(န်)နှင့်လူသားတို့ အနက်မှ ကျွန်ုပ်တို့အား လမ်းလွဲစေခဲ့ကြသူများကို သိသာထင်ရှားစေ၍ ပြတော်မူပါ။ သူတို့နှစ်မျိုးစလုံးအား ကျွန်ုပ်တို့၏ခြေထောက်များအောက်သို့ ရောက်စေလျက် ဂုဏ်အသရေအယုတ်ညံ့ဆုံး အနိမ့်ဆုံးအဆင့်ဝင်များမှ ဖြစ်စေတော်မူပါ။” ဟု ဆုတောင်းကြလိမ့်မည်။ |
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (30)
ဧကန်ပင်၊ ''ကျွန်ုပ်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်မှာ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ပင် ဖြစ်တော်မူ၏။'' ဟု ပြောဆိုကြပြီးနောက် (သူတို့၏ယုံကြည်မှု၊ လုပ်ရပ်၊ အတွေးအခေါ်များနှင့်ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောလမ်းစဉ်အတိုင်းသာ အခိုင်အမာ) ရပ်တည်ကြသူတို့မူကား သူတို့အပေါ် မလာအီကာ စေတမန်များ ဆင်းသက်စေတော်မူ၍ (စိတ်နှလုံး အေးချမ်းစေမည့် နှစ်သိမ့်စကားအဖြစ်) ''သင်တို့သည် စိုးရိမ်ကြောင့်ကြခြင်း မရှိကြလေနှင့်။ ဝမ်းနည်းပူဆွေးခြင်းလည်း မရှိကြလေနှင့်။ သင်တို့အတွက် ကတိထားတော်မူသည့် သုခဥယျာဉ်နှင့်စပ်လျဉ်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖွယ်ရာ သတင်းကောင်း လက်ခံရယူကြလော့။ |
نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31)
ကျွန်ုပ်တို့သည် လောကီဘဝသက်တမ်း၌သာမက နောင်တမလွန်၌လည်း သင်တို့၏ယုံကြည် စိတ်ချရသော စေတနာထားသူ မိတ်ဆွေမဟာမိတ်များပင် ဖြစ်ကြ၏။ ထို့ပြင် သင်တို့အတွက် ထို (သုခဥယျာဉ်) ၌ သင်တို့၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်း ဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) များက အလိုဆန္ဒရှိသောအရာဟူသမျှ ရှိကြမည် ဖြစ်သည့်အပြင် သင်တို့အတွက် ထို (သုခဥယျာဉ်) ၌ သင်တို့တောင်းဆိုသော အရာဟူသမျှတို့သည်လည်း ရှိကြပေမည်။ |
نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِيمٍ (32)
(လူ့စွမ်းရည်မတိမ်ကောရလေအောင် စည်းမျဉ်းတော်များကို ချမှတ်ပေးတော်မူပြီး ယင်းတို့ကို မတော်တဆ ကျူးလွန်ချိုးဖောက်မိသူတို့အား) အလွန်ပင် လွှတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးတော်မူသောအရှင်၊ အားလုံးအပေါ် အစဉ် သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင်ထံတော်မှ ပျူပျူငှာငှာ ဧည့်ကြိုတောမူသည့် လက်ဆောင်မွန်ပင် ဖြစ်၏။ |
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33)
(သူတစ်ပါးတို့အား) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ဘက်တော်သို့ ဖိတ်ခေါ်သည့်ပြင် (ကိုယ်တိုင်လည်း) ဖြောင့်မတ် မှန်ကန်သောပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် သီလဆောက်တည်လျက် “ကျွန်ုပ်တို့သည် (ကိုယ်စိတ်နှလုံးကို အရှင့်ထံ ပုံအပ်၍ ငြိမ်းချမ်းရေးလိုလားသော) မွတ်စလင်များအနက်မှပင် ဖြစ်ကြ၏။” ဟု ပြောဆိုခြင်းထက် (အရာရာကို အကောင်းဆုံး ဖြစ်စေလိုသောစေတနာဖြင့်) အကောင်းဆုံးပြောဆိုသူ မည်သူရှိမည်နည်း။ |
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34)
ကောင်းမှုနှင့်မကောင်းမှုတို့သည် (ထပ်တူထပ်မျှ) တူညီကြသည် မဟုတ်ပေ။ (အရာရာကို အကောင်းဆုံး ဖြစ်စေလိုသည့် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်) ကောင်းမှုဖြင့် ခုခံတွန်းလှန်လော့။ သို့ဖြစ်လျှင် သင်နှင့်မလိုမုန်းထားစိတ်ရှိသူတို့ကြားတွင် ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေအရင်းကဲ့သို့ ဖြစ်လာပေမည်။ |
وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35)
(ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော လမ်းစဉ်အတိုင်း ဘဝတည်ဆောက်ရာတွင် ကြုံလာသမျှ ဒုက္ခအခက်အခဲများ နှင့်စေတန်မကောင်းဆိုးဝါး၏ကို) ခန္တီသည်းခံကြံ့ခိုင်မှုမြဲမြံသူတို့မှအပ (အခြားမည်သူမျှ) ထို (ကောင်းမှုဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် တွန်းလှန်နိုင်စွမ်း) ကို ချီးမြှင့်ခြင်း မခံရပေ။ ယင်းကို ချီးမြှင့်ခြင်းခံရခြင်းသည် (ကောင်းမှုဖြင့် ပြီးပြည့်စုံသော လူသားဖြစ်ခြင်းဆိုင်ရာ) ကြီးကျယ်လှစွာသော ဝေစုဝေပုံကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူသာ ဖြစ်၏။ |
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (36)
ထို့ပြင် အကယ်၍ စေ့ဆော်လှုံ့ဆော်မှုတစ်စုံတစ်ရာသည် စေတန်မကောင်းဆိုးဝါးထံမှ အသင့်အားစေ့ ဆော်လှုံ့ဆော်လာလျှင် အသင်သည် မဆိုင်းမတွ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံ (တော်မှ အကာအကွယ်ရရန်) ခိုလှုံခွင့် တောင်းခံလော့။ ဧကန်မလွဲ၊ ထိုအရှင်မြတ်သည်သာလျှင် (အရာခပ်သိမ်းတို့၏အသံအလုံးစုံကို) အကြွင်းမဲ့ ကြားနေတော်မူသောအရှင်၊ အရာခပ်သိမ်းကို သိနေတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (37)
အမှန်သော်ကား ညနှင့်နေ့တို့သည်လည်းကောင်း၊ နေနှင့်လတို့သည်လည်းကောင်း၊ ထိုအရှင် မြတ်၏အာ ယာသ်သက်သေလက္ခဏာတော်တို့အနက်မှ ဖြစ်ကြ၏။ (သို့ဖြစ်ပေရာ) သင်တို့သည် နေကိုလည်းကောင်း၊ လကိုလည်းကောင်း၊ (ပူဇော်ပသ ဆည်းကပ်) ကိုးကွယ်ပျပ်ဝပ်ဦးချခြင်း မပြုကြလေနှင့်။ ယင်း (နေ၊ လ၊ အပါအ ဝင် စကြဝဠာခပ်သိမ်း) တို့ကို ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသောအလ္လာဟ်အရှင်မြတ် တစ်ဆူတည်းကိုသာလျှင် နာခံကိုးကွယ်၍ ပျပ်ဝပ် ဦးချလော့။ |
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ۩ (38)
သို့ရာတွင် အကယ်၍ သူတို့သည် (သူတို့အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်တစ်ဆူတည်းကို မနာခံမကိုးကွယ်နိုင်လောက်အောက်ပင်) မာန်မာနထောင်လွှားကြလျှင်၊ အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေ တော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်ပါး၌ (မလာအီစေတမန်များ၊ လူသားနှင့်ဂျင်န်တို့အ နက်မှ စိတ်ရင်းဖြူစင်သော အရှင့်အစေခံအမှုတော်ဆောင်များစွာတို့သည် နေ့ရောညပါ) ထိုအရှင်မြတ်သည် ချို့တဲ့မှု လုံးဝ ကင်းရှင်းတော်မူပြီး အနှိုင်းမဲ့ အရှင်ဖြစ်တော်မူခြင်း (မည်သည့်အရာကိုမျှ အကြောင်းမဲ့ ဖွဲ့စည်း ဖြစ်တည်စေတော်မမူခြင်းနှင့်ကိုးကွယ်ထိုက်သော ပကတိဂုဏ်တော်အားလုံးကိုပိုင် ဆိုင်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူခြင်းကြောင့်) သန့်ရှင်းစင်ကြယ်တော်မူကြောင်းကို ဂုဏ်တင်ပါ၏။ ထို့ပြင် သူတို့သည် ငြီးငွေ့ကြသည်ပင် မဟုတ်ပေ။ |
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ۚ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۚ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (39)
ထို့ပြင် မြေကမ္ဘာသည် (ခြောက်ကပ်၍ ညံ့ဖျင်းလျက်) ကျတ်တီးမြေဖြစ်သောအခါ ငါအရှင်မြတ်သည် ယင်းအပေါ် မိုးရေ ရွာသွန်းစေတော်မူသောကြောင့် ယင်းသည် (မိုးရေစိမ့်ဝင်လျက် အစေ့အညှောက်နှင့်အပင် မျိုးစုံ အသက်ဝင်) အစပျိုးဖြစ်ထွန်းလာရန် နိုးကြားပွတက်လာသည်ကို အသင်မြင်တွေ့ရခြင်းသည် ထိုအရှင်မြတ်၏အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များအနက်မှ ပင်ဖြစ်၏။ (သို့ဖြစ်ပေရာ) ဧကန်မလွဲ၊ ယင်းမြေကမ္ဘာအား (စိမ်းလန်းစိုပြေ၍ ပြန်လည်) ရှင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည်ပင်လျှင် ဧကန်မုချ၊ သူသေတို့အား ရှင်ပြန်ထမြောက်စေတော်မူမည့်အရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဧကန်စင်စစ်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းတို့အပေါ် (နိယာမစည်းမျဉ်းဩဇာတော်ဖြင့် လွှမ်းမိုးတော်မူ၍) စွမ်းဆောင် နိုင်တော်မူသောအရှင်မြတ်ပင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَن يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40)
ဧကန်စင်စစ်၊ ငါအရှင်မြတ်၏အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ (မူရင်းအနက် အဓိပ္ပာယ်မှ လွဲချော်စေရန်) လိုရာဆွဲ၍ မမှန်မကန် အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုသူတို့သည် ငါအရှင်မြတ် (၏သက်သေ လက္ခဏာတော်များ) မှ ဖုံးကွယ်နိုင်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ သို့ဖြစ်ပေရာ ငရဲမီးထဲ၌ ပစ်ချခြင်းခံရမည့်သူသည် ပိုမို၍ မြင့်မြတ်သလော။ သို့တည်းမဟုတ် ရှင်ပြန်ထမည့်နေ့တွင် ပူပင်သောကကင်းလျက် ဘေးကင်းလုံခြုံစွာ ရောက်လာသူသည် ပို၍ မြင့်မြတ်သလော။ သင်တို့သည် သင်တို့၏ဆန္ဒအလျောက် အလိုရှိရာကို ပြုမူကျင့်ကြံကြလော့။ ဧကန်မလွဲ၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် သင်တို့ ပြုမူဆောင်ရွက်သမျှကို အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူသောအရှင်မြတ်ပင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ (41)
ဧကန်ပင်၊ (ဆုံးမဩဝါဒများ ပါဝင်ပြီး) သတိရ တသ၍ ထုတ်ဖော်ဖွင့်ဟစရာဖြစ်သော (ကျမ်းတော်) သည် သူတို့ထံ ရောက်ရှိလာသောအခါ ယင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်ကြသူတို့သည် (ငရဲ မီးထဲသို့ ပစ်ချခြင်းခံရမည့်သူများ ဖြစ်ကြ၏)။ မုချဧကန်၊ ယင်း (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) သည် ကြီးကြယ်မြင့်မြတ်သော ကျမ်းတော်ပင် ဖြစ်၏။ |
لَّا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (42)
(မမှန်ကန်သောအချက်များ အတွေးအခေါ်မှား၊ မုသားနှင့်မိစ္ဆာတရား အစရှိသော) အမှားသည် ယင်း (ကျမ်းတော်မြတ်) ၌ ယင်း၏ရှေ့မှသာမက နောက်မှလည်း လာရောက်စွက်ဖက်နိုင်ခြင်း မရှိချေ။ ထိုကျမ်းတော် သည် (တရားစီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင်) အမြော်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောအရှင်၊ ချီးမွမ်းခြင်းနှင့်ကျေးဇူးတင်ခြင်း အလုံးစုံနှင့်ထိုက်တန်တော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်မှ အလီလီ ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူခြင်း ဖြစ်၏။ |
مَّا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (43)
(မယုံကြည်သူတို့က) အသင် (တမန်တော်) အား စွပ်စွဲပြောဆိုသမျှသည် အသင်မတိုင်မီ (စေလွှတ် တော်မူခဲ့သော) ရစူလ်တမန်တော်များအား ပြောဆိုစွပ်စွဲခဲ့ကြသည့်အတိုင်းမှအပ အခြားမဟုတ်ပေ။ ဧကန်မလွဲ၊ အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် အမှန်ပင် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ကို ပိုင်ဆိုင်တော်မူသောအရှင်၊ ပြင်းပြနာကျင်ဖွယ်စူးနစ်ပြစ်ဒဏ်ဖြင့် တုံ့ပြန်ခြင်းကို စိုးပိုင်တော်မူသောအရှင်မြတ်ပင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِكَ يُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (44)
စင်စစ် အကယ်၍သာ ငါအရှင်မြတ်သည် ကုရ်အာန်ကျမ်းမြတ်ကို အရဗီဘာသာစကားမဟုတ်သော အခြားဘာသာစကားဖြင့် စီမံဖြစ်စေတော်မူခဲ့လျှင် (ယခု မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်နေကြသော) သူတို့က “(ကျမ်းတော်မြတ်၏) အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်ကို အသေးစိတ် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကွဲပြားခြားစွာ ဖော်ပြစေလိုလျှင် အဘယ်ကြောင့် အာရဗီဘာသာစကားမဟုတ်ဘဲ အခြားဘာသာ စကားဖြင့် စီမံဖြစ်စေတော်မူ သနည်း။” ဟု စောဒကတက်ခဲ့လိမ့်မည်။ (အို၊ ရစူလ်တမန်တော် သူတို့အား “ထိုကျမ်းတော်၏ရည်ရွယ်ချက် နှင့်အစွမ်းသတ္တိသည် ဘာသာစကားသက်သက်ပေါ် ဘောင်ကန့်သတ်ထားသည် မဟုတ်ပေ။) ယင်းသည် သက်ဝင်ယုံကြည်သူအတွက် လမ်းညွှန်တော်နှင့် (သူတို့၏စိတ်နှလုံးများ၊ အတွေးအခေါ်များနှင့်ဆင်ခြင်တုံတရား အားလုံးနှင့်ဆိုင်သော) ဝေဒနာပျောက်ဆေးကြီးပင် ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သက်ဝင်ယုံကြည်ခြင်းမရှိကြသော သူတို့၏နားများ၌မူကား နားလေးနားထိုင်းမှုဝေဒနာသည် ရှိနေပြီး ယင်း (ကုရ်အာန်ကျမ်းတော်မြတ်) သည် သူတို့အတွက် မမြင်နိုင်သောအရာ ဖြစ်နေ၏။ သူတို့သည် မကြားမမြင်နိုင်လောက်အောင် ဝေးကွာသောအရပ်ဒေသမှ ဖိတ်ခေါ်ခြင်းခံကြရသူများပင် ဖြစ်ကြ၏။ |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (45)
ထို့ပြင် မလွဲဧကန်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) မူဆာအားလည်း ကျမ်းတော်ဒေသနာတော်ကို ချီးမြှင့်ပေးသနားတော်မူခဲ့ရာ ယင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍လည်း (အသင်တမန်တော်၏လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကဲ့သို့ပင်) ဝိရော ဓိဖြစ်သော သဘောကွဲလွဲမှု ဖြစ်စေခဲ့၏။ အမှန်စင်စစ် အကယ်၍ အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ််ထံတော်မှ ရှေ့ပြေးအမိန့်စကားတော်တစ်ရပ်သည် ရှိနှင့်ပြီး မဖြစ်ခဲ့လျှင် အမှန်ပင် သူတို့၏ကြား၌ စီရင်ဆုံးဖြတ်ပြီး ဖြစ်ခဲ့မည်။ ထို့ပြင် ဧကန်ပင်၊ (အရှင့်အမိန့်တော်ကို မယုံကြည် ကြသော) သူတို့သည် ယင်း (ရှေ့ပြေးနိမိတ်) နှင့်စပ်လျဉ်း၍ မယုံသင်္ကာဖြစ်စေလျက် ဒွိဟသံသယ၌ပင် ရှိနေကြ၏။ |
مَّنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (46)
မည်သူမဆို ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် သီလဆောက်တည်လျှင် သူ့နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ် ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) အကျိုးအတွက် ဖြစ်၏။ ထိုနည်းတူစွာ မည်သူမဆို မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကို ပြုမူကျင့်ကြံလျှင်လည်း (ယင်းကောင်းမှု၏ဆိုးကျိုးဆက်သည်) ယင်းနဖ်စ်အပေါ်၌သာ သက်ရောက် မည်ဖြစ်၏။ အမှန်စင်စစ် အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်သည် အရှင့်အစေခံ လူသားတို့အပေါ်ဝယ် မတရားပြုတော်မူသောအရှင် မဟုတ်ပေ။ |
۞ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ (47)
ရှင်ပြန်ထမည့် အချိန်ကာလနှင့်စပ်လျဉ်းသော အသိသည် ထိုအရှင်မြတ်ထံတော်သို့ပင် လွှဲအပ်ရပေ၏။ ထို့ပြင် အရှင့်ဉာဏ်တော်အနန္တက မသိဘဲ မည်သည့် သစ်သီးဝလံများပင်ဖြစ်စေ၊ ယင်းတို့၏ (အဖူး၊ အခွံ၊ အကာများ) မှ ထွက်ပေါ်လာသည် မဟုတ်သည့်အပြင် မည်သည့် အမ (အမျိုးသမီး) မျှ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခြင်းနှင့်သားဖွားခြင်းလည်း မရှိချေ။ ထို့ပြင် ထို (တမလွန်တရားစီရင်မည့်) နေ့တွင် ထိုအရှင်မြတ်သည် သူတို့အား ''ငါအရှင်မြတ်၏တွဲဖက်တုပြိုင်၍ ကိုးကွယ်ခဲ့ကြသော ကိုးကွယ်ရာများသည် (ယခုအခါ) အဘယ်မှာနည်း။'' ဟု ဟစ်ခေါ်မေးမြန်းတော်မူသောအခါ သူတို့က ''(ယနေ့) ကျွန်ုပ်အနက်မှ မည်သည့် သက်သေသက်ကန်မျှ မရှိပေ။” အရှင်မြတ်ထံ ဝန်ခံလျှောက်ထားကြပါ၏။'' ဟု ပြောဆိုကြပေမည်။ |
وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَدْعُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ (48)
စင်စစ်သော်ကား (ထိုနေ့တွင်) သူတို့ယခင်က ဟစ်ခေါ်တသ (ရှိခိုးပူဇော်) ကြသည်တို့သည် သူတို့ထံမှ လွှဲချောင်ပျောက်ကွယ်သွားကြပေမည်။ ထို့ပြင် သူတို့သည် သူတို့၌ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ရာဟူ၍လည်း မရှိကြောင်း ယုံကြည်သွားကြပေမည်။ |
لَّا يَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاءِ الْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ (49)
လူသားသည် ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ဆုတောင်းပန်ထွာခြင်းမှ ငြီးငွေ့သည်ဟူ၍ မရှိပေ။ သို့ရာတွင် အကယ်၍ ဆိုးကျိုးဘေးအန္တရာယ် တစ်စုံတစ်ရာသက်ရောက်ခဲ့သည်ရှိသော် ထိုအခါ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ် လျက် မျှော်လင့်ချက် လုံးဝ ကင်းသူ ဖြစ်လာလေ၏။ |
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَىٰ ۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (50)
သို့တစေလည်း သက်ရောက်ခဲ့သော ဆိုးကျိုးဘေးဒုက္ခတစ်စုံတစ်ရာ၏နောက်တွင် ငါအရှင်မြတ်သည် အရှင့်ထံတော်မှ ကရုဏာတော် (၏အရသာ) ကို မြည်းစမ်းစေတော်မူလျှင် ဧကန်ပင်၊ သူတို့သည် ''ဤသည် ကျွန်ုပ်နှင့်ထိုက်တန်သောအရာပင် ဖြစ်၏။ ထို့ပြင် ရှင်ပြန်ထမည့် အချိန်ကာလဆိုက်ရောက်မည်။” ဟု ကျွန်ုပ် မထင်မှတ်ပေ။ သို့တစေလည်း အကယ်၍ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင် စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်သို့ ပြန်သွားခဲ့ရသည့်တိုင်အောင် ဧကန်မလွဲ၊ ကျွန်ုပ်အတွက် ထိုအရှင်မြတ်ထံ တော်တွင် သာပို၍ ကောင်းသော အကျိုးကျေးဇူးသည် အမှန်ပင် ရှိချေမည်။'' သို့ဖြစ်ပေရာ ဧကန်မလွဲ၊ ငါအရှင်မြတ်သည် ''မယုံကြည်သူ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို သွေဖည်ငြင်းဆန်သူ)'' သူတို့အား သူတို့ပြုမူ ကျင့်ကြံခဲ့သမျှတို့ကို အမှန်ပင် အကြောင်းကြားသိစေတော်မူပြီး ငါအရှင်မြတ်သည် ထိုသူတို့အား ပြင်းထန် စူးရှသော ပြစ်ဒဏ်၏ရသာကို ဧကန်မုချပင်၊ မြည်းစမ်းစေတော်မူပေမည်။ |
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ (51)
စင်စစ်မူကား ငါအရှင်မြတ်သည် လူသားတို့၏အပေါ်၌ အရှင့်ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဂုဏ်ပေးတော်မူသောအခါ သူသည် မျက်နှာလွှဲ ကျောခိုင်၍ အဝေးသို့ ရှောင်ဖယ်သွားလေ့ရှိ၏။ သို့ရာတွင် သူ့၌ ဘေးဒုက္ခ သက်ရောက်သောအခါ (အားကိုးတကြီးဖြင့်) ဆုရှည်ရှည်တောင်းကြလေ၏။ |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (52)
(အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား) “အကယ်၍ ယင်း (ကုရ်အာန်ကျမ်းမြတ်) သည် အလ္လာဟ်အရှင် မြတ်ထံတော်မှ (ချမှတ်ပေးအပ်သည်) ဖြစ်သော်၊ ထို့နောက်တစ်ဖန် သင်တို့သည် ယင်းကို မယုံကြည်ဖီဆန် ငြင်းပယ်ခဲ့ကြသော်၊ သို့ဖြစ်လျှင် (အမှန်တရားမှ ကွဲကွာ၍) ဝေးကွာလှသော ကွဲပြားမှု၌ ရှိနေသော သူထက် ပိုမို၍ လမ်းမှားသောသူ မည်သူရှိမည်နည်း။” ဟူသည်ကို သင်တို့ မတွေ့မြင် မဆင်ခြင် မသုံးသပ်လေသလော။ |
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (53)
မကြာမီပင် ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့အား မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းများ၌လည်းကောင်း၊ သူတို့၏ နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ် ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) များ၌လည်းကောင်း၊ ဧကန်ပင်၊ ထို (ကုရ်အာန်ကျမ်းတော်မြတ်) သည် အမှန်တရား သစ္စာဖြစ်ကြောင်း ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်သာထင်ရှားလာသည်အထိ အရှင့်အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များကို ပြတော်မူမည်။ (အို၊ ရစူလ်တမန်တော်) အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေ မွေးမြူတော်မူသော အရှင်မြတ်သည်ပင် (အသင့်အတွက်) လုံလောက်တော်မူသည် မဟုတ်လော။ ဧကန်မလွဲ၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းတို့အပေါ် (စည်းမျဉ်းဩဇာတော်ဖြင့် လွှမ်းမိုးတော်မူ၍) (မျက်မြင်ဒိဋ္ဌ) သက်သေသက်ကန် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ ۗ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطٌ (54)
သတိပြုကြလော့။ ဧကန်ပင်၊ သူတို့သည် သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်က တွေ့ဆုံကြရမည်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ (တမင်၊ တစ်ဇွတ်ထိုး) သံသယ၌ ရှိနေကြ၏။ သတိပြုကြလော့။ မလွဲဧကန်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းတို့ကို ဝန်းခြုံလျက် ရှိတော်မူ၏။ |
