| بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) Се колнам во смоквата и во маслинката |
| وَطُورِ سِينِينَ (2) и во гората Синајска |
| وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) и во градот овој безбеден |
| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) дека човекот во најдобар облик го создаваме |
| ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) а потоа во најгрозен лик ќе го вратиме |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) освен тие што веруваат и што прават добри дела, зашто нив ги чека постојана награда |
| فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) Па што, по ова, те наведува да го сметаш за лажен Судниот ден |
| أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8) Па зарем Аллах не е Најмудриот Судија |