وَالطُّورِ (1)
Се колнам во (планината) Тур |
وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ (2)
и во Книгата во редови напишана |
فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ (3)
на кожа развиена |
وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4)
и во Храмот со поклоници полн |
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5)
и во сводот издигнат |
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6)
и во морето со оган наполнето |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7)
казната на Господарот твој сигурно ќе се случи |
مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ (8)
Никој нема да може да ја отстрани |
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9)
на Денот кога небото силно ќе се разбранува |
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10)
а планините од местото ќе се помрднат |
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (11)
Тешко им на тој Ден на тие што негираа |
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)
кои во лаги се впуштаа, забавувајќе се |
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13)
На Денот кога во џехеннемскиот оган грубо ќе бидат турнати |
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (14)
„Ова е огнот кој го негиравте |
أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (15)
па, магија ли е ова, или вие не гледате |
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (16)
Пржете се во него, исто ви е - трпеле или не трпеле – тоа ви е казна за тоа што го правевте.“ |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (17)
А богобојазните навистина ќе бидат во џеннетските градини и во благодатите |
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (18)
и ќе уживаат во тоа што Господарот нивен им го дал – нив Господарот нивен од страдањето во огнот ќе ги сочува |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (19)
„Јадете и пијте и нека ви е пријатно, тоа е за тоа што го правевте!“ |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (20)
Ќе бидат потпрени на наредените дивани, а ќе ги венчаме со крупнооки хурии |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (21)
Тие што веруваа и по кои децата нивни во верувањето се поведоа, ќе им ги приклучиме и децата нивни, а делата нивни нема ниту малку да ги намалиме – секој човек е одговорен за тоа што сам го направил |
وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (22)
И уште ќе ги даруваме и со овошје и со месо какво ќе сакаат |
يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (23)
едни на други, во него, полни чаши ќе додаваат – поради нив нема да има празни муабети и побуди кон грев |
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ (24)
а ќе ги служи нивна послуга налик на скриен бисер |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (25)
и ќе се обраќаат едни кон други и едни со други ќе се прашуваат |
قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (26)
„Порано меѓу своите семејства стравувавме“ – ќе речат |
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (27)
„па Аллах милост ни дари и од страдањето во огнот нè сочува |
إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (28)
Ние во довите Го молевме, Тој навистина е Доброчинител и Милостив.“ |
فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (29)
Затоа ти опоменувај, бидејќи ти, со милоста на Господарот свој, не си ни пророк ни луд |
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (30)
Зарем тие да велат: „Тој е поет, ќе почекаме да го тргнат случувањата на времето.“ |
قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31)
„Па чекајте“ – кажи ти – „и јас заедно со вас ќе чекам!“ |
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (32)
Дали оваумовите нивни им гонаредуваат или тие се тврдоглав народ |
أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ (33)
Зарем тие да велат: „Го измислува!“ – Не, туку тие несакаат да веруваат |
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (34)
Затоа нека состават тие говор сличен на Куранот, ако ја зборуваат вистината |
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35)
Дали тие без Создател сесоздадени или тие самите себеси сесоздадоа |
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ (36)
Дали тие небесата и Земјата ја создадоа?! Не, туку тие не се убедени |
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (37)
Дали се кај нив ризниците на Господарот твој, или дали тие владеат |
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38)
Зар тие имаат скали, па на нив прислушкуваат? Тој, меѓу нив, кој тврди дека нешто слушнал нека донесе јасен доказ |
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (39)
Зарем за Него да се ќерките, а за вас да се синовите |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (40)
Дали ти бараш надоместок од нив, па се оптоварени со долг |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (41)
Или, кај нив да не е знаењето за гајбот, па тие препишуваат |
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42)
Зарем тие сакаат замки?! Па во замка ќе се фатат токму тие што не веруваат |
أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43)
Зарем тие друг бог освен Аллах да имаат? Возвишен и Чист е Аллах од тоа што тие рамен Му припишуваат |
وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (44)
И кога би виделе дека парче небо паѓа, би рекле: „Натрупани облаци!“ |
فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45)
Затоа пушти ги додека не се соочат со Денот во кој ќе изумрат |
يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (46)
со Денот кога стапиците нивни нема ни малку да им користат и кога никој нема да им помогне |
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47)
А за сите насилници ќе има и друга казна пред оваа, но повеќето од нив не знаат |
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48)
А ти трпеливо чекај ја пресудата од Господарот свој, зашто ти си пред Нашите очи; и величај Го и заблагодарувај Му на Господарот свој кога стануваш (од спиење) |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49)
и ноќе величај Го и кога ѕвездите се губат |
