هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا (1)
Зарем не му дојде на човекот еден дел од времето во којшто не беше вреден за спомен |
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (2)
Ние човекот од семена смеса го создаваме за на искушение да го ставиме, и правиме тој да слуша и гледа |
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3)
Ние на Вистинскиот пат му укажуваме, а негово е дали благодарен или неблагодарен ќе биде |
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (4)
Ние заневерниците окови и синџири иоганраспламтен подготвивме |
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (5)
Добротворите од пехар ќе пијат со камфор зачинет пијалак |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (6)
од изворот од кој само Аллаховите робови ќе пијат, и кои каде што сакаат без мака ќе се движат |
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا (7)
Тие заветот го исполнија и се плашеа од Денот чијашто кобност ќе биде присутна насекаде |
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا (8)
и даваа храна, иако и самите ја посакуваа, на сиромашниот, на сирачето и на заробеникот |
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا (9)
„Ние само заради Аллаховото лице ве храниме, од вас ни признание ни благодарност не бараме |
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا (10)
Ние од Господарот Наш се плашиме, оној Ден кога лицата темни и намуртени ќе бидат.“ |
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (11)
И нив Аллах од стравот на тој Ден ќе ги сочува и блаженство и радост ќе им дари |
وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا (12)
и со џеннет и свила за тоа што го трпеа ќе ги награди |
مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (13)
потпрени на диваните, тие во него ни жед ни студ нема да почувствуваат |
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (14)
ладовината негова во близина ќе им биде, а плодовите негови на дофат на рацете ќе им стојат |
وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا (15)
Ќе ги служат од сребрени садови и чаши проѕирни |
قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (16)
проѕирни, од сребро, чијашто величина според желбите нивни ќе ја одредат |
وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا (17)
Во него од чаша пијалак зачинет со ѓумбир ќе се пие |
عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا (18)
од извор во џеннетот, кој Селсебил се вика |
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا (19)
Ќе ги служи вечно млада послуга – да ги видиш, би помислил дека се бисери истурени |
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (20)
И каде и да погледнеш, ќе видиш удобност и царство пространо |
عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (21)
Тие ќе носат облеки од тенка зелена свила, и од тешка свила, накитени со белезици од сребро, и ќе им даде Господарот нивни да пијат чист пијалак |
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا (22)
„Тоа ви е наградата; вашиот труд е достоен за благодарност!“ |
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا (23)
Одвреме-навреме Ние ти го објавуваме Куранот |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا (24)
затоа издржи до одлуката на Господарот твој, и не слушај го ниту грешникот ниту неверникот нивен |
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (25)
И спомнувај го името на Господарот свој и наутро и навечер |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26)
и во еден дел од ноќта заради Него молитвата извршувај ја, и ноќе слави Го долго |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27)
А таквите животот на овој свет навистина го сакаат, а ништо не ги интересира за Денот мачен што ги чека |
نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28)
Ние ги создаваме и зглобовите им ги поврзуваме, а ако посакаме, ќе ги замениме со на нив слични |
إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29)
Ова е поука, па кој сака ќе се држи до патот кој кон Господарот негов води |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30)
а вие ќе го сакате само тоа што Аллах го сака – Аллах навистина сè знае и Мудар е |
يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31)
Тој кого сака внесува во милоста Своја, а на неверниците им подготви болно страдание |
