إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1)
Vakıa (tartışmasız bir gerçek olan kıyamet) vuku bulduğu zaman |
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2)
Onun vukuuna (gerçekleşmesine artık) yalan diyecek yoktur |
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ (3)
O aşağılatıcı, yücelticidir |
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4)
Yer, şiddetli bir sarsıntıyla sarsıldığı |
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5)
Ve dağlar darmadağın olup ufalandığı |
فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا (6)
Derken toz duman halinde dağılıp savrulduğu |
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7)
Ve sizler de üç sınıf olduğunuz zaman |
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8)
İşte o «Ashab-ı Meymene» olanlar, ne (kutlu) «Ashab-ı Meymene»dir |
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9)
«Ashab-ı Meş´eme» olanlar da, ne (mutsuz ve uğursuz) «Ashab-ı Meş´eme»dir |
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)
Yarışıp öne geçenler de, öne geçmiş öncülerdir |
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11)
İşte onlar, yakınlaştırılmış (mukarreb) olanlardır |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12)
Nimetlerle donatılmış Cennetler içinde |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (13)
Bir çoğu geçmiş (ümmet)lerden |
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (14)
Birazı da sonrakilerden |
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ (15)
´Özenle mücevherlerden işlenmiş´ tahtlar üzerindedirler |
مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16)
Üstlerinde karşılıklı olarak dayanıp yaslanmışlardır |
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ (17)
Çevrelerinde ölümsüzlüğe ulaşmış gençler dönüp dolaşır |
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (18)
Kaynağından (doldurulmuş) testiler, ibrikler ve kadehler |
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ (19)
Ki bundan ne başlarını bir ağrı tutar, ne de kendilerinden geçip akılları çelinir |
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
Arzulayıp seçecekleri meyveler |
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (21)
Canlarının çektiği kuş eti |
وَحُورٌ عِينٌ (22)
Ve iri gözlü huriler |
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23)
Sanki saklı inciler gibi |
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24)
Yapmakta olduklarına bir karşılık olmak üzere (onlara sunulur) |
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (25)
Orada, ne ´saçma ve boş bir söz´ işitirler, ne de günaha sokma |
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (26)
Yalnızca bir söz (işitirler:) «Selam, selam.» |
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (27)
«Ashab-ı Yemin», ne (kutludur o) «Ashab-ı Yemin.» |
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ (28)
Yüklü dalları bükülmüş kiraz (ağaçları) |
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ (29)
Üstüste dizili meyveleri sarkmış muz ağaçları |
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ (30)
Yayılıp uzanmış gölgeler |
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ (31)
Durmaksızın akan su(lar) |
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (32)
Ve (daha) birçok meyveler arasında |
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (33)
Kesilip eksilmeyen ve yasaklanmayan (meyveler) |
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ (34)
Yükseklere kurulmuş döşekler(dedirler) |
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً (35)
Gerçek şu ki, biz onları yeni bir inşa (yaratma) ile inşa edip yarattık |
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (36)
Onları hep bakireler olarak kıldık |
عُرُبًا أَتْرَابًا (37)
Eşlerine sevgiyle tutkun (ve) hep yaşıt |
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ (38)
«Ashab-ı Yemin» olanlar için |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (39)
(Bunların) Birçoğu geçmiş (ümmet)lerden |
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (40)
Birçoğu da sonrakilerdendir |
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (41)
«Ashab-ı Şimal», ne (mutsuzdurlar o) «Ashab-ı Şimal.» |
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (42)
Hücrelere işleyen kavurucu bir sıcaklık ve kaynar su |
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ (43)
Ve kapkara dumandan olan bir gölge içindedirler |
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (44)
Ki o, ne serindir, ne ferahlatıcı (kerim) |
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (45)
Çünkü onlar, bundan önce varlık içinde şımartılmış olanlardı |
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ (46)
Onlar, büyük günah üzerinde ısrarlı davrananlardı |
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47)
Ve derlerdi ki: «Biz öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuzda mı, gerçekten biz mi diriltilecekmişiz?» |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48)
«Önceden gelip geçmiş atalarımız da mı?» |
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49)
De ki: «Şüphesiz, öncekiler de ve sonrakiler de,» |
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (50)
«Bilinen bir günün belli vaktinde mutlaka toplanacaklardır.» |
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51)
Sonra gerçekten siz, ey sapık olan yalancılar |
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ (52)
Hiç şüphesiz zakkum olan bir ağaçtan yiyeceksiniz |
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53)
Böylece karınları(nızı) ondan dolduracaksınız |
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54)
Onun üzerine de alabildiğine kaynar sudan içeceksiniz |
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)
Üstelik ´içtikçe susayan hasta develerin´ içişi gibi içeceksiniz |
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)
İşte bu, onların din (hesap ve ceza) gününde şölenleridir |
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57)
Sizleri biz yarattık, yine de tasdik etmeyecek misiniz |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ (58)
Şimdi (rahimlere) dökmekte olduğunuz meniyi gördünüz mü |
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59)
Onu sizler mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratıcı biz miyiz |
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60)
Sizin aranızda ölümü takdir eden biziz ve bizim önümüze geçilmiş değildir |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61)
(Yerinize) Benzerlerinizi getirip değiştirme ve sizi şimdi bilemeyeceğiniz bir şekilde inşa etme konusunda |
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62)
Andolsun, ilk inşa (yaratma)yı bildiniz; ama öğüt alıp düşünmeniz gerekmez mi |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ (63)
Şimdi ekmekte olduğunuz (tohum)u gördünüz mü |
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64)
Onu sizler mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren biz miyiz |
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65)
Eğer dilemiş olsaydık, gerçekten onu bir ot kırıntısı kılardık; böylelikle şaşar kalırdınız |
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66)
(Şöyle de sızlanırdınız:) «Doğrusu biz, ağır borç altına girip zorlandık,» |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67)
«Hayır, biz büsbütün yoksun bırakıldık.» |
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68)
Şimdi siz, içmekte olduğunuz suyu gördünüz mü |
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ (69)
Onu sizler mi buluttan indiriyorsunuz, yoksa indiren biz miyiz |
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70)
Eğer dilemiş olsaydık onu tuzlu kılardık; şükretmeniz gerekmez mi |
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71)
Şimdi yakmakta olduğunuz ateşi gördünüz mü |
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ (72)
Onun ağacını sizler mi inşa edip yarattınız, yoksa onu inşa edip yaratanlar mıyız |
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ (73)
Biz onu hem bir öğüt ve hatırlatma (konusu) hem de ihtiyacı olanlara bir meta kıldık |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74)
Şu halde büyük Rabbini ismiyle tesbih et |
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75)
Hayır, yıldızların yer (mevki)lerine yemin ederim |
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76)
Şüphesiz bu, eğer bilirseniz gerçekten büyük bir yemindir |
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77)
Hiç tartışmasız bu, Kur´an-ı Kerim´dir |
فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ (78)
Saklanmış/korunmuş bir kitapta (yazılı)dır |
لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79)
Ona, temizlenip arınmış olanlardan başkası dokunmaz |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (80)
Alemlerin Rabbinden indirilmedir |
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ (81)
Şimdi siz bu sözü mü hor görüp küçümsüyorsunuz |
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82)
Ve rızkınızı (Kur´an´dan yararlanma nimetini bırakıp onu) mutlaka yalan saymaktan ibaret mi kılıyorsunuz |
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83)
Hele can boğaza gelip dayandığında |
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ (84)
Ki o sırada siz (sadece) bakıp durursunuz |
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ (85)
Biz ona sizden daha yakınız; ancak siz görmezsiniz |
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86)
İşte o vakit, eğer siz ceza görmeyecek iseniz |
تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (87)
Eğer doğru sözlüler iseniz, onu, (çıkmakta olan canı) geri çevirsenize |
فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88)
Eğer o (ölecek kişi), yakın kılınan (mukarreb olan)lardan ise |
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89)
Bu durumda rahatlık, güzel rızık ve nimetlerle donatılmış Cennet (onundur) |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90)
Ve eğer «Ashab-ı Yemin»den ise |
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91)
Artık, «Ashab-ı Yemin»den selam sana |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92)
Ve eğer o, yalanlayan sapıklardan ise |
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ (93)
Artık (onun için de) alabildiğine kaynar sudan bir şölen vardır |
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94)
Ve çılgınca yanan ateşe bir atılma da |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95)
Hiç şüphesiz bu, kesin bilgi ifade eden bir gerçektir (Hakku´l-Yakin) |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96)
Öyleyse büyük Rabbini ismiyle tesbih et |
