حم (1)
Ha, Hîm |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Bi kitêba aþîkar |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3)
Bêguman me wê di þevekî pîroz de daxistiye; bêguman em hey hiþyarker in |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4)
Her karê hîkmetdar di wê (þevê) de ji hev tê veqetandin |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5)
Karekî ji cem me. Bêguman em hey (pêxemberan) diþînin |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6)
Dilovaniyek ji perwerdekarê te ye. Bêguman ew, sehkirê zana her ew e |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7)
Eger hûn ji dil bawer in (ew) perwerdekarê asîmana û zemîn û tiþtê di nava wan de ye |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8)
Ji wî pêve tu Xuda nînin; vedijîne û dimirîne. Perwerdekarê we û perwerdekarê bav û kalên we pêþîn e |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9)
Ne, ew di dudiliyê de dileyizin-pê tinaza dikin |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10)
Êdî tu li benda wê rojê be ku asîman dûyekî xuya tîne |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)
Ew mirovan radipêçe. Evê han ezabekî bi jan e |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)
(Gotin:) "Perwerdekarê me! tu ezab ji me rake, bêguman em bawermend in |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13)
Çewa ew þîret digrin, tevî ku pêxemberek xuya ji wan re hatiye |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14)
Paþê wan jê rû zivirand û gotin ku: "Hînbûyekî dîn e |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15)
Bêguman emê hinekî ezab rakin, bi rastî hûnê (dîsa) vegerin |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)
(Di bîr bîne) roja ku emê bi girtina herî mezin (wan) bigrin; bêguman em heyfsitan in |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17)
Sond be me berî wan komela Fir´ewn jî sihêtî kir û pêxemberek birûmet ji wan re hat |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18)
(Û gote wan:) "Ku divê hûn bendeyên Xuda (zariye Îsraîl) bispêrin min. Bêguman ez ji we re pêxemberek pêbawer im |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19)
Û ji bo ku hûn nebûya navên ser Xuda-li hember wî ranebin. Bêguman min ji we re delîlek xuya aniye |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20)
Û bi rastî min xwe avêtiye perwerdekarê xwe û perwerdekarê we ku hûn min kevirbaran nekin |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21)
Eger hûn ji min bawer nekin jî, êdî hûn dev ji min berdin |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22)
Vêca gazî perwerdekarê xwe kir ku: "Bêguman evên han komelekî sûcdarên gunehkar in |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23)
Vêca (Xuda gotê ku:) "Tu bi þev bi bendeyên min re bi rê keve; bêguman hûnê bêne peyketin |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24)
Û tu deryayê hêdî bihêle û here. Lewra bêguman ew leþkerekî fetisandî ne |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25)
Wan çiqas bax û baxçe û kanî (li pey xwe) hiþt |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26)
Û gellek zevî û ciyên rind |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27)
Û xweþiyên ku ew tê de kêfxweþ bûn |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28)
Me komelekî din wuha kir mîratxwirên wan |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29)
Vêca ne asîman li ser wan giriya û ne jî zemîn, û li benda wan jî nehate mayîn |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30)
Sond be, me zariyê Îsraîl ji ezabê riswaker rizgar kir |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31)
Ji Fir´ewn Lewra bêguman ew zordarekî ji hedderketiyan bû |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32)
Sond be, me wan bi zanîn di ser gelê cîhanê re girt-hilbijart |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33)
Û me hin nîþanan da wan ku tê de xweþîkî xuya hebû |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34)
Bêguman evên han dibêjin |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35)
Ku ji mirina me ya pêþîn pêve tu tiþt nêne û em (piþtî mirinê jî) nayên rakirin |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36)
Vêca eger hûn bera rastgo ne de ka bav û kalên me bînin |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37)
Ma ew çêtir in (bihêztir in) yan komela Tubbe´ , û ên berî wan ku me wan têk bir. Lewra bêguman ew sûcdarên gunehkar bûn |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38)
Me asîmana û zemîn û tiþtê di nava wan de bi leystik neaferandiye |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39)
Me wan her bi rastiyê aferandiye, lê belê pirrî wan nizanin |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40)
Bêguman roja ji hev veqetandinê wextê wada wan teva ye |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41)
Roja ku tu merivê nêz bi kêra merivê xwe nayê û ew neyên yarî kirin jî |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42)
Ji pêþtirê ê ku Xuda lê dilovanî kiribe. Lewra bêguman ew, serkeftiyê dilovan her ew e |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43)
Bêguman dara ziqûmê-keratiyê |
طَعَامُ الْأَثِيمِ (44)
Xwarina gunehkaran e |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45)
Wekî qîra kelandî ye ku di zikan de dikele |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46)
Wekî ava kelandî |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47)
(Gelî zebaniyan!) hûn wî bigrin, êdî hûn wî bi zorê biþînin nava dojehê |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48)
Paþê hûn jiezabe germ bi ser serî wî de birêjin |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49)
Tu tam ke. Lewra bêguman tu (di dilê xwe de) serdestekî birûmet bû yî |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50)
Bêguman evê haye tiþtê we pê xirecirê dikir |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51)
Bêguman xweparêz jî di ciyekî biewle de ne |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52)
Di nav bax û baxçe û kanyan de ne |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53)
Ew jihevrîþimê tenik û qalind li xwe dikin; li hember hev rûniþtî ne |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54)
Her wuha ye, û me wan bi (jinên) çav belek re daye zewicandin |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55)
Ew tê de biewletî ne ji her fêkiyî dixwazin |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56)
Ew tê de ji mirina pêþîn pêve tu mirinê tam nakin; û (Xuda) wan ji ezabê dojehî parastiye |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57)
Qencîkî ji perwerdekarê te ye. Rizgariya mezin her eva haye |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58)
Vêca bêguman me wê (Qur´anê) bi zimanê te hêsan kir, hêvî heye ku ew bifikirin-þîret bigrin |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59)
Vêca tu li bendê be; bêguman ew jî li bendê ne |
