يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
Yê xwe di kinca da pêcayî |
قُمْ فَأَنذِرْ (2)
Tu rabe, îdî tu (merivan) hişyar bike |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3)
Û tu Xuda yê xwe (ji hevrîtî ya pûtan) bi mezinahî paqij bike |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4)
Û tu îdî cilê xwe paqij bike |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
Û tu îdî dest ji pîsî ya berde |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ (6)
Û tu tilfa bi kirina xwe neke, ji bo ku tu (hember ya wan) pir hildî |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7)
Îdî tu ji bona (qayîlbûna) Xuda yê xwe ra hew bike |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8)
Îdî gava (ji bona hewarê) di stûrî da hatibe qîkirinê |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9)
Îdî ewa roya royeke pir tenge |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10)
Li ser filan qe hêsaî nîne |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11)
Tu min û ewî (fileyê) ku min ewa rût afirandîye bi tenê bihêle |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا (12)
Min ji bona wî ra malê peyweste daye |
وَبَنِينَ شُهُودًا (13)
Û zarên xûyaî jî daye |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا (14)
Û min ji bona wî ra qencî raxistibû |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15)
Paşê ewî jî dixwast, ku ez ji wî ra hêj pir bikim |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16)
Na! (ez ji bona wî ra pir nakim) loma bi rastî ewa ji bona beratene me ra înçkar bûye |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17)
Di nêzîk da bi rastî ezê ji bona bilindî ya wî ra (şapatan) raxim |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
Bi rastî ewî raman kirîye û pîva ye |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
Îdî ewa bimire (hatîye kuştinê) ka ewî ça pîva ye |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
Paşê dîsa ewa bimire, ka ewî biçi awayî pîva ye |
ثُمَّ نَظَرَ (21)
Paşê li wan (pîvanê xwe) mêze kirîye |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22)
Pasê murûzê xwe kirîye û rûye xwe tirş kirîye |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23)
Paşê pişta xwe daye xwe qure kirîye |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24)
Îdî (aha) gotiye: "Bi rastî eva (Qur´an a) ançeke; ji şopa wan ançne borîne |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25)
Bi rastî eva (Qur´an a) hey gotinêmerivan in |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26)
Di nêzîk da ezê jî ewî bavêjime (doja) sar |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27)
Tu ji kû dizanî gelo ka (doja) sar çîye |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28)
(Ewa doja) di para da tu tiştî nahêle û tu kesî bernade |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ (29)
Ewa (doja) çerman hişk dike |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30)
Li ser (wê dojê) nuzdeh (ferişteyên fermande) hene |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31)
Ji bona ku ewanê pirtûk ji wan ra hatîye bizanin bi rastî ewa pirtûka ji wan ra hatîye maf e û bawer ya wanê, ku bawer kirine jî pir bibe û ji bo ku ewanê ji wan ra pirtûk hatîye û ewanê bawer kirine dudil nebin û ji bona ku ewanê di dilê wan da nexwaşî heye û ewanê bûne file (aha) bêjin, ka Yezdan bi van hecwekîyan çi va ye? Me hevrîne dojê hey ji feriştan çê kirîye, me hêjmara wan (feriştan) ji bona wanê, ku bûne fıne raxistîye ceribandin. Bi vî awayî Yezdan ji kîjanî ra bivê, rê ya xwe li ber wî wunda dike û ji kîjanî ra jî bivê,ewî tîne rê ya rast. Ji pêştirê Xuda yê te tu kes bi hêjmara leşkerê wî nizan e.Ewa (doja sar) ji bona kesan ra hey şîretek e |
كَلَّا وَالْقَمَرِ (32)
Nal (bi gotina wan filan nîne) bi hîvê |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33)
Û bi danê şevê gava dizvire diçe |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)
Û bi danê sibehê jî gava zer dibe |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35)
Sond dixum, ku ewa (doja sar) yek ji wan (şapatên) mezin in |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ (36)
(Ewa doja) ji bona merivan ra hişyar bûnek e |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)
(Her wusan jî) ji we kîjanê bivê, ku di qencîyan da pêş û paş da bikeve, ji bona (wî ra jî hişyar bûnek e) |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38)
Her kesek gerewa kirina xwe ye |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39)
Ji pêştirê (wanê pirtûka wan) li rastê wan da hatîye dayînê |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40)
Ewanan di behiştandan in |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41)
Ji gunehkaran dipirsin |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42)
Gelo çi tişti hûn xistine vê (doja) sare qeremok |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)
Ewan (aha pisyara wan dane û) gotine: "Bi rastî em ji wanê nimêjker ne bûn |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)
Me ji bona belengazan ra jî xurek ne dida |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45)
Û em bi leyîztik hazan ra noqê leyîztikê dibûn |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46)
Û me bi roya xelat û celatan vir dikir (bi wê bawer ne dikir) |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47)
(Em di van kirinan da bûn) heya mirina me hat |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ (48)
Îdî mehder ya tu mehdervanî kêrê wan ne hat |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ (49)
Bi vî ra jî gelo ji bona wan ra çi bûye ku ewan (ji Qur´an ê) rû difetilînin |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ (50)
Tu dibê qey ewan kerên kovîn e |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ (51)
Ji şêran silikîn e |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً (52)
Na! (ewan ji wan şîretan hiş hilnadin) lê divên, ku ji bona wan heryekê ra rûpelên vekirî li ser navê wan ji Xuda yê wan bihata, paşê bawer bikirinan |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ (53)
Na! (ji bona wan ra ewan rûpelan nayên) lê ewan ji (şapata) para da natirsin (loma bawer nakin) |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ (54)
Na! (bila ewan ji wan kirinê xwe para werin) loma bi rastî ewa (Qur´an a) hişyar bûneke (sedritî ye) |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (55)
Îdî kîjan bivê, ji bona xwe ra ji wê (Qur´an ê) şîretan hildide |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (56)
Ji pêştirê wanêYezdan va ye, ku ji (Our´an ê) şîretan hildin, qe tu kes şîretan hilnade. Bi rastî (Yezdan) babete ji bo parizî û baxişandinê ra |
