يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ ۖ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِن بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرًا (1)
O Profet, kur t’i lëshoni gratë, lëshoni në kohën e “iddetit”, llogaritne atë dhe frikësohuni All-llahut, Zotit tuaj, mos i përzini nga banesat e tyre, por edhe ato le të mos dalin, vetm në qoftë se bëjnë haptazi amoralitet. Këto janë dispozita të All-llahut. Kush i kapërcen kufijt e All-llahut i ka bërë dëm vetvetes. Ti nuk e di, ndoshta All-llahu pas kësaj afron ndonjë tjetër mundësi |
فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا (2)
Dhe kur arrinë koha e pritjes së tyre, ose mbani si ka hije ose ndahuni prej tyre si ka hije, dhe si dëshmitarë merrni dy vetë të drejtë nga mesi juaj dhe dëshminë bëne për All-llahun! Kështu këshillohet, ai që i beson All-llahut dhe Ditës së Kijametit, e ai që i ruhet All-llahut, për atë ka rrugëdalje |
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا (3)
Dhe do ta furnizojë prej nga nuk e kujton fare. Kush mbështetet tek All-llahu, Ai i mjafton. Ai pa dyshim e zbaton urdhërin e vet, All-llahu çdo sendi ia ka caktuar afatin |
وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ ۚ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا (4)
Kurse, ata, gratë e të cilëve, që nuk e kanë në rregull pastrimin mujor (menstruacionet), në mos e paçi ditur, “iddeti” i tyre është tre muaj, sikurse edhe ato që nuk kanë pasur menstruacion. Shtatzënat presin deri sa të lindin. Kush i ruhet All-llahut, Ai do t’ia lehtësojë punën e tij |
ذَٰلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا (5)
Ja, këto janë dispozitat e All-llahut që ua shpallë juve, kush i ruhet All-llahut, Ai do t’ia neutralizojë veprat e këqia të tij dhe to t’ia rritë shpërblimin |
أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُم بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ (6)
Le të banojnë ku banoni edhe ju, sipas mundësive tuaja, dhe mos u bëni dëm me qëllim që t’i ngushtoni. Nëse janë me barrë furnizoni deri sa të lindin; e nëse u japin gji fëmijëve tuaj, atëherë atyre jepuni shpërblimin e vet dhe merruni vesh në mes veti. E në qoftë se keni vështirësi, atëherë le t’u jep gji tjetra |
لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ ۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7)
Ai që ka, le të shpenzojë sipas pasurisë së vet, por edhe si që është në skamje le të shpenzojë nga ajo që i ka dhënë All-llahu, sepse All-llahu nuk ngarkon askë më tepër se sa i ka dhënë. All-llahu me siguri pas një vështirësie bën lehtësimin |
وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا (8)
Po sa katunde kanë fut veshtë në lesh nga urdhërat e Zotit të vet dhe profetëve të Tij, Ne do të kërkojmë prej tyre, rreptësisht, që të japin llogari dhe do t’i dënojmë me dënim të tmerrshëm |
فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا (9)
Aat shijojnë dënimin për sjelljet e veta dhe përfundim i saj është shkatërrimi |
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (10)
All-llahu ka përgatitur për ata dënim të rëndë, prandaj frikësohuni All-llahut, ju që keni mendjen dhe që besoni! All-llahu juve u ka dërguar shpallje |
رَّسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (11)
Një Profet i cili iu shpalon argumentet e qarta të All-llahut për t’i nxjerrë, ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira, nga terri në dritë. Dhe kush i beson All-llahut dhe bën vepra të mira do ta shpjerë në xhenete kur rrjedhin lumenj dhe aty do të mbesin përgjithmonë e jetë, All-llahu atij ia bën furnizimin shumë të mirë |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا (12)
All-llahu është Ai i cili ka krijuar shtatë qiej dhe në tokë të ngjashëm me ata (qiejt), urdhëri u referohet tëgjithë atyre për ta ditur se All-llahu ka forcë për çdo send dhe All-llahu me të vërtetë ngërthen dituri për çdo send |
