| حم (1) Ha Mim |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) Pasha Librin e qartë |
| إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3) Ne atë e zbritëm në një natë të bekuar. Ne me siguri tërheqim vërejtjen |
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) Kur zgjidhet çdo çështje e urtë |
| أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) Sipas urdhëit Tonë! Ne me të vërtetë kemi dërguar profetë |
| رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) Nga mëshira e Zotit tënd, Ai me të vërtetë dëgjon dhe i di të gjitha |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7) Zotit të qiejve dhe të tokës dhe asaj që është ndërmjet tyre, nëse jeni të bindur |
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) Nuk ka tjetër Zot përveç Atij, ngjall dhe vdes. Zot i juaj dhe Zot i të parëve tuaj të hershëm |
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) Por ata dyshojnë dhe luajnë |
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) prandaj prite ditën kur t’iu sjellë qielli një tym haptazi |
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) Që do t’i mbulojë njerëzit. “Ky është dënim i dhembshëm |
| رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) O Zoti ynë, hiqna dënimin, ne me siguri jemi besimtarë!” |
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13) Ku e gjetën ata këshillën! Atyre u ka ardhur profet haptazi |
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14) E prap se prapë ia kthejnë shpinën dhe thonë: “I mësuar, i prishur mendësh” |
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) Ne do t’iu largojmë pak dënimin e ju me siguri dot ë ktheheni prap |
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16) Por atë ditë kur do t’i rrëmbejmë me tërë forcën, njëmend do t’u hakmerremi |
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17) Përpara tyre Ne e kemi vënë në sprovë popullin e Faraonit. Atyre u erdh Profet fisnik |
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18) “Përgjigjuni o robërit e All-llahut, sepse unë jam për ju Profet i sigurt |
| وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19) Dhe mos bëheni më të lartë se All-llahu, unë ju sjell argument të qartë |
| وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20) Dhe unë kërkoj mbështetje te Zoti im dhe Zoti juaj që të mos më vritni me gur |
| وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21) Por nëse nuk më besoni, atëherë hiquni prej meje |
| فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22) Dhe e thirri Zotin e vt, sepse ata janë, me të vërtetë, popull mizor” |
| فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23) Tërhiqu me robërit e Mi natën, se do të jeni të ndjekur |
| وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24) Dhe lëre detin të qetë! Ata janë një ushtir e përmbytur |
| كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25) Sa kopshte e burime kanë lënë |
| وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26) Edhe sa ara të mbjellura e vende fisnike |
| وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27) dhe dhuntitë që i kanë gëzuar |
| كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28) Dhe ashtu, ia lëmë atë në trashëgim një populli tjetër |
| فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29) Për ata nuk qanë as qielli as toka dhe nuk iu dha afat |
| وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30) Kurse izraelitët i patën shpëtuar nga vuajtja e poshtëruar |
| مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31) Nga Faraoni. Ai ishte, me të vërtetë, një teprues i madh |
| وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32) Dhe i patëm zgjedhur me dije ndër bashkëkohësit |
| وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33) Dhe u dhamë argumentet përplot përvoja të qarta |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34) Ata me siguri do të thonë |
| إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35) “Ajo është vetëm se vdekja jonë e parë, ne nuk do të ringjallemi |
| فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36) Sillna baballarët, nëse jeni të sinqertë!” |
| أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37) A janë ata më të mirë apo populli Tubba dhe ata përpara atyre? Ata i zhdukëm. Ishin me të vërtetë mizorë |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38) Nuk i kemi krijuar qiejt dhe tokën dhe ç’ka ndërmjet tyre për të luajtur |
| مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39) Ne ata dy i kemi krijuar me urtësi por shumcia prej tyre nuk e dinë |
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40) Dita e Kijametit për të gjithë është caktuar |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41) Dita kur miku mikut aspak nuk i bën dobi dhe as do t’u ndihmohet |
| إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) Përveç atyre që i mëshiron All-llahu. Ai është me të vërtetë i fortë dhe mëshirëplotë |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43) Druri zekkum |
| طَعَامُ الْأَثِيمِ (44) Do të jetë ushqim përmëkatarin |
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45) Do të vlojë në barqe si rrëshirë |
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) Si vlon uji valë |
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47) Rrëmbene dhe futne në mes të zjarrit |
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48) E pastaj, si dënim, derdhnju mbi krye ujin e valë |
| ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) Shijoe! Ti je fisnik i fortë |
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50) Ky është në të cilin jy dyshonit |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51) Të devotshmit, pa mëdyshje, kanë vend të sigurt |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52) Në kopshte me burime |
| يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53) Të veshur në mëndafsh e kadife, përballë njëri-tjetrit |
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54) Gjithashtu do t’i kurorëzojmë me hyri symëdha |
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55) Aty mund të kërkojnë, të sigurt, çfarëdo lloj pemësh që të dëshirojnë |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56) Aty nuk do të shijojnë vdekjen përveç vdekjes së parë dhe Ai do t’i ruajë nga dënimi me zjarr |
| فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57) Mirësi nga Zoti yt, ai është sukses i madh |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58) Dhe Ne e kemi bërë të lehtë atë (Kur’anin) në gjuhën tënde, ashtu që ata të marrin mësim |
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59) Prandaj prit, edhe ata presin |